𝐯𝐞𝐫𝐥𝐢𝐞𝐟𝐝 𝐨𝐩 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐬𝐭𝐢𝐞𝐟𝐛𝐫𝐨𝐞𝐫 ↝ 𝐬𝐯𝐝 [✔️]

Part 13

Noa's Point of View

"Goeiemorgen schone slaapster." hoor ik Sem naast me zeggen als ik wakker wordt. Ik glimlach naar hem maar sluit al snel mijn ogen weer. "Hoe laat is het?" mompel ik. "negen uur, je vader heeft broodjes gehaald, dus we gaan hier ontbijten. Kom je ook?" vraagt hij. Ik knik en sla het deken van me af. Ik zie dat ik wel mijn pyjama aan heb. "Heb jij me omgekleed?" vraag ik. Sem schudt zijn hoofd. "Ik wist niet of je het wel heel chill zou vinden als ik dat zou doen, dus ik heb het aan je vader gevraagd. Je lag zo lekker te slapen." vertelt hij. Ik haal opgelucht adem. Sem hoeft me niet in mijn ondergoed te zien. We lopen samen de kamer uit en ploffen dan neer aan de eettafel. "Eet smakelijk." zegt iedereen.

We zijn nu onderweg naar het strand. Ik heb een groot overhemd aan, wat als een jurkje valt en daar onder heb ik mijn bikini aan. Sem loopt al volledig in zwemkleren. Het enige nadeel aan het strand is, dat ik niet kan zwemmen. Sem weet dat niet en ik ben ook niet van plan om hem dat te vertellen. Ik bedoel, wie kan er nou weer niet zwemmen? Het is te schamend. We lopen het hete zand op en zoeken naar een plekje waar we met zijn alle kunnen zitten. Als we een plekje hebben gevonden, gaan we zitten. Ik pak de zonnebrand uit de strandtas en begin me in te smeren, tot ik me besef dat ik niet bij mijn rug kan. Shit. Ik kijk naar de persoon die naast me zit. Sem. Hij kijkt op en ziet mijn blik. "Moet ik je rug insmeren?" vraagt hij. Ik knik. "Graag." Ik overhandig hem de zonnebrand en draai mijn rug naar hem toe. Hij schuift mijn haren aan de kant en begint mijn rug in te smeren. Als hij klaar is draait hij me om en kijkt me glimlachend aan. "Dank je." zeg ik. Hij geeft me een knikje en begint dan zichzelf in te smeren. Ik sluit mijn ogen en wil van de zon genieten, tot ik in mijn gedachten weer de handen van Sem op mijn rug voel. Abrupt open ik mijn ogen. Waarom denk ik aan Sem, dat is echt fucking raar. Ik sluit mijn ogen weer en dit keer voel ik gelukkig niet zijn handen in mijn gedachten. Ik geniet net lekker van de zon tot ik ineens een schaduw boven me zie hangen. Ik open mijn ogen. Sem staat tegen over mijn bedje. "Ga je mee de zee in? Het is echt te heet hier." lacht hij. Ik denk na om een smoesje te verzinnen. "Mijn zonnebrand is nog niet ingetrokken." zeg ik dan. "Het was tien minuten geleden, het is echt wel ingetrokken hoor." grinnikt hij. Ik zucht. "Ik heb ook een snee in mijn teen, dat prikt in het water." verzin ik ter plekke. Sem kijkt naar mijn tenen, geen snee te zien. "Volgens mij niet hoor. Jij komt gewoon met mij mee." zegt hij lachend, terwijl hij me over zijn schouders gooit en naar de zee rent. "Sem, ik zweer het. Laat me los!" gil ik. Hij lacht alleen en rent alleen maar sneller. Dit gaat echt niet goed komen. Hij moet nu echt stoppen met rennen. Ik begin heftiger te ademen. "Ik meen het, niet doen!" Sem doet alsof hij me niet hoort. Ik houd alvast mijn adem in voor wat er komen gaat.