ไอริชารู้สีกตัวอีกทีได้มานั่งรถของเฟย์ กระเป๋าสัมภาระสองใบ ถูกเหวี่ยงไว้ที่เบาะข้างหลังรถ เด็กสาวไม่รู้จะทำอย่างไร แต่กลัวเธอจะโดนเหวี่ยงแบบเดียวกับกระเป๋า ถ้าหากไม่ยอมขึ้นรถแต่โดยดี ขณะที่เฟย์นั้นขึ้นมาจับพวงมาลัยรถอย่างไม่ยี่หระ ก่อนหันมาถามเธอ
"บอกทางมา...."
"ด....เดี๋ยวค่ะ บ้านหนูน่ะ"
"ทำไม?"
"ความจริงแล้ว...." ไอริชาจำต้องอธิบายให้เฟย์ฟังอย่างละเอียดยิบเลยทีเดียว แต่ว่าจะสรุปกระชับยังไงดีนี่สิ "บ้านหนูต้องอาละวาดแน่เลยค่ะ ที่มีคนที่เค้าไม่รู้จักมาส่งหนู"
"ที่บ้านเห็นเธอเป็นอะไร กลัวผมแตะต้องเธอ มันจะติดเสนียดกาลกิณีมารึไง" เขาประชดประชันใส่ตอนท้าย
"ม....ไม่ใช่นะคะ" ไปกันใหญ่สิคะ แบบนี้ "ที่บ้านไม่ให้หนูคบหาใครระหว่างที่เรียนอยู่ค่ะ หนูกลัวว่า ถ้าเค้าเห็นคุณเฟย์ อาจจะไม่พอใจก็ได้"
แต่กลายเป็นว่ายิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ
"ก็ดีสิ จะเอาเรื่องอะไรเธอนักหนาก็เอาเลย ผมจะได้เรียกคนออกมาเก็บกวาด และก็ได้เธอมาอยู่บ้านผมเลย"
อ๊าย!!!! ไม่ได้นะ จะพังบ้านหนูทำไม ไอริชากระวนกระวายหน้าซีดเผือด
"ขอร้องล่ะค่ะ คุณเฟย์ บางทีคุณพ่อคุณแม่อาจจะไม่สบาย และฉันควรจะไปอยู่ช่วยบ้าง ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ฉันจะบอกคุณเฟย์นะคะ หนึ่งอาทิตย์นี้ ฉันควรจะให้พวกเค้า นะคะ"
เฟย์ถอนใจยาว ก่อนสตาร์ทรถให้เธอบอกทางกลับบ้านไป
เวลานั้นความรู้สึกเหมือนกับว่าได้เคยผ่านเหตุการณ์นี้มาก่อนผุดขึ้นมาอีกครั้ง
ไอริชารู้สึกว่าตั้งแต่ที่เธอได้พบกับซีราชิเอล อาการเดจาวูของเธอมันเกิดขึ้นบ่อยถี่ขึ้น และมากขึ้นเรื่อย จากเห็นเป็นเพียงภาพนิ่งไม่ประติดประต่อ เวลานี้มันได้เริ่มค่อยเป็นภาพเคลื่อนไหวสั้นๆ ก่อนจะเติมต่อเป็นเรื่องราวคล้ายกับได้เห็นอะไรในภาพยนตร์สักเรื่องหนึ่ง บางครั้งถึงขั้นทำเธอใจสั่นนอนไม่หลับ ถ้าอาการแรงกว่านั้นก็อาจจะเหมือนหายใจไม่ค่อยออก ไม่ก็ท้องไส้ปั่นป่วน แทบจะสำกรอกออกมา
YOU ARE READING
อีกปลายหนึ่งของด้ายแดง
Romanceไอริชาเด็กสาวที่มีความฝันถึงชายหนุ่มคนหนึ่งมาตลอด ด้วยความสงสัยมาตั้งแต่เด็กจึงตัดสินใจที่จะออกจากบ้านตามหาคนในฝันคนนั้น ซึ่งทำให้เธอได้พบกับซีราชิเอล ชายหนุ่มที่รูปงามลึกลับน่าค้นหา และเฟย์ เซฟิรอธ ชายผู้เพียบพร้อมในชื่อเสียง ตระกูล และความสามารถ ท...
