PIRIL |Yarı Texting|

PIRIL |20

Selaam gençler

Üzülerek sınır koyuyorum gari.

25+ vote
40+ yorum

~°~

Kızların yanına tribüne doğru ilerlerken Yankı ile hala ara ara bakışıyorduk.

İlk günler yüzüme bakmayan çocuk şimdi niye devamlı bana bakıyordu?

Nerede Kalmıştık?

Arda: Kızlar hepiniz maça gelmişsiniz, insan bir selam verir.

Emir: Şeker canavarı benim yanıma geldi valla.

Cemre: Eveet ben geldim.

Kızlarla hepimiz Cemre'ye döndük.

"Ne yani? Selam da vermeyelim mi?" diyen safıma cevaplar gecikmedi.

"Ne ara gittin Allah aşkına?" diyen Buse ile "Bizi de çağırsaydın." diye cevap veren Nazlı'ya baktım.

Nazlı?

"Bizi de mi çağırsaydı Nazlı?" dediğimde sahadakilere baktı.

"Ayıp olmasın diye dedim." diyip omzunu silkti.

İnandık aynen.

Nerede Kalmıştık?

Arda: Buse sen?

Buse: Canım istemedi.

Kaan: Maç başlamadan gelin de şu sussun.

Yankı: Hayır yani orada tribünde oturuyorsunuz öyle. Gelmek zor değil ki.

Yankı'nın mesajından sonra kızlar ilk bana sonra sahadaki Yankı'ya bakmışlardı.

Arda, Kaan ve Emir de..

"Ne ağladılar be." diyen Nazlı'ya baktım.

Nazlı: Geliyoruz.

Kendi için gitmiyorsa adım da Pırıl değil!

Hepimiz aşağı inerken bizim gibi sahada yakınlarının yanında olan çok kişi vardı.

İndiğimizde Arda hemen Buse'nin yanına gitmişti, Cemre ile Emir tabii ki yan yanaydı, Nazlı ile Kaan ise öylece etraflarını inceliyorlardı.

Bunlar inatçı keçi gibilerdi.

Bense çaktırmadan Yankı'nın yanında durmuştum.

Ah sahada bu futbolcu kombiniyle nasıl da can yakıcıydı be.

Yine eline telefonu almış uğraşıyordu.

Oflayıp Nazlı'nın yanına doğru ilerledim.

"Bunlar maçtayken soyunma odalarına girip şu telefonun üstünde zıplasam, nasıl fikir?" dediğimde Nazlı gözlerini Yankı'ya sonra bana çevirdi.

"Bundan adam olmaz."diyip başını sağa sola salladı.

İmdadıma Kaan yetişti.

"Sayın Yankı iti kızlar gelmek zor değil diyordun, telefondan başını bir kaldırsana o zaman. Ayıp." dediğinde dayanamayıp konuştum.

"Aynen yani çok ayıp." dediğim an bana bakıp güldü.

"Ayıp anlayışımız farklıysa demek." diye konuştuğunda Kaan dayanamayıp gülerken ben sinirle yüzüne baktım. Konuşmaya devam etti beyefendi.

"Tamam telefonu bıraktım. Kimi destekleyeceksiniz kızlar? Kendi okulunuzu mu, bizi mi?"

Beylerin hepsi bizden cevap beklerken kızlarla birbirimize baktık.

"Tabii ki kendi okullarını." diyen Hakan'ın sesiydi.

Bizim okul takımının kaptanıydı. Hepimizin de arkadaşıydı ve belli ki konuşulanları duymuştu.

Nazlı'nın omzuna kolunu attı. "Değil mi kızlar?" dediğinde Kaan tuhaf tuhaf Hakan'a baktı.

İyi de bunları başrol olarak benim yaşamam gerekmiyor muydu yahu?

Sinirle ayağımı sallarken onayladım.

"Kendi okulumuzu destekleyeceğiz tabii ki Hakan." dediğimde bana güldü.

"Ben de öyle düşünüyordum zaten rus güzeli." diye konuştuğunda ona tebessüm ettim Hakan'ı severdim. Her olayımıza koşardı. Hepimize eşit yaklaşırdı.

Beylerin hepsi Hakan'a kötü kötü bakarken o hepimize gülümsedi.
"Çıkışta kazanacağımız için kutlama olacak kızlar. Siz de geliyorsunuz ve başka seçeneğiniz yok, biliyorsunuz."

Biz onu zaten reddetmezdik o da bunu bilirdi.

Son sözleri buydu yanımızdan takımının yanına gitmişti.

"Ben bunun geçmişini geleceğine koyar bir tarafına sokarım ama." diyip Hakan'a doğru yürüyen Kaan'ı hemen arkadaşları tutmuştu.

Yankı bütün umursamazlığıyla konuştu.

"Bunları bu sahaya gömeceğiz ve kızlar da artık bizimle kutlamaya gelir değil mi?" diyip hepimize tek tek bakıp gözlerinin bende durmasıyla kaşlarımı çattım.

Dediği olmayacaktı umursamaz, egolu beyimizin.

Bu sefer değil.

~°~

Yankı annem seni ben nasıl adam edicem ya xnxöxnxmmx

Maçı kim kazanır sizce?