Jimin's pov
დილით თვალი გავახილე და ქუქი დავინახე,შევკრთი.აქ რა ჯანდაბას ვაკეთებ?... ღმერთო ყველაფერი გამახსენდა, შემრცხვა და ვინანე.წამოდგომა მინდოდა მაგრამ მის მკლავებში ვიყავი დამწყვდეული.თანაც მისი ყურებით ვერ ვძღებოდი.მსუბუქად ვაკოცე და წამოდგომა ვცადე,რომ ქუქის ხმა გავიგე.
- ჯიმინ სად მიდიხარ?- ახალგაღვიძებულს ჩვეულებრივზე ბოხი ხმა ქონდა,მისი ასეთი ხმის გაგონებაზე ტანში ჟრუანტელმა დამიარა.ისევ თავის მკლავებში მომიმწყვდია და ლოყაზე მაკოცა.
- სად მიდიოდი?- ისე მკითხა თითქოს უკვე ერთად ვართ და ანგარიშის ჩაბარებას მთხოვდა.წუხელ ვფიქრობდი რომ დილით ჩვეულებრივ იქნებოდა ყველაფერი მაგრამ ასე არ ხდება.ის თბილად მექცევა.ჩემი მხოლოდ ლოგინში შეტყუება რომ უნდოდეს ამას წუხეკვე გააკეთებდა და უფლებას არ მომცემდა წავსულიყავი.
- უნდა ჩამეცვა- სხვაგან გავიხედე.
- კარგი რა, არ მითხრა რომ ჩემი გცხვენია- სიცილი დაიწყო,სახე ხელებში დავმალე და ზეწრის ქვეშ შევძვერი.
- სულ ცოტათი- ზეწარი გადამხადა და მომეხუტა.
- ნერვებს ნუ მიშლი თორემ დაგსჯი.
- რისთვის არაფერი დამიშავებია- მხრები ავიჩეჩე.
- იცი ჯიმინ უკვე დიდი ხარ და უნდა გრცხვენოდეს რაც ყელზე და ტანზე დამმართე იმის- მხოლოდ ახლა დავაკვირდი ჯანდაბა ეს მე ვქენი?! შემეშინდა მე ხომ არასოდეს არავისთან არ ვყოფილვარ იქნებ სტკივა?
- არ დამიმალო გტკივა? სამედიცინო ყუთს მოვიტან!- ისევ გაიცინა.
- შენ არ გტკივა და მე როგორ მეტკინება,ხო ნუ მიყურებ გაოგნებული შენც ისე ხარ როგორც მე ასე რომ დაწყნარდი.ისე მგონი უარესიც კი, უბრალოდ ვერ ვჩერდებოდი წუხელ ისე მინდოდი.მაგრამ შენი ცრემლები ეს ისეთი რამაა, ჯანდაბა ეს რაღაცას მტკენს შიგნით.
- ვერაფერი ვერ გავიგე ანუ შენ...
- ჩშშ,ნურაფერს ნუ მეტყვი უბრალოდ გაჩუმდი.
- კი მაგრამ...
- გაჩუმდი ნუ გავიწყდება რომ შიშველი ხარ,არ მაიძულო.თანაც არა მგონია ამ ჯერზე გაჩერება გამომივიდეს.
- მორჩა ხმას აღარ ამოვიღებ- უფრო ძლიერად ჩავეხუტე.მაგრამ ის ფიქრი რომ მე მის გულში რაღაც გრძნობა გავაჩინე ჩემს მიმართ, უბრალო ფიქრი არაა მე ამის მჯერა.
Jin's povდილით ნამჯუნის მკერდზე აკრულს გამეღვიძა.მოიცა რა? შეშინებულმა დავიკივლე.ყვირილზე ნამჯუნსაც გაეღვიძა გაკვირვებული მიყურებდა ვცდილობდი მისი მკკავებიდან თავი დამეღწია მაგრამ უფრო მიჭერდა.
- გამიშვი იდიოტო!
- რატომ?
- რა კითხვას მისვავ უნდა წავიდე!
- გუშინ როცა წასვლა დავაპირე არ გამიშვი და არც მე გაგიშვებ.- გაიცინა.
- რას ბოდავ გუშინ არაფერი მითქვავს
- რა?!ესეიგი არ გახსოვს? არც ის სანამ დაიძინებდი რა გითხარი?
- არა მითხარი იქნებ გამახსენდეს.
- კარგი ისეთი არაფერი აი გაგიშვებ- ხელები გამიშვა.საწოლიდან წამოვხტი და მაშინ მივხვდი რომ მხოლოდ საცვალი მეცვა.პლედს ხელი დავავლე და ავიფარე.
- ნამჯუნ მხოლოდ საცვალი რატომ მაცვია მახსოვს რომ გუშინ წვეულებაზე ტანსაცმლით მოვედი- ცოტახანს იფიქრა მერე თვალები მოჭუტა და თქვა.
- წუხელ საწოლში გული აგერია და იძულებული გავხდი გამეხადა.
- კარგი მაშინ მადლობა,რამე ტანსაცმელს ხომ ვერ მათხოვებ?
- ხო აქ გუკისთან ხშირად ვრჩები და გადმოტანილი მაქვს ზოგი ნივთი,კარადაშია ჩაიცვი თუ რამე მოგერგება შენ ხომ ჩემზე მაღალი ხარ.
- ეგრე გითხარი?
- ხო.
- სისულეელეები მითქვავს კიდევ რა ვთქვი.
- რავიცი ის რომ გიყვარვარ დალევის მერე ცუდად ხდები და ეგ.
- ხო დაივიწყე,მე წავალ
- ასე მალე?
- ხო რაიყო ხო არ დავპატარავდი და შეგ...
- არც იოცნებო
- ხო ოცნება ხანდახან ხდება
- რას გულისხმობ აგიხდა რამე?
- წუხელ ხომ...- ჩავიბუტბუტე ნამჯუნმა შეამჩნია წამოხტა და კედელთან მიმიწყვდია.
- მითხარი რა ოცნება აგიხდა.
- ისეთი არაფერი
- მითხარი თორემ გაკოცებ- გადმოიხარა.გული საშინლად ამიჩქარდა.
- კარგი, გაჩერდი მოკლედ ვოცნებობდი რომ შენს გვერდით გამეღვიძა.
- ჰმმ,კარგია რომ ახდა.- სააბაზანოში შევიდა,მე კი ჩემი ნივთების აკრეფვა დავიწყე.უცნაურია ჩემი ტანსაცმელი მოსვრილი არაა არც ზეწრები.ალბად გარეცხა? ალბათ! ნივთები ჩავალაგე და სახლში წავედი.
პატარა თავია მაგარამ მაინც.ფლიზ ეგეინ vote & comment😂😂❤❤💖💖შემდეგი თავი საინტერესო იქნებაა💆😉😎😎🙆🙆
YOU ARE READING
we aren't friends \ ჩვენ მეგობრები არ ვართ[jikook] ( Completed)
Romance- გთხოვ აღარ იტირო ჯიმინ - არც მე მინდა ტირილი მაგრამ ამ ცრემლების მიზეზი ყოველთვის შენ ხარ- მკერდზე ავეკარი არ შემეძლო დავშორებულიყავი იმის მიუხედავად რომ გაბრაზებული ვარ.