PIRIL |Yarı Texting|

PIRIL|43

Selaaam.

İyi misiniz? Umarım iyisinizdir.

Haydi bölüme minik motivelerim. 

Yorumlarınızı merak ediyorum ayol.

~°~

Aniden aldığım kararla heyecanlanmıştım.

Bugün onun karşısına çıkacaktım.

Sonra ne olacaktı?

Bilmiyordum.

Ona ağaç dibinde birlikte uyuduğumuz o güzel yerin konumunu atmıştım.

@maybelove: *konum*

@yankıı_: Neden orası?

Zaten karşısına çıkacak olmam cesaret sınırlarımı zorlarken buna cevap vermedim ve hızlıca evden çıktım.

O güzel yeşilliğin içine tekrar gelmenin huzurunu yaşarken yavaşça ağacın dibine oturdum.

O birlikte uyuduğumuz ağacın..

Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu.

Nasıl cesaret etmiştim bilmiyordum. Sanırım kızlarla konuşmam beni etkilemişti ama iyiki de etkilenmiştim çünkü bunu sonsuza kadar yapamayacak gibi hissediyordum.

Nasıl tepki verecekti?

Stresle telefonuma bakarken aynı zamanda etrafı kolaçan ediyordum.

Hala gelen biri yoktu.

Yarım saat sonra hala gelen yoktu.

Bir saat..

İki saat..

Umudum yavaşça giderken ben hala aynı yerde onu bekliyordum.

Neredesin Yankı?

Hava yavaşça karardığında artık gözlerim dolmaya başlamıştı.

Neden karşıma çık demişti o zaman?

Kızların meraklı soruları telefonuma bildirim olarak gelirken hiçbir şey umrumda değildi.

Gözümden bir damla yaş aktığında sinirle olduğum yerden kalktım.

Arkamı döndüğümde aniden onunla göz göze geldim.

"P-Pırıl?" dediğinde gerçekten artık kendimi tutamayıp ona sarılmıştım ve aynı zamanda hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.

Gelmeyecek sanmıştım. Korkmuştum.

Kollarını belime doladı. Boynunda uzun bir süre öyle ağladım.

"Senin burada ne işin var?" diye sorduğunda geri çekilip ona baktım.

"Nasıl yani?" dediğimde kaşlarını çatıp bana baktı.

Anlamamıştı. Hala!

Ondan tamamen ayrıldım.