Rules Of Survival Online (Complete)

Aim 32 "Must be loved?"

"Langya, uulan pa yata. Kung mamalasin nga naman oh," Sabi ko sa sarili habang linalagay ang kamay sa ere para saluin ang pagpatak ng ulan. Uwian na kasi at nag-commute lang ako, marami naman akong pera pero mas prefer kung maglakad kaysa sumakay at gumastos.

Madadaanan ko kasi ang mga lugar na kung saan maraming naglalarong bata ng habol-habolan at iba pa . Minsan talaga iniisip ko na sana bata nalang ako para malayo ako sa stress at sa maka-mundong lugar tutal pag ganoon ay hindi pa malawak ang pag-iisip ko.

Dalawang araw na ang nagdaan simula nung sinagot ko ang gago. Ok Naman sya sa totoo lang, pansin ko sa kanya ngayon masyado na syang caring at palagi nyang sinasabi every time na mag-online ako na, love daw nya ako. Pero di ako nag-i love you too, nakakhiya Kaya! Sapat na ang actions ko para iparamdam sa kanya na gusto ko rin sya.

Napag-disesyunan kung sumilong muna pero wala naman akong makitang matinong silungan maliban nalang sa malaking puno sa gilid pero I'm sure na mababasa parin ako nito kahit malago ang mga dahon  pero at least di ako mababasa masyado.

Ilang minuto na ang dumaan at wala yatang balak na tumigil ang ulan. Napapatakan narin ako at basa na ang blouse ko, Wala panaman mahilig dumaan dito na sasakyan kasi marami daw mahilig man trip  na tambay lang dyan sa bandang kanto, Gangster daw pero di naman ako natatakot ang kinakatakutan kolang ay baka magka-lagnat ako.

Hindi naman kasi ako na inform na may bagyo palang darating ngayong araw, di na kasi ako na nanonood ng balita puro Facebook, Instagram and Twitter lang ang inaatupag ko sumama pa tong laro na kinaadikan ko na.

Kahit sa facebook di na mahahalagang balita ang lumalabas puro na pag-papa bebe Ang kumakalat. Kapag lumindol naman ang lumalabas sa social media ay puro---

'hala lumindol ibig sabihin nito di na ako manhid'

'Lindol! Ang pag-ibig ko sayo ay parang lindol Kasi sa oras na lumalapit ka yumayanig ang mundo ko ayiieee!'

'buti pa ang lindol nagpaparamdam ikaw hindi'

At marami pang iba, puro hugot na ang bumabalot sa social media kahit mga natural disasters ginagawan ng hugot. I wonder kung mag-tsunami.... magagawa pa kaya nila mag-post? Kaya napa-kamot nalang ako sa naisip ko.

Nilalamig na ako habang yakap yakap ko na ang  bag ko, maya maya lang ay laking pasalamat ko nang may  nakita akong sasakyan na dadaan sa pwesto ko Kaya agad kong winawagay  ang kamay ko para kunin ang atensyon nito, kahit hindi Taxi ang pinaparahan ko actually Sosyaling sport Car sya pero kakapalan ko na ang mukha ko dahil nilalamig na ako and I don't want to get sick.

Huminto ito sa harap ko at Dali daling bumaba ang nagmamaniho nito pero laking gulat ko nalang at agad naman itong napalitan ng takot ng Makita ko ang taong nagpapainit ng araw ko at galit na galit sya.

Luh anong ginawa ko? Bakit beast mode tong demonyo na to--este Preston? Tanong ko sa sarili dahilan Kaya napakamot nalang ako sa ulo.

"Sakay!" He exclaimed dahilan para magulat ako kaya pinalo ko nga sya sa braso.

"Eh bakit ka naninigaw!" Sigaw ko rin habang tinitignan sya, Kaya na pa buntong hininga nalang sya, halatang nag-pipigil.

"Sakay na po" he said but this time mahinahon na.

"Wag nalang--bahala na ako dito mamatay,tutal paniguradong mag-sasaya ka nun." pagdadrama ko sa kanya kahit ang totoo gusto ko nang umuwi dahil nilalamig na ako, sana talaga pilitin ako nito err.. usapang pride Kaya to.

"Lakas ng loob mong um---" I cut him.

"Sige na nga--namimilit ka eh" I said at agad binuksan ang likod ng kotse pero maraming groceries at mga kahon. Kaya lumipat na ako sa shot gun seat at umupo.

Grr. Ang lamig naka-on ang aircon nya kahit malamig na sa labas, ganon ba talaga sya ka hot?--este kainit dito sa loob? Jeez this mouth pahamak.

"The heck! Your unbelievable--sino nagsabing pinipilit Kita? Ha," he shout. Pero di ko sya pinansin at naisipan kong magtulog  tulugan nalang tutal alam naman nito Ang bahay namin. 

Naramdaman kong umupo na sya at napansin nya sigurong nilalamig ako dahil in-on nya ang heater nito. Dumaan ang minuto pero  di ko alam kung bakit di pa sya umaandar . Baka may inaayos lang? I don't know, Kasi  I can't sense any movement from him and it's impossible not to feel that kasi magkatabi lang naman kami.

Maya maya lang ay gumalaw na sya and I was shock dahil nilagyan nya ng unan ang likod ko di nagtagal tinamaan na ako ng antok pero bago nangyari yun , ay may sinabi sya na  nagpabilis sa tibok ng puso ko.

"Don't let your self get sick, papakasalan pa Kita" mahina na lang ang pagkasabi pero tama Lang na marinig ko.

Nagising ako dahil nahulog ako sa kinahihigaan ko.

"Aray Naman oh!" Reklamo ko pa habang hinhimas himas ang balakang ko dahil dito napuruhan.

Teka anong oras na ba? Agad kong sinulyapan ang orasan ko sa side table at nakita kong 7:00 pm na pala.

Dali dali akong tumayo at tinungo ang hagdan pero nasa kalagitnaan palang ako ng hagdan ng biglang may sumagi sa isip ko dahilan para mapahinto ako at mapa-isip..

" Teka sinong naghatid saakin dito? Wait nakatulog ako? Binuhat nya ako?" Sunod sunod na tanong ko sa sarili pero tama lang na ako lang makarinig. Kaya ramdam ko agad na namula ang mukha ko, may narinig pa naman ako kanina .

"Ahhhhh!!!!" I shout, Pero agad ko naman tinakpan nung napagtanto Kong bigla akong napasigaw, wahh nakakahiya.

"Lara bakit nagsisigaw ka dyan?" Tanong pa ni mama kaya dali dali akong bumaba at sakto naman sinalubong ako nito.

"Ma Wala po yun--may ipis, oo ipis kanina dumaan!" Pagrarason ko pa.

"Eh bakit ka namumula? Sa pagkaka-alam ko namumutla ka pag nakakakita nun." My mom's. Know me so well. Agad na napalitan ang pag-tatakang mukha ni mommy nang mapang-asar na ngiti.

"Ma Naman!" I exclaimed.

"Oh bakit? Ano naman ginawa ko?" She said acting innocently." Ikaw anak umamin ka nga, Boyfriend mo yung pogi na naghatid sayo ano?" Pang-aasar pa ni mama, at ramdam ko na talaga na mas lumala ang pamumula ko.

"Hindi ah--ano k-kaibigan ko lang sya" I said.

"Kaibigan O ka-i-bigan?" She said playfully.

"Ma naman!" Nag-aalboroto na ako dito itong si mama talaga pagdating sa lovelife este buhay ko pala palaging may ipagtutulakan. Jeez itong isip ko talaga..

"Sabi mo eh!" She said in forfeit, pero mukhang ako ang talo. My gad! Inaasar nila ako..

Nagsimula nang maglakad si mommy sa kusina and I feel relieved that time period agad naman itong sumilip at nagsalita na mas lalong nagpatindig sa balahibo ko.

"Baka naman anak, it must be loved! Sabagay ganyan talaga pag simula--ideni-deny."