we aren't friends \ ჩვენ მეგობრები არ ვართ[jikook] ( Completed)

19 თავი

   Jimin's pov

  თვალები გახელილი არც მაქვს,ჯონგუკის მხარეზე მივიწიე და ხელი ბალიშს დავადე.თვალი გავახილე საწოლში მარტო ვწევარ.სად წავიდა? წამოვდექი სააბაზანოში შევედი,ვიბანავე და მალევე გამოვედი.მხოლოდ პერანგი ჩავიცვი რომელიც მარტო მუხლებს ზევით მფარავდა.(თეთრი) დაბლა ჩავედი არავინაა.
- დედაა ჯონგუუკ სად ხართ?- დავიყვირე მაგრამ არავინ მიპასუხა.ალბათ წავიდნენ არაუშავს შევჭამ და მეც წავალ.
  სამზარეულოში შევედი და ომლეტის მზადება დავიწყე.რაღაც სიმღერა ამეკვიატა დილიდან და ვღიღინებ.ახლა უკვე ჩემს სიმღერაზე ვცეკვავ და მეცინება.საერთოდ რა მაცინებს? არ ვიცი,ამაზე უფრო მეცინება და მთელს სახლში ჩემი ხმა ისმის.დილაობით სულ ასე მემართება.ომლეტი სიცილით გადმოვიღე და თეფშზე დავდე,მაგიდისკენ მივტრიალდი,კარისკენ თვალი გამექცა და დავიყვირე ხელებ გადაჯვარედინებული ჯონგუკი იდგა კარებში,შავი სპორტულები ეცვა და ოფლიანი იყო,ჩემს ყვირილზე კი გაეცინა,თანაც თავიდან ფეხებამდე ჩამათვალიერა და ტუჩი გაილოკა
- სად იყავი? რატომ შემაშინე? აქ რას დგახარ? რანაირად მიყურებ?
- ძალიან ბევრს ლაპარაკობ
- როცა მოხვედი რატომ არ მითხარი?
- ისე საყვარლად იცინოდი,ცეკვავდი და მღეროდი რომ თვალი ვერ მოგწყვიტე- გაიღიმა.გული საშინლად ამიჩქარდა და ნამდვილად ვიცი ლოყები წითელი მაქვს
- რა სასაცილოა,სად იყავი დილით არ დამხვდი
- სარბენად ვიყავი შენი შეყვარებული ხომ უნდა იყოს ფორმაში
- ხო,ომლეტი მოვამზადე შეჭამ? შენც გაგიკეთო
- კარგი მაგრამ ჯერ ვიბანავებ სულ სველი ვარ
- მიდი გელოდები- მაღლა ავიდა.მალევე ჩამოვიდა და მაგიდას მიუჯდა
- ვაუ ქუქი ეს ჰუდი გიხდება
- შენს ტანსაცმელებში ჩემი ზომა მარტო ეს იყო- გაიცინა.
- ყოჩაღ მაგრად ხუმრობ
- ხო რავიცი,მე კი ვიპოვე ტანსაცმელი მაგრამ შენ რა შიშველი ხარ
- მარტო ცხოვრების დროს შევეჩვიე- გავიცინე
- მერე იტყვი რატომ ამბობ მინდიხარო,სულ ასე რომ დაგინახო თავს ვერ შევიკავებ მაგრამ მიკრძალავ
- ვინ გითხრა რომ გიკრძალავ- გავუღიმე.მაშინვე წამოხტა და ჩემსკენ წამოვიდა.ხელები წელზე მომხვია,მე კისერზე მოვხვიე და თმებზე მოვქაჩე,ჯერ კიდევ სველი იყო.
- ვჭამოთ ჯერ
- რა?
- მოგკლავ იცოდე გარყვნილო- ამაზე ორივემ გავიცინეთ და მაგიდას მივუსხედით
- გემრიელია როგორც ყოველთვის
- ყოველთვის? სულ ორჯერ გასინჯე ჩემი გაკეთებული
- ჯიმინ გაჩუმდი და ჭამე
- ასე მგონია რაღაც გჭირს,დღეს არც ჩამეხუტე,არც მაკოცე მალე დანებდი
- მე? არა მომენტს ველოდი
- რა მომენტს?
- აი ამას- ჭიქა აიღო და წვენით სავსე ჭიქა ფეხებზე დამასხა.ხელსახოცი აიღო და წმენდა დაუწყო თანაც ისე ნელა რომ მეგონა ზედ დაეძინებოდა.თანაც ფეხებზე მეფერებოდა და ნელნელა მაღლა ავიდა
- აჰჰ...ჯონგუკ გაჩერდი,რატომ გადამასხი
- მოფერება მინდოდა,არ ვნებდები ხომ იცი- მაღლა ამომხედა( გუკი ჩამუხლულია ეს კიდო სკამზე ზის)
- არ იყო საჭირო წვენში მებანავა
- მე ასე მიმწონს- ფეხზე წამოდგა სკამიდან ამიყვანა და სამზარეულოს მაგიდაზე დამსვა,ჩემი ფეხები წელზე შემოიხვია თვითონ კი საჯდომზე მომკიდა ხელები.ვნებიანად დამიწყო კოცნა,ხელები ბარძაყებზე აატარა და დამბურძგლა.კარზე ზარია
- ჯანდაბა არასოდეს გვეღირსება?
- ვინ უნდა იყოს,თან ცოტა პრობლემა შეიქმნა
- ჯონგუკ კარგად ხარ? რა პრობლემა
- ამიდგა ( ვსო მომკალით)
- ჯანდაბა იდიოტო- ხმამაღლა გავიცინე.ჯონგუკი მაღლა ავიდა.მე კი კარი გავაღე
- ახლა რაღა გინდათ
- მოკლედ ჯინი ტელეფონს არ იღებს და არც ნამჯუნი შენი დახმარება შეგვიძლია
- თეჰიონ ჯობია შენ და ჰოსოკი წახვიდეთ მე დამანებე თავი
- შენ არაფერს გეტყვის მე და ჰოსოკს დაგვხოცავს- მხარი ჰოსოკს მიარტყა.
- ჯანდაბას კარგი
- ისა და ჯიმინ წუხელ პამპერსმა აღარ გაგიძლო?- ფეხებზე მაინიშნა
- იდიოტო წვენი დამესხა
- ჰო როგორ არა მიდი ჩაიცვი ჩვენ აქ დაგელოდებით
- ხო კარგი- თვალები ავატრიალე და მაღლა ავედი.გამივიცვალე და ჩამოვედი კართან ჯონგუკიც დამხვდა
- ჯიმინ რატო არ გვითხარი ესეც თუ აქ იყო
- ჰოსოკ მოკეტე და შენს საქმეს მიხედე დედამ დატოვა
- საბარლო ლეკვი შეეცოდა ალბად
- თეჰიონ ზედმეტები მიგდის
- რატო ლეკვო
- ლეკვი კი აარა ბაჭია რით ვერ დაიმახსოვრეთ?!- დავიყვირე და მალევე გავაანალიზე რაც ვთქვი
- მიგვეჩვენა ხო?
- მოკეტეთ წავიდეთ- ჯონგუკის მანქანით ჯინის სახლთან მივედით,ქუქი წავიდა სახლში საქმეები ქონდა,სკოლაში კი ერთმანეთს შევხვდებოდით.ჯინის კარზე დავაკაკუნეთ.ვიღაც კაცმა გაგვიღო.შიგნით საშინელი სიტუაცია და დაგვხვდა.მაგიდა დამტვრეული,ოთახები სულ არეული,საწოლი ჩავარდნილი( ანუ ფეხებ მოტეხილი) და ოთახის კარი ჩამოღებული.აი როგორც იქნა ნამჯუნიც გამოჩნდა
- აქ რა გინდათ?
- ზარზე არ გვპასუხობდით,აქ რა ხდება
- აამმ...ისაა მე და ჯინი ცოტა გავერთედ წუხელ - თავი მოიქავა.ჩვენ კი სიცილი აგვიტყდა
- ვაუუ მეც ბევრჯერ გავერთე ჰოსოკთან მაგრამ სახლი არ დაგვინგრევია
- თეჰიონ ყცელა სხვადასხვა გვარად  ერთობა
- კარგი... ჯინი სადაა?
- აა ჯინი სამზარეულოშია  მუშებს საჭმელს უმზადებს
- კარგი შევალ ვნახავ ცოცხალუ თუ დამხვდა
- ისა და ჯიმინ რომელიღაც სკამი დამტვრეულია და არ დაჯდე
- ეჰ სკამმა რაღა დააშავა ღმერთო- თეჰიონმა ცას ხელები აღაპყრო და არარსებული ცრემლი მოიწმინდა.ნამჯუნმა თავში შემოირტყა.მე ჯინთან გავემართე
- ჯინ ცოცხალი ხარ?!- დავუყვირე უეცრად მოტრიალდა და ლამის ( რამის) გული გამისკდა წინსაფრით და დანით რომ დავინახე.
- ხო რაიყო? ჰეი სკოლაში რატომ არ ხარ შენს მაგივრად მე ვიარო?
- რავიცი დილაადრიან ჰოსოკი და თეჰიონი დამადგნენ თავს და წავიდეთ ჯინთანო ნერვიულობდნენ
- მაგათმა ხომ ტვინი შეჭამეს უკვე ორი ჭორიკანა
- სკოლაში მოდიხარ ხო?
- არააა... მე და ნამჯუნს ბევრი საქმე გვაქვს...მუშები კარს აკეთებენ,მერე უნდა საწოლი ვიყიდოთ,მერე მაგიდაც უნდა ვიყიდოთ და სკამებიც ბოლოს კი დავალაგოთ ბევრი საქმეა
- აჰა და ბავშვი როდის გეყოლებათ გამაგებინეთ
- კარგი რაა ჯიმინ
- ხო რაიყო იმდენი რაღაც ჩამოთვალე ასე მგონია ცოლ ქმარი ხართ
- მორჩი დებილობას და ის მითხარი შენ და ჯონგუკი რას შვრებით
- არაფერს ხო გითხარი დავშორდით თქო?!- თვალები გადავატრიალე
- ხო აბა რა
- ჯიიიინ...
- კარგი კარგი მიდი ეხლა მაკოცე და სკოლაში ჩქაარა - მივირბინე ლოყაზე ვაკოცე,დავემშვიდობე და გამივიქეცი.

  I now move and I don't now move name. 😎😎😂😂just joke.......
   ფიფოოოოოლ გამოცდის წინა დღისით გადავწყვიტე დამედო მეთქი გავახარო ხალხი თქო რო წრამტება მისურვონ მეთქი😂😂😂😇😇 მოკლედ ცოტა ბანძი თავია ბათ თუ ჩავაბარე გპირდებით 2000 words იანს დავდებ ახალ თავს so wish me luck 😇😇😇😇🐼🐼🐼🐼🐼🐼🐼🐼🐼🐼🐼🐼🐼👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑

✨♥✨♥✨♥✨♥✨♥✨♥✨♥✨♥✨♥🐼♥🐼♥🐼♥🐼♥🐼♥🐼♥🐼♥🐼♥🐼♥
მიყვარს💜მიყვარს💜მიყვარს💜მიყვარს💜მიყვარს💜მიყვარს💜მიყვარს💜მიყვარს💜მიყვარს💜მიყვარს💜მიყვარს💜მიყვარს💜  ჯონგუკი სხვა ვინ😎😎😎

   ვსოოოოოოო დამეხვა სანამ დრო მაქვს გავედი😂😎 დამივოუთეთ  ნერვები არ ამიტოკოთ