Frozen Love (Elsa-Jack)

Final-Her Güzel Şeyin Bir Sonu Vardır

Arryn

Mahkemeden Iliac çıkmıştı. Tepkisizdi. Ne mutlu ne üzgün. Duygusuz bir ölü gibi. Belki de bu tavrı beni mutlu etmeliydi.

"Arryn Parker."

Adım okunduğunda içeri girdim. Tahta oturaklar Arendelle'in zengin lordları ve yargıçlarla doluydu. Uzun gri saçlı bir adam bana seslendi.

"Arryn Parker bize her şeyi anlatın. Doğru bir şekilde."

Bundan kaçışım yoktu. Yutkundum.

"O kaide gününden sonra sinirlerim çok gerilmişti. Ortalığı yakıp yıkmak istemiştim. Ve Iliac'ı orada gebertmek. Eşim bana bir teklifte bulundu. Iliac'ı Arendelle'e karşı kışkırtmam ve Summer Grey'in katilinin o olduğunu söylemem. Kabul etmiştim. O zaman onu yıkabilecek her türlü fikre açıktım. Grey Krallığı'na gittim ve her şeyi anlattım. Grey Muhafızları Iliac'ı tutukladılar. Bir gece zindanda kaldıktan sonra Swan Grey'in yardımıyla Arendelle'e geldi. O sırada zaten halkı kızdırmıştım. Ancak Iliac için bir topluluk oluşacağını düşünmemiştim. Halkın birbirini öldürmesi bana zevk veriyordu,benim zaferimin bu olacağını düşünüyordum. Ancak kendi hırslarımın kurbanı olduğumu anladım."

Yargıçlar birbirlerine bakıyorlardı. Biraz aradan sonra o gri saçlı adam bana döndü.

"Prens Arryn Parker. Arendelle Krallığı'nın adını katile çıkararak ve bir hükümranın çocuğuna gasp ederek iç savaşa neden oldunuz. Siz ne diyorsunuz?"

"Suçlu."

"Suçlu."

"Suçlu..."

12 yargıcın da suçlu sözleri beynimde yankılanmıştı. Nasıl böyle bir şeyi kendime yakıştırmıştım inanamıyordum.

Iliac

Daphne'nin odasına gittim. Hizmetkârlarıma kapıyı sertçe açmalarını söyledim. Kapıyı açtığımız anda Daphne elindeki kitabı düşürüp ayağa kalktı.

"N'oluyor? Nasıl böyle girersiniz?"

Hizmetkarlarımın arasından çıkıp odaya girdim.

"Majesteleri."

"Leydi Daphne Blue kraliyet adını lekelemekten ve halkın iç savaşa sürüklenmesine neden olmaktan idama mahkumsunuz."

"Ne? Hayır. Majesteleri affedin!"

Arkamdan cellat geldi. Hizmetkarlarıma fısıldadım. Bu arada Daphne Robert'a sarılıyordu.

"Robert'ı buradan götürün. Swan Grey'e teslim edin."

"Emredersiniz."

"Majesteleri affedin beni! Sizin affınıza sığınıyorum! Oğlum daha küçük. Annesiz yaşayamaz."

"Benim de kızım küçüktü Daphne. Ama siz acımasızca beni zindana mahkum edebildiniz."

"Affedin lütfen!"

Cellat çelik kılıcını Daphne'nin boyun hizasına getirdi.

"Tanrı beni affetsin!"

Çelik kılıç Daphne'nin başını bedeninden ayırmıştı. Odasının her yanına kan dolmuştu.

"Gidelim."

Arryn

Mahkemeden çıktım. Cezam ölüm olacaktı. Daphne'yi gebertecektim. Kendi çıkarları için beni kullanmıştı. Odasına girdim. Kafası ve bedeni ayrıktı. Daphne'nin işini çoktan bitirmişlerdi. Onu gerçekten sevmiştim ancak bu durumu beni üzmemişti. Kapıyı kapatım teyzemin yanına gittim.