อีกปลายหนึ่งของด้ายแดง

Chapter1# เริ่มออกเดินทาง

นี่คือสิ่งที่เธอเลือกเอง...

ไอริชา เด็กสาวตัวเล็กๆ ที่ได้ย้ายออกจากบ้านไปเพื่อเดินทางไปเรียนต่อและเริ่มสิ่งใหม่ๆ ให้กับชีวิต แม้ดูคนในบ้านจะดูเหมือนจะดีใจแต่ก็ไม่อยากให้เธอไป สำหรับไอริชาภายนอกดูเหมือนเรียบเฉยราวกับปราศจากความรู้สึก แต่ภายในกำลังสับสนอย่างรุนแรงจจนแทบอยากจะตะโกนและกรีดร้อง ทุกอย่างมันพาให้เธอต้องตัดสินใจอย่างกะทันหันไม่มีโอกาสให้ปรับตัวหรือคิดนาน แม้ในใจนึกอยากจะออกไปเป็นอิสระแค่ไหนก็ตาม เมื่อมองไปที่บ้าน แม่ที่มองเธอเหมือนเด็กห้าชวบที่มีปัญหา มีความผิดปกติต่างจากเด็กๆ คนอื่นๆ อ่อนต่อโลก มีอาการเหม่อลอยเฉื่อยชาเสมอๆ แม้ว่าไอริชาจะอายุสิบแปดแล้วและไม่ได้เป็นอย่างนั้นก็ตาม พี่สาว ผู้ที่มองเธอเป็นเด็กใจร้อนหัวกบฎดื้อด้านวันนี้ได้มาถึงจุดยืนอันสง่างามเพราะทุกคน แต่มันเป็นเพียงแค่ความจริงส่วนเสี้ยวเดียวเท่านั้นก็ตาม ทุกอย่างไอริชาได้ตัดสินใจเองทั้งสิ้น โดยที่การเลือกตั้งอยู่บนความต้องการของพวกเขาครึ่งหนึ่งและความต้องการของเธออีกครึ่งหนึ่ง ส่วนน้องสาวคนเล็กผู้ที่ไอริชาสนิทด้วยมากที่สุดก็รู้สึกใจหายเหมือนขาดเพื่อนที่เป็นหัวอกเดียวกันหรือคู่ซี้ไป เพราะที่ผ่านมาทั้งสองแม้จะอายุห่างกัน แต่ก็ราวกับฝาแฝดอยู่หน่อยๆ ถึงจะต่างกันเรื่องรสนิยม หรือ ความชื่นชอบ แต่เรื่องความคิดบางอย่าง ความเป็นเด็ก ทั้งคู่เหมือนกันมาก

ไอริชารู้สึกมาตลอดว่า ที่นี่ไม่ใช่บ้านของเธอเป็นแค่ที่พำนักชั่วคราวที่เธอควรจะต้องออกไปให้เร็วที่สุดเท่านั้นเอง เธอคือส่วนเกินของบ้านที่ไม่มีใครอยากจะต้องการ แม้แต่ญาติๆ เอง ก็ยังรู้สึกว่าเธอเองเป็นภาระ แต่เพราะทุกคนไม่ใช่หรือที่ผลักดันให้เธอเป็นแบบนี้ ที่ผ่านมาบอกให้พียงแค่เชื่อฟังกับอย่าออกไปไหนมากนัก แค่นี้เธอก็รู้สึกว่าตัวเองได้สูญเสียความเป็นจิตวิญญาณและความหมายของการมีชีวิตอยู่ไปมากเกินพอแล้ว ไอริชาไม่เชื่อในพระเจ้า ไม่เชื่อในศาสนาใด หรือแม้แต่เรื่องของวิทยาศาสตร์ เพราะทุกอย่างเหมือนพยายามโน้มน้าวครอบงำทางความคิดซึ่งไม่มากก็น้อย สุดท้ายต่อให้เชื่อหรือไม่ มันก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมา อีกทั้งมีแต่ทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองต้องฝากอะไรบางอย่างไปไว้กับโดยที่ไม่สามารถดูแลหรือเชื่อมั่นต่อศาสตร์ความรู้ความเชื่อเหล่านี้ได้เลย