Bus 2 | chaegguk

9

Bu bölüme kendim bile düşerek yazdım yani o derece. Baya da uzun oldu.

Lütfen her satıra üç beş yorum bırakın psmfpaöf
Emeklerimi güzelce karşılayın lütfen.

Sizleri seviyorum, iyi okumalar.

Muah.

Heh bir de kitap hakkında düşümcelerinizi uzuuuuun bir yorumla alabilir miyim? Kimin yorumu hoşuma giderse diğer bölümü ona ithaf edebilirim ehe.

Mi Cha yatakta oturur pozisyona gelip bacaklarını sallarken Jeongguk " Fazla öyle durma, bacakların şişer. " dedi.

" Uzanmaktan bıktım artık. Buradan da bıktım. " dedi Mi Cha derin bir nefes alarak.

Jeongguk " Benden de mi bıktın? " diye kırgın sesini duyduğunda şaşkınlıkla ona baktı. Cidden alınmış mıydı?

O burada olmasa bu hastane odası Mi Cha için bunaltıcı olurdu. Kesinlikle bir hafta bile dayanamazdı ama neredeyse bir aydır buradaydı. Her ne kadar burada olmaktan bıksa da Jeongguk yanında olduğu için mutluydu.

" Hayır, senden bıksam otobüste bıkardım değil mi? " dediğinde Jeongguk'un yüzünde filizlenen tebessümü onu mutlu etti.

" Madem öyle hadi gel dışarı çıkalım. " dedi Jeongguk üzerindeki çarşafı yere atarak.

Onun heyecanını gören Mi Cha " Hayır, çıkmayalım. " dedi istemeyerek. Jeongguk duraksadığında " Ya sana veya bana bir şey olursa. Çıkacaksak da hemşireye haber verelim. "

" Gördüğün gibi iyiyiz. " dedi Jeongguk Mi Cha'yı süzerek. " Hemşire de izin verir, şimdi onu bulmakla uğraşmayalım. "

Mi Cha derin bir nefes verip " Pekala. " diye onayladığında Jeongguk terliklerini giyinip Mi Cha'nın yataktan inmesini bekledi.

Dışarıda arkadaşlarıyla oynamak için kaçan çocuk gibi heyecanlıydı Jeongguk. Heyecanının sebebini bilmiyordu. Belki de ilk defa Mi Cha ile dışarıda olacağı için heyecanlıydı.

Mi Cha Jeongguk'un koluna girip odadan çıktıklarında Jeongguk etrafı kontrol etti.

" Neden kontrol ediyorsun ki? " dedi Mi Cha. " Üstümüzde hastane kıyafeti var. Bulan bulur bizi. "

" Annenin bir yerden fırlama olasılığına bakıyorum yoksa hastalardan bazılarını dışarıda görmüştüm. " dediğinde Mi Cha güldü.

" Annemgil eve gitti. Akşama gelirler. Arkadaşlarımız da Aera'yı alıp gezmeye gittiler. " dedi Mi Cha. " Senin isteğinle ve neden istediğini de şuan anlamış oldum. "

" Dışarı çıkmayı şuan istedim. Önceden planlanmış bir şey değildi. " dedi Jeongguk önlerindeki kapıyı açıp Mi Cha'nın geçmesi için önünden çekilirken. " Ve arkadaşlarımız mı? "

Mi Cha telaşla " Yani şey... " dedi. " Tabii ki senin arkadaşların. Ben birden öyle deyiverd- "

" Benim arkadaşlarım senin de arkadaşların, Mi Cha. Telaş yapmana gerek yok, takılıyordum sadece. "

Mi Cha rahatlayıp gülümsediğinde derin bir nefes çekti içine. Bir aydır bu nefesi sadece pencereden alıyordu. Açık havaya çıkmak güzeldi.

Jeongguk bir banka yönelip oturacakken Mi Cha onu kimselerin onları göremeyeceği çimenlik bir yere çekti. Jeongguk ona tek kaşını kaldırmış bir şekilde bakarken Mi Cha'nın yanakları kızardı.

" Çimene oturmak istemiştim sadece. " dedi Mi Cha çimenlere otururken.

Jeongguk " Anladım. " deyip ona uydu ve o da çimenlere oturdu.