อีกปลายหนึ่งของด้ายแดง

Chapter19# จุดใกล้ปลายทางของการเดินทาง

รู้ตัวอีกทีก็.....

เวลาผ่านไป จำไม่ได้ว่านานเท่าไหร่แล้วที่ทั้งคู่อยู่แบบเป็นคู่รักแต่ในนามโดยเริ่มต้นด้วยเพียงความสัมพันธ์ทางการเมืองของทั้งคู่ รู้แค่เพียงว่า เมื่อได้รู้จักกันมากขึ้น มันก็เหมือนมีบางอย่างดึงดูดทั้งสองคนมากขึ้นแล้วมันก็เริ่มยึดทั้งสองเอาไว้แน่น จากการอ้างชื่อเพียงเพื่อให้ตัวเองจะได้ไม่ผูกมัดกับใครกลายเป็นเรากลับผูกพันจน ไม่อาจขาดกันและกันไปได้ ไอริชาตอนแรกตั้งใจว่าจะเพียงแค่เขาพอใจและทุกอย่างจบลง ต่างคนก็ต่างไปไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ว่า ทุกอย่างกลับตาลปัตร สองคนต่างตกหลุมรักกันในพิธีแต่งงาน การแต่งงานระหว่างเอลกับไอริชานั้น มีการทำพิธีและฉลองกันยาวนานมาก เหมือนจะแข่งกับการเสกสมรสระหว่างเจ้าหญิงเจ้าชายในแคว้นก็ไม่ปาน การแต่งงานจัดทั้งที่ในเมืองที่ไอริชาอยู่ซึ่งการจัดงานเป็นไปอย่างเรียบง่ายแบบที่เจ้าสาวต้องการ เชิญเพียงเพื่อนสนิทมิตรสหายรู้ใจคนสำคัญมาเท่านั้น ก่อนที่จะมีร่วมงานรื่นเริง จากนั้นไอริชาก็ต้องออกจากบ้านไปพร้อมกับทำพิธีรับขวัญและแต่งงานอย่างใหญ่โตอลังการที่บ้านของเจ้าบ่าว มีทั้งเผ่าพันธุ์เอลฟ์และชาวสวรรค์มาร่วมแสดงความยินดี จากนั้น ชาวเอลฟ์กับชาวสวรรค์ เหล่าชาวญาติของชายหนุ่มก็จะเข้าให้พร มอบของวิเศษของขวัญแก่บ่าวสาว ไอริชาไม่แน่ใจในตอนนั้นว่า ชีวิตคู่จากนี้จะราบรื่นดีหรือไม่ เพราะตัวเธอละก็เขาต่างกันมาก

"เจ้าสาวตัวน้อยของข้ามานี่สิ" เขาดวงตาปรือแลดูยั่วเย้า ด้วยเพราะความง่วงเหนื่อยล้า พอๆ กับความรักและสิเนหาในตัวไอริชา เขาถึงได้แสดงออกอย่างชัดเจน ไอริชาเดินเข้ามาในชุดเจ้าสาวที่อลังการหรูหราจนเจ้าสาวผู้สวมรู้สึกหนักอึ้งไปหมด ยังดีที่ถอดเครื่องบางส่วนออกไปบ้าง แต่ด้วยความเหนื่อยล้าสะสมมาทั้งวัน เอลจึงต้องลงจากเตียงเดินมาประคองเจ้าสาวที่โงนเงน เดินมาหาเขาโซซักโซเซ ผิดกับงานแต่งงานที่เมืองของเธอซึ่งเป็นชุดเจ้าสาวถูกเลือกให้เป็นแบบสไตล์วัฒนธรรมของฝ่ายเจ้าสาวแบบประยุกต์ ซึ่งเป็นเสื้อผ้าที่ค่อนข้างเน้นความสวยงามพร้อมไปกับความคล่องตัวของเจ้าสาว และเน้นเครื่องประดับของตระกูลเป็นหลัก ขณะที่ชุดเจ้าสาวที่แต่งในเขตเมืองเจ้าบ่าว ชุดหนักมาก มีแต่เครื่องประดับที่สวยงามและมีน้ำหนักและมีเวทย์มนตร์ปกป้องคู่บ่าวสาว พร้อมทั้งเครื่องรางต่างๆ ที่เยอะเกินคาด