we aren't friends \ ჩვენ მეგობრები არ ვართ[jikook] ( Completed)

4 თავი

- ვინ?- ვიფიქრე რომ იხუმრა და ხელახლა გავამეორებინე.თან დავიყვირე.
- თეჰიონი,როგორც მისი მეგობარი მინდა დამეხმარო,მგონი მასაც მოვწონვარ.
- მე ვერ დაგეხმარები არ შემიძლია
- გთხოვ ჯიმინ,ძალიან გთხოვ- საყვარლად მიყურებდა და იძულებული ვიყავი დავთანხმებულიყავი
- კარგი ხო დაგეხმარები, მაგრამ მე რა შემიძლია.
- ვითომ ჩემი შეყვარებული იქნები.
- აი ისევ ხუმრობ!- თვალები გადავატრიალე.
- არა! მართლა ვამბობ- დასერიოზულდა არ ვიცი რა ვუპასუხო ერთი მხრივ არ მინდა დავთანხმდე, მაგრამ ამ თამაშში ხომ მაინც ვიქნები მასთან.მორჩა ეს ბოლო იყო ქვეცნობიერმა აღიარა რომ მომწონს არ ვიცი ამას რა დავარქვა მხოლოდ მოწონებაა სხვა არაფერი.თეჰიონის გამო თვითმკვლელობას გავს მაგრამ მე ის მჭირდება მე ის მინდა ის სულ ჩემი უნდა იყოს.
- კარგი თანახმა ვარ- ქუქის გაუხარდა დამემშვიდობა კარისკენ წავიდა.მალევე კარის ხმა გავიგე ესეიგი წავიდა.დიდიხნის მერე ჩამეძინა.
    დილით ადრე გამეღვიძა.სუპერმარკეტში ჩავედი და საჭმელი ვიყიდე.უკან ამოვედი ვისაუზმე და მალევე სასწავლებელში წავედი.არავინ არ იყო ესეიგი გაკვეთლი დაიწყო.სირბილით ავედი კლასში შევედი და დავჯექი.
- ჯიმინ როგორ ხარ?
- კარგად თეჰიონ რაღაც კითხვა მაქვს შენთან
- ჰო რათქმაუნდა მიდი
- მაღაკკურსელი რომაა ჯონგქუქი ეგ მოგწონს?!
- კიი ძალიან საყვარელია და სექსუალურიც.- გული ძალიან დამიმძიმდა არ მეგონა საუკეთესო მეგობარი ასეთ ტკივილს თუ მომაყენებდა მაგრამ რა მისი ბრალია, მან ხომ არ იცის რომ ჯონგქუქი მიყ...მომწონს!თავი ამტკივდა წამოვხტი მასწავკებელს არც კი ვუთხარი კლასიდან ისე გავვარდი.დერეფანში გასულს კაფეტერიიდან უჩვეულო ხმები მომესმა ნამჯუნი და იუგი ლაპარაკობდნენ.წამოსვლა დავაპირე რომ გუკის ხმა გავიგე და ისევ მივაყურადე.
- ეხლა რას იზავ თეჰიონზე- ნამჯუნის ხმა ვიცანი.
- როგორც დავგეგმე დებილ ჯიმინს დავუმეგობრდი და დავითანმე ჩემს ვითომ შეყვარებულობაზე.
- ხო მაგასაც მეტი რა უნდოდა კისერზე ჩამოგეკიდა- იუნგიმ ჩაისისინა.
- აუ ის მაგარი იყო გუშინდელი ბიჭებმა რომ სცემეს არა მართლა ბევრი მოხვდა.- ჰაერი აღარ იყო ვერ ვსუნთქავდი ჯონგქუქ რას ამბობ? გონებაში ვიმეორებდი.
- ეჰ ჯონგქუქ აბა რა გეგონა მაგ დებილს ენის ტრიალს ეგრე შევარჩენდით?!
- ჰო მოვრჩეთ ეხლა და წავიდეთ გაკვეთიკზე დაგვაგვიანდება პრეზიდენტო!- ნამჯუნმა სიცილი დაიწყო.მე მაშინვე გამოვიქეცი და საპირფარეშოში ჩავედი ტირილით.ესეიგი ისევ დებილი გამოვდექი?არ ვმეგობრობდით და ყველაფერი ტყუილი იყო? იდიოტო პაკ ჯიმინ,თავს სახეში ვურტყავდი.შეწყვიტე ტირილი თამაში უნდა კარგი ვითამაშოდ.ცრემლები მოვიწმინდე და სახე მოვიბანე,მერე გაკვეთილზე შევედი სპორტდარბაზში.მაყურებელთა რიგებში დავჯექი და თავი მუხლებზე დავდე.ფიქრი დავიწყე, იმ ყველაფერზე რაც გამიკეთეს რა დავაშავე? თავში კითხვა მეორდება.ამის ღირსი ვარ? მე ხომ არავისთვის არაფერი დამიშავებია.ერთი რამ დანამდვილებით ვიცი ამ ომს სამი იდიოტის მაგივრად ერთი მოიგებს და ის ერთი მე ვიქნები.
   ბოდიშით რო ვაგვიანებ ხოლმე ბევრი საქმე მაქ ( ნუ ვინც კითხულობთ) იმედია ეს თქვი მოგეწონებათ😂😂😇😊😊💙💙💚💚💜💜❤