His Series #3: Cameron Radcliff

Chapter Seven

CAMERON'S POV

Tinignan ko naman si Princess Harriet, kasalukuyan kaming nasa tabing-dagat ngayon, siya ang may sabi na dito kami mag-punta.

"Staring is rude." She said at tumingin sa akin. Kaagad naman na nag-iwas ako ng tingin at tumingin sa dagat na nasa harap namin.

"My apologies your highness" I said and she chuckled.

"I told you, you can lower you speech. Kapag tayong dalawa lang" Ani nito. Oh right, nakalimutan ko.

"Bakit...nandito tayo?" I asked.

"Those council members pissed me off." She said at saka nasimulang mag-drawing ng patterns sa buhangin. "They are underestimating my gender, sinasabi nila na hindi ko kayang pamunuan ang bansa." She explained.

"And what will you do?" I asked again.

"As much as I want to say fuck off, sinabi ko na lang na take it or leave it." She said and I chuckled.

"Seriously?" I asked.

"Yes seriously, obviously they are just the bunch of old men with a judgemental mind." She ranted at duon naman ako natawa ng tuluyan. Kahit ang hari never ko pang narinig na sinabi iyon. "Hey! Anong nakakatawa?" Tanong nito.

"I'm sorry your highness, pero yuung sinabi mo kasi." Natatawang sabi ko, she smiled at saka nagpatuloy sa pag-drawing sa buhangin.

"I don't see any reasons why the palace are keeping them." She said.

"Councils are like board of directors in a company, pwede kang manghingi ng opinyon or advice sa kanila." I explained and she snorted.

"Opinion my ass." Reklamo nito.

"May kakayahan ang Hari o Reyna na baguhin ang mga miyembro nito, so kapag ikaw na ang reyna. Pwede mo na silang palitan" I said at nagliwanag naman ang mukha nito at tumingin sa akin, hinawakan naman niya ang magkabilang balikat ko at inalog-alog ako.

"Talaga!? Di nga?" She asked at wala sa isip ko naman na napatango ako.

Her eyes is dam beautiful.

"Balak ko na puro babae ang gawing members, pwede ka iyon? Ha?" She asked.

Nanatiling nakatingin naman ako sa kanya.

"Hey! Nakikinig ka ba!?" Naiinis na tanong nito, kumurap-kurap naman ako at nag-iwas ulit ng tingin sa kanya. "Napapansin ko lagi kang tumititig sa akin, may problema ba sa mukha ko?" She asked, umiling naman ako at tumingin ulit sa kanya.

"May nakapagsabi na ba na ang ganda ng mata mo?" I asked, napatigil naman siya duon and this time siya naman ang nag-iwas ng tingin.

"W-wala pa, some people says na ang weird daw ng kulay ng mata ko." She said.

"It beautiful." I whispered, her eyes slightly widened at tumingin sa akin.

"I-it is?" She asked at tumango naman ako, maya-maya ay hinampas naman ako nito sa braso. "Tigilan mo nga ako." She said

"But it's true." I defended.

"Hay nako, tigilan mo ko. Sige ka baka isipin ko na may gusto ka na sa akin." Panga-asar nito and I smirked.

"Paano kung meron nga?" Ani ko.

"Tigilan mo nga ako!" Saway nito at saka tumayo at tumakbong, tumayo na din ako at saka sinundan siya.

"Knight Cameron, the princess is missing." Huminto naman ako sa pagtakbo nang marinig ang tawag na iyon mula sa earpiece na suot ko. I almost forgot about it.

"She's with me, don't worry." I answered.

"Send me your location, the princess needs to go back here immediately" Ani nito at kumunot naman ang noo ko.

"Why? What happened?" I asked, I can sense na may nangyaring masama sa palasyo habang wala kami.

"Someone shot King Leo, he's in critical condition." Sagot ng nasa kabilang linya, mahinang napamura naman ako at kaagad na nilapitan si Harriet at hinawakan ito sa wrist at hinila.

"Uy anong meron? Pasaan tayo?" She asked.

"The king is in critical condition, kailangan kitang ibalik sa mansion." I said at tuluyan na siyang hinila pabalik sa motor.

.

.

.

"Your highness, why don't you sit down?" Vince suggested, tumingin naman sa kanya si Harriet. I can see a worry etched on her face.

"No need, I can manage." She said at ibinalik ang tingin sa pinto ng kwarto kung saan nanduon si King Leo.

"Tatawagan ko na ba si Princess Jasmine?" I asked, tumingin naman sa akin Harriet and she nodded. I bowed bago kinuha ang cellphone ko at lumayo sa kanila. I clicked Liam's number at hinintay na sagutin niya iyon.

"Hello?" Liam asked from the other line.

"Hello? Liam, nandyan ba si Jasmine?" I asked.

"Nandito, bakit?" Liam said.

"Kailangan ko siyang maka-usap, its important." I said, natahimik naman ang kabilang linya pero kalaunan ay nakarinig ako ng boses ng babae.

"Yes hello?" Jasmine asked.

"Princess Jasmine, kailangan mong bumalik dito sa Thunycea. The king, he's in a critical condition." I said.

"What!? What happened?" She asked again.

"Someone shot him. Please Princess Jasmine, kailangan ka po ni Princess Harriet." I said.

"Sige, papunta na ako." She said at saka ibinaba ang tawag, kaagad naman na bumalik ako kay Harriet at nakita ko naman na may kinaka-usap na ng doctor.

"I'm sorry but the King didn't make it." Ani ng doctor, my eyes widened. Kaagad ko namang hinawakan si Harriet ng mapaatras siya.

"No!, tell me you're kidding!" Ani ni Harriet. Hinawakan nito ang balikat at inalog-alog. "Tell me it's not true! Tell me!" Ani ulit nito.

"I'm so sorry you're highness" Sagot ng doctor. Umiling-iling naman si Harriet at saka umatras ulit.

"Princess!" Ani ni Vince, kaagad naman na sinalo ko si Harriet nang matumba ito bigla. Hinawakan ko naman ang mukha nito at sinubukan siyang gisingin.

"Just take her to her room, I will follow immediately." Utos ng doctor, kaagad ko namang binuhat si Harriet at mabilis na lumakad papunta sa kwarto niya. Pumasok naman si Vince at nagsalubong ang tingin namin.

"What will happen? The king is gone.." I asked. Vince sighed at saka tumingin kay Harriet na kasalukuyang walang malay.

"With what's happening right now. She need to disregard her emotions and lead the country." He said.

"Can she do that?" I asked at tumingin ulit sa walang malay na si Harriet.

"She's the crown princess, the king didn't choose him for nothing." He said.

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx