Don't hurt yourself *ON HOLD*

Hoofdstuk 7

Daniel pakt mijn hand en sleept me mee naar boven. Dan geeft hij me een kus, en als we bij zijn kamer zijn gekomen zegt hij dat ik mijn ogen dicht moet doen. Ik doe ze dicht en even later mag ik ze weer open doen.

Voor mij zie ik de mooiste jurk die ik ooit gezien heb. Ongelovig knipper ik met mijn ogen. 'Is deze jurk voor mij?' 'Helemaal babe,' zegt hij en hij knipoogt. Ik krijg weer de rillingen van dat bijnaampje. 'Morgen is er een feest van in die nieuwe discotheek, en ik wil aan jou vragen, of je mee gaat?' Daniel vraagt het zo voorzichtig dat ik er om moet lachen. 'Ja natuurlijk, hoelaat kom je me ophalen?' '8 uur?' 'Is goed.' Daniel gaat op zijn bed zitten dus ik ga maar naast hem zitten. Dan pakt hij mijn pols vast. 'Au,' kreun ik. Ik had me gisteren weer gesneden. Daniel laat snel los en even denk ik een twinkeling in zijn ogen te zien. Hij stroopt mijn mouw omhoog, en daar ziet hij de sneeën. 'Snij je jezelf?' Vraagt Daniel bezorgd. 'Nee, de kat had mij gekrabd.' Dat was echt de domste smoes die ik ooit heb bedacht. 'Oh, oké, gaat het?' Daniel is heel lief. Ik wil hem voorlopig niet kwijt. Maar ik moet wel tegen hem liegen.

Daniel gaat onverwachts op me liggen, en ik krijg het benauwd. 'W...wat doe je?' Stotter ik. 'Jou kussen babe.' Hij geeft mij een kus op de wang en dan in mijn nek. Ik krijg er kippenvel van. Dan zoent hij me op de mond en ik zoen gewillig terug. Dan wil hij mijn topje uitrekken, en ik weet wat hij daarmee bedoelt. 'Nog niet, Daniel.' Ik fluister zo zacht en ik hoop dat het te verstaan is. Daniel gaat teleurgesteld van me af. Is hij echt zo? Zo een typische player? Nee dat kan niet. Hij is lief en hij wil me gewoon meer ruimte geven.

Haha, dat denk jij.

Misschien moet ik naar de psychiater gaan met jou brein.

Dat werkt niet weet je nog?

Houd alsjeblieft je mond.

Ik ben jou, dus jij moet je mond ook houden.

Zucht.

'Is er wat?' Vraagt Daniel. 'Nee hoor, ik was gewoon over dingen aan het denken, maar ik moet gaan, nog huiswerk en zo doen.' Ik geef hem een kus en hij laat me dan uit. 'Tot ziens, babe.' 'Byee!' Ik fiets naar mijn huis toe. Het is niet ver van hier, en daar ben ik blij mee.

Mijn moeder is al thuis. Ze zit de krant te lezen en als ze mij ziet legt ze de krant weg. 'Kom eens hier?' Vraagt mijn moeder. 'Nee sorry, ik ga huiswerk maken.' Ik ren snel naar boven en ik struikel bijna op de trap. In mijn kamer doe ik mijn oortjes in en ik begin aan Frans.

Even later val ik in een droomloze slaap.

Ik word de volgende morgen vroeg wakker. Waar ben ik? Oh ja, ik was op mijn bureau in slaap gevallen. Even later heb ik gedoucht en ik zie mijn moeder met een vreemde man op de bank liggen. Ze zoenen. 'Ma?!' Mijn moeder schrikt op en kijkt met grote ogen naar mij. 'Het is pas 5 uur! En wat doe je hier met een vreemde man?!' Ik ben verbaasd en boos tegelijkertijd. Hoe kan ze nou papa bedriegen. En dat terwijl hij kanker heeft!

'Je vader...' begint mijn moeder.

'Is overleden.'

Ik krijg zwarte vlekken voor mijn ogen, en met een klap val ik op de grond.

*******

Even een kort hoofdstukje, had niet zoveel inspiratie :/