Chapter 22# การหลอกหลอนของอดีต

1 0 0
                                    


ไอริชาพยายามบอกตัวเองมาตลอดว่า สิ่งที่ตัวเองฝันว่าตัวเองจะต้องตายนั้นเป็นเพียงความกังวลที่มากไปเท่านั้นเอง แต่ดูเหมือนว่าความฝันที่เธอเคยเห็นในอดีตเริ่มค่อยๆ กลายเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตแล้ว เริ่มตั้งแต่ ความฝันที่เธอเคยฝันว่าท่านพี่ทะเลาะหาเรื่องเธอด้วยความหึงหวง ซึ่งมันก็ได้เป็นจริงหลังจากที่คบกันไม่พี่เอลก็เหมือนจะไม่พอใจที่เธอได้อยู่กับคุณเฟย์บ่อยกว่าที่เคย จนเธอตกใจวิ่งหนีมาหลบในห้อง บางทีก็ฝันเห็นหมายเลขโทรศัพท์ของใครสัก พบว่าเช้ามาคือเบอร์โทรศัพท์ของเถ้าแก่ผู้จัดการที่ร้าน มันไม่น่าเชื่อเลยว่าตอนระยะหลังๆ ความฝันนั้นเริ่มกลายเป็นความจริงที่เร็วขึ้นเรื่อยๆ เหมือนย่นเวลาสิ่งที่จะเกิดขึ้นจริงใกล้มาเรื่อยๆ

ล่าสุด เด็กสาวฝันถึงหญิงสาวที่ชื่อวีนัส นางแบบชื่อดัง เธอแสยะยิ้มและก็ผลักเธอตกน้ำ

"เธอนี่ก็แค่ลูกเจี๊ยบที่เล็กยิ่งไปว่ากำมือแท้ๆ ทำไมเอลถึงทั้งรักทั้งหลงเธอนักหนา" ในฝัน วีนัสใส่ชุดรัดรูปสีแดงดำ สง่างามดุจราชินี ทั้งยังมีเรื่องประดับแพรวพราวหรูหรา

"อะไรคะ คุณวีนัส พูดเรื่องอะไรเหรอ หนูไม่รู้...."

"มันเรื่องที่ช่วยไม่ได้ที่เขานั้นสมัครใจเลือกเธอเอง แต่ว่า" วีนัสยิ้มเย็นเยียบราวเย้ยหยันเธอ ก่อนจะเหยียบเธอไปกับพื้น "แต่ฉันคงปล่อยให้เธอมีความสุขไม่ได้หรอก เพราะมันระรานความสงบใจของฉัน"

"คุณวี...."

"เธอมันทำอะไรยังไงกัน เขาที่เป็นคนหัวแข็งคนนั้นถึงได้สยบยอมต่อเธอ ทำยังไงถึงมัดเขาได้ บอกมาเดี๋ยวนี้นะ"

โอ๊ย ไอริชารู้สึกว่าส้นสูงที่หญิงสาวใส่เหมือนหมุดที่กำลังจะค่อยๆฝังลงแผ่นหลังเธอ เวลานั้นเองไอริชาก็ถูกกระชากคอเสื้อขึ้นจนตัวลอย

"เธอมันนังแม่มด หลอกทั้งเอล ทั้งคุณเฟย์ให้มาติดเธอ"

"ไม่ใช่นะ....."

อีกปลายหนึ่งของด้ายแดงOnde histórias criam vida. Descubra agora