Jimin's pov
თვალები ნელა გავახილე.საშინლად მტკივა თავი,გვერდზე გადავბრუნდი და ჯონგუკს შევეფეთე.ზეწრის ქვეშ ჩავიხედე ორივე შიშვლები რატომ ვართ? ახ ჯანდაბა საჯდომი ძალიან მტკივა.საბაზანოში ზლაზვნით შევედი და წყალი მოვუშვი.რატომ მტკივა ასე ახ შენი.თვალები დავხუჭე და წყალს სახე მივუშვირე.ჯანდაბა! თვალები დავაჭყიტე,გუშინდელი გამახსენდა რეები ვიბოდიალე ღმერთო,ან ის რა იყო თავს მე თვითონ ვიკმაყოფილებო,ეს საიდან მოვიტანე ჩემს ცხოვრებაში მსგავსი სიბინძურე არ მიქნია.ვინ იცის ახლა ჩემზე როგორ ფიქრობს ალბად ბოლო დონის ბოზი ვგონივარ.ფუუ ანუსზე რეები ვიბოდიალე ღმერთო.თავი ხელებში ჩავრგე.რაღაც ისე არაა ამას მე ვერ ვიტყოდი.მოიცა გუშინ დავლიე რამე?
იუნგი მოგკლავ,გამახსენდა ლუდი რომ დავლიეთ აშკარად რაღაცა სხვა დამალევინა და მოვკლავ.მანამდე კი ამას როგორ ავუხსნა ღმერთო რა სირცხვილია,საყვარელი ადამიანის თვალწინ როგორ შევრცხვი ასეთი სექსი საერთოდ არ წარმომედგინა.ან საკუთარ თავს სათამაშო საგნებით ვიკმაყოფილებ მეთქი? აღარ შემიძლია უნდა იუნგის დაველაპარაკო.
საბააზანოდან გამოვედი,ჩავიცვი,ქუქის ისევ სძინავს,დაბლა ჩავედი და საუზმის მომზადება დავიწყე.ბლინებს მალევე მოვრჩი და ახლა ყავას მივუბრუნდი.სად დავდე? მაღლა თაროზეა,თვალები გადავატრიალე,ოხ დედა ოხ.მაღლა თითის წვერებზე ავიწიე და მხოლოდ თითის წვერი შევახე.ახლა როგორ ჩამოვიღო სკამი სადაა?უცბად უკნიდან სხეული მომეკრო და მაღლა თაროზე მდგომი ყავა ჩამოიღო.მივტრიალდი და მომღიმარ ქუქის წავაწყდი.
- აი აიღე
- მადლობა- ხელიდან გამივგლიჯე და ისევ მივტრიალდი.
- რანაირად იქცევი რაიყო გუშინდელის გცხვენია?- ცინკურად მითხრა,მე ისევ მივტრიალდი და დანა რომლითაც პომიდორს ვჭრიდი ჰაერში ავწიე ისე დავიწყე საუბარი.
- რა გინდა რომ გითხრა,კარგი იყო ისიამოვნე ვისიამოვნე აჰა მორჩა,ტყუილი იმედები ნუ გექნება რომ შემრცხვება- არადა ვის ვატყუებ,თვალს ძლივს ვუსწორებ
- ისე ძალიან მაგარი იყავი,არ გინდა გავიმეოროთ? შენ ხომ შენს თავს აკმ...
- მოკეტე ეგ არ გაიმეორო დაივიწყე ჩემი უაზრო ლაპარაკი გთხოვ, მთვრალი ვიყავი,უფროსწორად რაღაც ეჭვი მაქვს რატომაც ვიქცეოდი ასე და გავარკვევ
- მოიცა ანუ ტყუილებს ამბობდი?
- აბა შენ გგონია ისეთი ბოზი ვარ რომ მართლა რაღაც საგნებით ვიკმაყოფილებ ჰორმონებს?!
- ამის თქმა არ მინდოდა მოჩი კარგი რა.
- არა არც მწყინს ჩემი ბრალი იყო,ან საერთოდ რისი უნდა მცხვენოდეს მიყვარხარ და გიყვარვარ რასაც გვინდა იმას ვიზავთ საწოლში
- აი ჩემი პატარაც- გამიღიმა და ყბაზე მაკოცა
- ხო მაგრამ წუხელ მე არ ვიყავი ჩათვალე,რადგან ასე ცუდად გამოვიდა და ვერც ვიაზრებდი რას ვაკეთებდი შემდეგში უკეთესი იქნება გპირდები
- ანუ...
- ხო მინდა რომ უფრო კარგ გარემოებაში მოხდეს ეს და არა სულელური სიტყვებით და სიგიჟეებით
- მაშინ როცა მზად იქნები და მომენტს აარჩევ- მხრები აიჩეჩა და მაკოცა.
- ხო ახლა კი დაჯექი და მე საჭმელს მოგიტან
- კარგი - გაიღიმა და მაგიდასთან დაჯდა.
საუზმეს მოვრჩით და სახლში წავედით რომ ტანსაცმელი აგვეღო.აი ტკბილი სახლიც კარი შევაღე და ნაცნობი ნესტის სუნი მეცა ღრმად ჩავისუნთქე და ფილტვები ავივსე,როგორ მიყვარს ეს სუნი და ზუსტად ჩემს ბინას აქვს,იმდენი ვისუნთქე რომ თავბრუ დამეხვა.
- არ მესმის როგორ მოგწონს ეს სუნი
- გაჩუმდი შენ რომ არ მოგწონს და გემოვნება არ გაქვს რა ჩემი ბრალია
- რას ბოდავ სულელო
- აბა შენ რა სუნი გიყვარს მე ნესტის
- მე შენი სუნი მიყვარს- უკნიდან ამეკრო,თავი კისერში ჩამიდო და ღრმად ჩაისუნთქა.- გემრიელო.
- გავემზადოთ და წავედით- მალევე გავემზადეთ და ქუქის მანქანით სკოლაში წავედით.გზაში ხმა არც ერთს არ ამოგვიღია.სკოლის ეზოში იუნგი თეჰიონი და ნამჯუნი იდგნენ კედელთან აკრობილები.მაშინვე სწარაფად წავედი და იუნგისთან მივედი
- ერთ წამს გამოდი სალაპარაკო მაქვს- გვერდზე გავიყვანე.
- ხო რა იყო
- გუშინ რა დამალევინე
- არაფერი
- იუნგი დროზე სანამ სანის ვუთხარი
- კარგი რაა ჯიმინ...
- რა ხდება- ქუქიც მოვიდა
- არაფერი წადი შენ და მოვალ
- არა მიდი თქვით რა ხდება
- იუნგი შენ ჩამიყარე რამე?
- ხო ბოდიში
- რა ჩაუყარე?!- ქუქის ნაპერწკლები სცვიოდა.
- ამ მე ისეთი არაფერი
- რა დავლიე გუშინ!- უკვე ვყვირი
- ექსტაზი
- რა? - გავიკვირვე რადგან არასოდეს დამილევია ეს ტაბლეტები.
- რამდენი დაალევინე- ქუქი წყნარად ამბობს
- იცი მეე...
- რამდენი დაალევინე მეთქი- ახლა უკვე ყვირის
- მხოლოდ სამი აბი
- შენ რა გამოსირდი? რა სამი იდიოტო რა სამი? მაგდენი როგორ მიეცი გაგიჟდი?- ქუქი იუნგის ანჯღრევდა.
- ჭიქები ამრევია გუშინ, ვიფიქრე გავერთობოდით და ვიკაიფებდით
- ყოველთვის დებილივით იქცევი იდიოტო
- ბიდიშით
- არაუშავს მთავარია ცუდი არაფერი მომხდარა.- ვუთხარი და სიარული განვაგრძე.ქუქიც დამეწია
- რა არ მომხდარა გუშინ რეებს შვრებოდი გახსოვს?
- მერე არ მოგეწონა?
- როგორ არა უმაგრესი იყო.
- ხოდა აბა რაღა გინდა,იდიოტია და მაინც ვერ მიხვდება.
- მიყვარხარ- უცბად გამაჩერა და მაკოცა.
- რა არის გაგიჟდი?
- არა უბრალოდ მომინდა ეს მეთქვა.
- ჰმმ მეც მიყვარხარ- კლასში სულელური სიცილით ავედით.ქუქიმ მასწავლებლის როლი ისევ მოირგო დანარჩენები კი ადგილებზე დავსხედით.
- მოკლედ ბავშვებო,თქვენი მათემატიკის მასწავლებელი ხვალ ბრუნდება,კიდევ ალბად ვიცით რომ ეს წელი სადაცაა დასრულდება და მოდი აბა ვისაუბროთ თავისუფალ თემაზე,თემა თქვენ აირჩიეთ- ღიმილით უთხრა კლასს.
- უბრალოდ ვისაუბროდ შეკითხვები დავსვათ და მერე გავცეთ პასუხი
- კარგი აზრია ჰანა მაგრამ მოდი ასე ვქნათ წყვილებში ხომ სხედხართ და ერთმანეთს კითხეთ რაიმე,მერე კი რომელიმემ აირჩიოს კითხვა და მერე მე მკითხოს რაც აინტერესებს
- ხო ესე ჯობია ჯონგუკ მას...
- არა მსაწავლებელი არ დამიძახო ჰანა და არც არავინ, მე თქვენზე ორი წლით პატარა ვარ,მოდი დავიწყოთ- ნახევარმა კლასმა უპასუხა კითხვებს მე ჩაფიქრებული ვიჯექი.
- ახლა ჯიმინი და სანი- გამოვფხიზლდი და სანის მივუბრუნდი.
- ანუ ნებისმიერი რამ?
- ხო ჯიმინ მკითხე
- კარგიი სად აპირებ დასვენებას
- იუნგი და მე ალბად ჯინის სახლში წავალთ ქალაქგარეთ
- ხო მაგარია
- ახლა მე ჯიმინ...რა არის ამ წელიწადში შენთვის განსაკუთრებული - დაბნეულმა ჯონგუკს გავხედე მან კი მანიშნა რაც გინდა თქვიო
- ის- თითი გავიშვირე ქუქიზე.მან კი გამიღიმა და თვალი ჩამიკრა.
- ვოოაჰ- ჰანამ დაიყვირა.- მოიცა რა ხდება ვერ გავიგე.
- ჯერ ჯიმინმა მკითხოს რაც უნდა და მერე გეტყვით მაგის პასუხს ჰანა- ჯონგუკმა გაუცინა,ხელები გულზე დაიკრიფა და ჩემსკენ წამოვიდა სახე ახლოს მომიტანა და მითხრა- მკითხე ჯიმინა მიდი.- ნერწყვი ხმაურიანად გადავყლაპე და ვკითხე თანაც ძალიან ხმამაღლა მომივიდა.
- ვინ არის შენთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი- მას გაეღიმა და ბაჭიის სიცილი თქვა
- შენ!- ამას კი კლასის ,,ოჰო" ,,what? " და ,,omg" მოყვა.ჯონგუკმა ლოყაზე ნაზად მაკოცა და მერე კლასს მიუტრიალდა
- ააბა კლასის ჭორიკნებმა გამოუშვით კითხვები
- შენ და ჯიმინი ერთად ხართ?- ჰანა პირველი იყო.
- რა თქმა უნდა- ამაზე მთელს კლასს ენა ჩაუვარდა.
- მასწავლებელო მეც გიყვარვარ?
- სანი შენ როგორ არ მიყვარხარ,მაგრამ იუნგის უფრო უყვარხარ- ჯონგუკმა გაიცინა.ამასობაში ზარიც დაირეკა.ბავშვებმა ჯონგუკს სათითაოდ დაუარეს და მადლობა უთხრეს ასეთი კარგი გაკვეთილისთვის.მერე მე მომიბრუნდნენ და მომილოცეს.ამაზე კი სიცილი ამიტყდა.კლასი დაიცალა.
- ჯონგუკ რატომ უთხარი ყველას?
- იმიტომ რომ ასე მინდოდა დიდი ხანია უნდა გვეთქვა
- სულელი ხარ მაგრამ მიყვარხარ- თვალები მოვჭუტე და გუკის ტუჩებს ვეძგერე.
ESTÁS LEYENDO
we aren't friends \ ჩვენ მეგობრები არ ვართ[jikook] ( Completed)
Romance- გთხოვ აღარ იტირო ჯიმინ - არც მე მინდა ტირილი მაგრამ ამ ცრემლების მიზეზი ყოველთვის შენ ხარ- მკერდზე ავეკარი არ შემეძლო დავშორებულიყავი იმის მიუხედავად რომ გაბრაზებული ვარ.