jak piękna jest jesień, gdy tęskni za latem
pędząca na boso za letnim kwiatem
gubiąc z jej głowy płonące już liście
podsuwa pejzaże smutnemu artyście
po tańcu z wiatrem w więdnącej sukience
wieczorem na rosie, w ponurej drzemce
jak zawsze słać gwiazdom życzenia będzie
tęsknotą uśpiona - codziennie prędzej
jak smutna jest jesień, gdy tęskni za latem
strojąca świat w chmury, non stop popielate
płacze codziennie, świat topiąc w kałużach
skąd słońce już prawie się nie wynurza
podąża chwiejnie mglistego poranka
wichrami wciąż wzywa imię kochanka
jak brzydka jest jesień, gdy tęskni za latem
siedząca na nagiej gałęzi garbatej
i kpiąco się śmieją potworne dynie
gdy wznieca nad grobem miłości płomienie
całuje świat siny na pożegnanie
gdy czuje w swym sercu śniegu spadanie
Czy piękna jest jesień, gdy tęskni za latem?
CZYTASZ
***
PuisiUchylam przed Tobą wrota mojego wewnętrznego muzeum, gdzie staję się rzeźbiarzem pieczołowicie nadającym kształt mglistym, zmierzwionym myślom, zamieniając je w posągi zlepione z najtrwalszej gliny - słów. Praca bierze udział w Konkursie literackim...
