𝐯𝐞𝐫𝐥𝐢𝐞𝐟𝐝 𝐨𝐩 𝐦𝐢𝐣𝐧 𝐬𝐭𝐢𝐞𝐟𝐛𝐫𝐨𝐞𝐫 ↝ 𝐬𝐯𝐝 [✔️]

Part 37

Noa's Point of View

Het is inmiddels zeven uur s'ochtends als Wendy beneden verschijnt. "Wat doen jullie zo vroeg op?" vraagt ze, als ze ons samen op de bank ziet liggen met een deken. "We konden niet slapen." zegt Sem. Dat is inderdaad waar, we konden niet slapen, maar de reden waarom ga ik mooi niet vertellen. Wendy kijkt ons even aan en zet dan het licht aan. Haar blik glijd over mijn gezicht. "Wat heb jij nou gedaan?!" vraagt ze verschrikt. Ik slik. Mijn gezicht is inderdaad bont en blauw, je kijkt er niet over heen. "Van de trap gevallen." lieg ik. Wendy kijkt me met samengeknepen ogen aan. Het lijkt bijna alsof ze van meer weet. "Dat hoorde ik dan waarschijnlijk vannacht. Ik dacht al dat ik jullie stemmen hoorden. Fijn dat je haar even geholpen hebt, Sem." zegt ze dan met een wat geforceerde glimlach. Sem knikt wat en vervolgens loopt Wendy de hoek om, de keuken in. Sem kijkt me glimlachend aan en haalt zijn hand even door mijn haar. Ik laat me tegen hem aanzakken en sluit even mijn ogen. "Willen jullie wat thee?" hoor ik Wendy vragen, waardoor ik opschrik. Sem daarentegen trekt me terug tegen zijn borst aan. Wendy kijkt ons even vertederd aan. "Ja graag." antwoord ik met een glimlach. "Ik ook." zegt Sem.

Als Wendy de kamer uit is kijk ik Sem snel even aan. "Zag je hoe ze keek?" vraag ik. Hij knikt. "Ze leek het helemaal niet erg te vinden." is Sem het met me eens. Ik glimlach naar hem en nestel mijn hoofd iets verder in zijn nek. Sem zijn hand gaat door mijn haren, terwijl hij naar iets op tv kijkt. Ik weet niet waarom we dit ineens durven te doen terwijl pap en Wemdy het zouden kunnen zien, maar ik vind het wel fijn. Als ik Wendy aan hoor komen lopen, kijk ik op. "Het is nog wel een beetje heet hoor." zegt ze voordat ze ons de theeglazen aangeeft. "Dank je wel."

-

Zenuwachtig bekijk ik hoe Sem onze fietsen uit de garage haalt. Vandaag is onze eerste schooldag en we gaan nu al te laat komen. Gisteren was pap weer eens ladder zat thuis gekomen, dus we hebben nogal slecht geslapen. We hoorde Wendy en pap nogal heftig ruzie maken en als ik het goed gehoord heb, heeft pap Wendy zelfs geslagen. Ik heb het wel met Wendy te doen. Denkt ze eindelijk een nieuwe man gevonden te hebben, is die man een alcoholist aan het worden. Ik denk dat ik er zelf minder last van heb dan Wendy. Ik heb nog Sem die me door deze periode heen sleept, Wendy heeft hardgezegd niemand. Tuurlijk heeft ze familie, vrienden en haar kinderen, maar dat is toch anders. Ik denk dat ze het überhaupt niemand verteld heeft.

Ik ontwaak uit mijn trans door Sem die mijn hoofd vastpakt. "Noa? we moeten gaan." zegt hij. "Ja ehm, s-sorry, ik zat wat te dromen denk ik." mompel ik, terwijl we opstappen en richting de afgesproken plek met Tim en Jade fietsen. "Gaat het wel met je?" vraagt Sem bezorgd. "Je ziet wat wit." Ik knik zachtjes. "Gewoon wat moe van alles de laatste tijd. Ik begin me steeds meer te beseffen hoe erg dit alles eigenlijk is." begin ik. Sem luistert aandachtig. "Ik ben mama al verloren en papa is een fúcking alcoholist." De irritatie en het verdriet komt omhoog. "Straks raak ik ook nog eens mijn vader kwijt, omdat hij zo nodig met zijn domme hoofd elke avond naar de kroeg moet!" zeg ik geïrriteerd. "Ik snap niet waarom hij dit moet doen! Beseft hij zich dan niet waar hij mee bezig is?!" De tranen stromen inmiddels over mijn wangen en Sem stopt ons snel om mij vervolgens in zijn armen te nemen. "Sshh.." sust hij mij. "We komen hier wel uit, ik beloof het."