İMALAT HATASI

6.BÖLÜM

🏀6.Bölüm

(Akasya'nın Ağızından)

Irmak birden yere düştüğünde herkes kahkahayı basmıştı. Irmak'ın yüzü sinirden ve utandığından dolayı kızarmıştı hızla kızlarla yanına gitmeyi başladık. Biz daha onun yanına gelemeden Araf onu kollarından nazik bir şekilde ayağı kaldırdı. Irmak kafasını bize çevurdiğinde resmen gözleriyle 'Beni kurtarın' diyordu. Elçin hızla Irmak'ı kolundan tutup sınıf kapısına yürümeye başladı. Kızlarla tek kelime etmeden tuvalete girdik. Hep beraber aynı anda kahkaha atmaya başladık. Elçin kahkahalarını zorlukla kesip konuşmaya başladı.

"Hahaha! Kızım sen manyak mısın nasıl düşmeyi becerdin?"

"Araf'a çarptım yalnız kafam çatlamış olabilir."

"Kızım sen de suç niye çocuk gibi Efe'yi kovaladın zaten."

"Ama Akasya çok sinirlendim ne yapabilirim ama Efe o zaten ondan nasıl anlatmamasını beklerim ki anlatmasa ironi olurdu."

"Ama varya Araf bir hayran hayran bakıyor  gördünüz mü bizimkine?"

Elçin yine her zaman ki gibi ortalığı karıştırıyordu. Bu kız bunu yapmaktan zevk mi alıyordu?

"Bence ondan hoşlanıyor kızlar çünkü Irmak'ın o dediklerine bu kadar sinienmezdi?"

İpek yine her zaman ki gibi zekiliğini konuşturuyordu. Bu kız bu kadar zeki olmak zorunda mıydı? Bari beynini kullanmaya ara verince birazını bana verse.

"Kızlar hadi sınıfa gidelim birazdan hoca gelir."

İlk gün olduğu için hocalar sadece son 5 dakika kala yoklama almaya gelirdi. Ve sadece 7 dakika kalmıştı dersin bitmesine. Kızlarla koşar adımlarla sınıfa gitmeye başladık. Sınıfa girdiğimizde gözüm direkman Emre'yi gördü. Bu çocuk niye bu kadar çok yakışıklıydı. Hala ayakta dikildiğimi fark ettiğimde sıraya yürümeye başladım. Kızlar da arkamdan geliyordu. Sıramızda Efe vardı. Irmak'ın gözlerine 'ben masumum' bakışları atıyordu.

"Irmakkuşum ben suçsuzum ikizim vardı o yaptı her şeyi"

"Efe sence bunu yer miyim?"

"Yemez misin? Of! Dur yalan düşüniyim söyleyeceğim."

"Tamam Efe affettim ama lütfen şimdilik bana sataşma."

"Ayy! Canım Irmakkuşum"

Hızla ayağı kalkıp Irmak'ı kucağına alıp döndürmeye başladı. Emrelerin olduğu taraftan düşme sesi geldiğinde oraya baktım. Araf sinirle Irmak'ı döndüren Efe'ye bakıyordu. Yere düşürdüğü suyu patlamıştı. Efe onu gördüğünde hızlı bir şekilde Irmak'ı kucağından indirdi. Hızla Araf'ın yanına yürümeye başladı. Irmak Araf'ın sinirli halini gördüğünde yüzünü hafif bir telaş kapladı. Araf hızla yanına gelen Efe'yi kenara itip yürümeye başladı. Onun sınıftan çıkmasıyla içeri Alper hoca geldi bu son dersti. Yoklama sonunda bitmişti. Emre' ye baktığımda bana bakıyordu. Onu yakaladığım halde hala gözlerini kaçırmıyordu bu ne garip bir insandı.
Kızlarla okul çıkışına doğru yürümeye başladık. Elçin heyecanla konuşmaya başladı.

"Kızlar sinemaya gidelim mi? Kaç aydan beri beklediğim film geldi lütfeeeen gidelim."

Kızlarla birlikte hep bir ağızdan

"Hayır" dedik.

Arkamızdan biri Elçin'nin ismini bağırmaya başladı. Bağıran tabiki şebek Efe'ydi. Onun yanında o gruptakiler vardı hala.

"Elçin kankitoşkom ben seninle gelirim."

Elçin sevinçten çığlık atıp Efe'nin boynuna sarıldı. Birisi birden öksürmeye başladı. Bu çocuk sabahtan beri Elçin'e bakan çocuktu. Çocuk şu an Efe'yi gözleriyle öldürüyordu. Elçin kollarını Efe'den çekip o çocuğa bakmaya başladı endişelenmiş duruyordu. Bu kız mal mıydı? Anlamamış mıydı çocuğun bilerek öksürdüğünü.