Yuvarlağın Köşeleri*

Kaburgamın Altın Parçası

Merhaba🙋🏻‍♀️

Dedim ama yarın gelir diye! 😎

Upuuuuuzzzuuun bir bölüm oldu ve sürprizlerle dolu! İlk kısımda Her Kimse'nin kim olduğunu anlamayan kalmaz kafa karışıklıkları da uçaaar gider diye düşünüyorum. 🤷🏻‍♀️

Bölüm Oktay'ın ağzından bu arada. @gelbikahveyapayim çok müthişli, bol bol canım şipimin olduğu bir bölüm yazdığından Dem'e, bu bölüm komple onun.🧡

@binnaz221 kafanı şişirdiğim her bir saniyenin hakkını bu bölümle ödeyeceğime and içerim!😇

En aşağıya bir Instagram kısmı bıraktım. Canım @oykuluklu vesile oldu ona da! Karakter seçimi yapmayacağım bu hikaye için ama böyle belli belirsiz fotoğraflar gelebilir arada! 📸

Ay ne konuştum be!

Sevgileeeer!🥰

🌻💛🌙

Oltaya Takılanlar bölümünü okumuş muydunuz?

🌻💛🌙

"Sus, kimseler duymasın,
duymasın, ölürüm ha.
Aymışam yarı gece,
seni bulmuşam sonra.
Seni, kaburgamın altın parçası."*

🌻💛🌙

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, develer top oynarken eski hamam içinde zamanlarından birinde...▶️

Neredeyse boyuna gelen ay çiçeklerinin arasındaki boşluktan biraz daha ilerledi küçük kız. Beline gelen kumral saçları akşamüstünün ılık esintisinde uçuşuyordu. Üstündeki beyaz elbisenin kirleneceğini umursamadan olduğu yere uzandı sakince. Kollarını karnının üzerinde birleştirip güneşin batışıyla turuncu-mavi rengine bürünen gökyüzüne dikti bakışlarını. Bir kuş sürüsü geçti göz hizasından.

"Bir gün bende sizin gibi uçmak istiyorum." dedi kuşlara.

"Senin kanatların yok ki!" diye seslendi biri arkasından. Ürkmüştü. Yalnız olduğunu sanıyordu. Ani bir hareketle doğruldu yattığı yerden.

"Sen kimsin?" dedi güneşle açılan bal rengi gözlerini kısarak.

"Benim." dedi küçük çocuk omuzlarını silkerek. Sallana sallana kızın yanına gidip aynı kızın demin yaptığı gibi uzandı bir boşluğa. Sanırım o da üstünün kirlenmesini umursamıyor diye düşündü kız, bu, ondan zarar gelmeyeceğini anlamak için yeterli bir sebepti o zamanlar.

"Bende benim." dedi çocuğun yanına uzanırken. Dağılmış saçlarını daha da dağıtarak ona döndü kahverengi gözlü çocuk.

"Memnun oldum." dedi gülerek, bilge bir tavırla küçük elini uzattığında. Kız dudaklarından kaçan kıkırtıya engel olamamıştı. Uzatılan eli sıktı çocuğu taklit ederek.

"Bende." Bir süre sessizlik içinde gökyüzünü ve hala üstlerinde uçuşan kuşları izlediler.

"Kanatlarım olmasına gerek yok." dedi neden sonra, elbisesinin eteğiyle oynarken.