DİĞER YARIM - "ZOOARFİN"

MERHABA KADERİM

O korkuyla bayılmışım.Gözlerimi yavaş yavaş ararlarken etrafına bakındım.Annem ve kardeşlerim baş ucunda durmuş bana bakıyorlardı.O an Efe'nin sesi duyuldu.

- Sonunda uyandın uykucu

Zoraki tebessüm ederek Efe'ye baktım. Tekrar anneme doğru yöneldim. 

- iyi misin kızım.

- iyiyim annecim.

Aslında hiç de iyi değildim gördüm şeyden sonra çok korkmuştum. Rüya mı yoksa gerçek mi hala anlamış değildim.Ama rüya olmasını çok isterdim gerçek olması beni çok korkutuyordu.

Birden kız kardeşim burcunun sesi geldi.

- Anne dondurmacı geldi dondurma alalım mı ?

Annem burcuya  döndü ve ;

- olur kızım alalım ablana da alalım o da yesin ister misin kızım.

Tek kelime edecek gücüm yoktu sadece olur dercesine başımı oynatabilmiştim.

Daha sonra annem burcuyla dondurma alması için para vermişti.Burcu parayı alıp çıkmıştı. Arkasından annem burcuya seslendi.

- Burcu bekle kızım Mitat da gelsin seninle Mitat hadi oğlum git kardeşine yardım et beraber getirin dondurmaları.

Mitat olur dedi ve cıktı dışarı annem aniden bana dönerek dünkü gördüklerinin rüya mı gerçek mi soruna yanıt verircesine konuştu.

- Dün ne gördün neden öyle bağırdın Ezra ?

İşte korktuğum tamda buydu hepsi gerçekmiş rüya değilmiş.Annenin gözlerine öylece bakakalmıştım.Hiç bir şey diyememistim. Ne diyebilirsin ki zaten ne gördüğümü bende bilmiyordum.İnsanmıydı neydi ki o anlam veremediğim bir bicimde görmüştüm. Tek bildiğim bizim gibi etten değildi bedeni dumansız bir gölgeydi.
Annem bana bakıyordu bi cevap bekliyordu belli ki yutkunarak;

- Bilmiyorum daha önce hiç öyle bir şey görmedim.

Annem beni dinlerken hiç şaşırmamamış gibiydi.

- Neye benziyordu peki biliyor musun ?

İşte bu soruyu kendinde bilmiyordum ne yazık ki ..

- bilmiyorum sadece gölge gördüm gözleri vardı ateş gibi kırmızıydı yanıyordu gözleri ama duman yoktu.

Annem bana bu sefer kızgın bakışlarla bakarak ;

- Ezra sen dün odamamı geldin kapımı açtın mı kızım.

Eyvah yakalandım ne yecektim şimdi annem beni meraklı olmamak konusunda onca uyarmıştı ne diyecektir şimdi ben bana kızacaktır diye düşünürken annenin sesi ile irkildim.

- Ezra sana diyorum kızım cevap versene odamamı geldin ne gördün söyler misin kızım ?

Başka şansım yoktu artık olayı birbir anlatmam gerektiğini anlamıştım.

- şey tuvalete kalkmıştım birden senin sesini duydum sandım.Kapına geldim odandan sesler geliyordu birşeyler söylüyordun.Bende bana söylediğini düşündüm kapıyı açtım.

Daha sonra sustum.Daha fazla soru sormamasını umarken bütün Hevesimi kursağımda bırakan o ses geldi.

- Ezra kızım düzgün anlat şunu sakın hiç bir şey atlama ne oldu neden bayıldın.

Kaçışım yok artık bittim ben. Haydi bismillah

- Odana geldim işte sonra kapıyı açtım baktım elinde bir kitap bir torba giymiş diğer elinde bir tas ile bir şeyler okuyordum merak ettim dinledim ama birşeyler anlamadım derken tam o sırada önünde ki aynada bir gölge gördüm korktum hemen kafamı çevirdim.

Nefesin boğazımda düğümlenmiş gibiydi dünü sanki tekrar yaşıyormuşum gibi o korku tekrar bedenini sarmaya başladı. Vücudumu bir anda titreme almıştı. Annem tekrar bana seslenmiştir.

- Daha sonra ne oldu Ezra söyle kızım kızmıcam.

Kızıcaktı biliyorum. Anlatmaktan başka şansım yoktu.Anneme dönerek ;

- Çok korkmuştum izlemekten vazgeçmiştim. Lavaboya gitmek için döndüğümde o gölge önümde duruyordu. Bana bakan o ateş gibi gözlerini gözlerine yaklaştırdı ve bana dedi ki...

Konuşamıyordum artık dilime dönmüyordu.O bakışları hatırlamak tekrar yaşarcasına tekrar hayal etmek beni çok korkutuyordu. Ama annem soru sormaktan vazgeçmiyordu.

- Ezra ne dedi Kızım.

Dayanamıyorum artık bütün gücümü topladım ve beni korkutan o kelimeleri söylemiştim.

- Dedi ki;   marhabaan qadri. 
  مرحبا قدري
MERHABA KADERİM !!!

Lütfen takip etmeyi ve yorum atmayı unutmayın. Görüşleriniz bizim için değerlidir.