Helloooğğ🙋🏻♀️
N'apıyorsunuz, nasılsınız?
Uzun bir ara olduğunun farkındayım fakat maalesef hayat bunu gerektirdi. Elimde hiç olmayan bir sürü sebep yüzünden çok geciktim, affola.
Bu bölüm Sevda'nın ağzından. En son kızların toplandığı gece Yetkin'e gitmişti Sevda hatırlarsanız, orada olanlar, sonrası ve Yetkin'in tüm dengesizliklerinin nedenini bu bölümle anlatmaya çalıştım. Ancak bölümün bir kısmıyla öteki kısmının yazımı arasında epey uzun bir zaman dilimi olduğundan benim şu an fark edemediğim bir kopukluk olduysa ve fark ederseniz bunun içinde bir demet özürlerimi bırakıyorum buraya. Kötü birkaç ay geçirdim o yüzden kusuruma bakmamanızı rica ediyorum.
Şu an çok iyiyim hatta o kadar iyiyim ki bu bölümü salıp hemen öteki bölümü yazmaya gidiyorum.😇 Ne zaman gelir onu bilmiyorum ama bekletmemeye çalışacağım.
Sağlık ve sevgiyle kalın.
Buse.💕
🐝🤍🐟
"Ama sizin adınız ne?
Benim dengemi bozmayınız!"*
🐝🤍🐟
"Bak iyi hissetmiyorsan pjimalarımız hala sıcaktır, geri dönebiliriz?" dedim eğlenceli çıkarmaya çalıştığım tedirgin bir sesle. Elini kolundaki elime koyup zoraki bir gülümsemeyle durdurdu bizi.
"İyiyim ben Sevda. Lütfen eğlenmene bak bu gece, ben iyiyim." Okulun yılbaşı için düzenlediği parti Yetkin'in kafesindeydi. Onu bırakıp buraya gelmeyeceğimi bildiği için, yılbaşı gecesi evde oturmaktan nefret ettiğimi bildiği için, kısaca sadece benim için buradaydık. Milyonlarca kez evde kalmamızın sorun olmayacağını ona anlatmak istesem de beni hep susturmuş, burada olmamak fikrinin hiçbir noktasını zinhar dinlememişti. Şimdi sokağın karşısındaki kaldırımda şık elbiselerimiz ve hiçbirşeyimizyokiyiyiz topuklularımızla içerinin deli kalabalığını izlerken bunun onu tahminimden de fazla zorladığını biliyordum. Açık olmak gerekirse burası benim için de doğru bir seçim değildi. Aradan geçen iki ay boyunca Yetkin'le olan tüm etkileşimimiz aynı ortama denk gelsek bile sadece merhabalaşmaktan ibaretti. Leyla ile kardeş olduklarını öğrendiğimizden beri ise ondan özenle kaçmış, başarılı da olmuştum. O zamandan bu zamana geçen bir buçuk haftalık süreçte bir kere bile görmemiştim onu.
Mandalinalı Soda ve Pijamasal Hareketler Bölümü- Sevda'nın Yetkin'e gittiği an⏸⏮▶️
Nefes nefese bir halde çıktığım merdivenler bittiğinde bir saniye bile duraksamadan dairesinin ziline tüm gücümle arka arkaya bastım. Yeterli olmadığına kanaat getiren bir yanımla verdiğimiz karar doğrultusunda çelik kapıyı da alacaklı gibi çalmaya başladığımda deli deli gülüyordum. Suratımın yol yol çatırdağını hissettiğim de ancak o an sürdüğümüz maskeyi hatırlayabildim.
"Allah kahretsin beni, hortlak gibiyim!" diye fısıldadım apartman boşluğuna dişlerimin arasından. Ama çok geçti. Kapı gıcırdayarak açıldığında hızla arkamı döndüm.
"Sevda?" Şaşkın tonundan suratındaki ifadeyi tahmin etmeye çalışsam da bu çok zor olmuştu.
"Yetkin, biliyorum çok saçma ama önce bana bir ıslak mendil verir misin?" dedim istifimi bozmadan. Yüzünü hala görmemiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yuvarlağın Köşeleri*
General Fiction"Oysa bir dünya gizliydi sende. Buradan, buradaki bu aciz, korkak, küf kokulu dünyadan çok daha farklı olarak. Bir soluk, Bir bakış, Bir tutuş... Yeterdi. Yeterdi tüm galaksilerin içinde seni tanıyıp bulmama..." *Özdemir Asaf
