İMALAT HATASI

7.BÖLÜM

🏀 7.Bölüm

                    Mesaj kutusuna tıkladığımda bilin-meyen00 dan mesaj gelmişti. Mesaja tıkladığımda her bir kelimeyi okurken gözlerim kat ve kat daha çok büyüyordu.

"Sesin diyorum, en güzel ağrı kesici."

Beni tanıyor muydu yani?

"Akasya kapat şu laptopu ışığı gözümü alıyor."

Elçin her zaman ki gibi huysuzluğunu göstermişti. Bilin-meyen00'a görüldü atıp laptopu kapattım. Kafamı yastığa koyduğumda hala aklımda mesaj dönüp dolaşıyordu. Gözlerim yorgunlukla yavaş yavaş kapanmaya başladı.

'Karanlık bir odada gibiydim. Bir ses durmadan gel diyordu. Sesi takip ederek yürümeye başladım. Birden her yer ışıkla doldu. Gözlerim ışığa alıştığında karşımda Kenan ve Emre vardı. Koray bana sımsacık gülümserken Emre her zaman ki gibi soğukluğunu koruyordu. Kenankonuşmaya başladı. 'Akasya bilinmeyen benim seni seven benim Akasya Emre değil.' Kenan konuşurken şok oluyordum bunlar neyin nesiydi böyle. 'Ona inanma Nazlı ona sakın inanma belki senin hep yüzünü güldürmem veya seni hep el üstünde tutmam ama seni sevebilirim. Hem de çok güzel severim.'

Yüzüm birden üşüdü gözlerimi açtığımda kızlar ve yaramaz kardeşim yüzüme bakıp kahkaha atıyorlardı. Kardeşim yine yapacağını yapmıştı. Her yerim su olmuştu. Hiç bir tepki vermeden banyoya yürümeye başladım. Hala rüyayı atlatamamıştım. Bu kadarda kafama takmamalıydım sonuçta saçma bir rüyaydı. Ama beynim bunları kabul etmeyip hala olayları düşünüyordu. Yüzümü yıkadığımda az da olsa kendime gelmiştim. Üzerimden hala sular damlıyordu. Odama girdiğimde kızlar fısıldaşıp duruyordu. Beni gördüklerinde fısıltılarını kesmişler anlayamadığım bir ifade ile bana bakıyorlardı.

"İyiyim kızlar sıkıntı yok sadece saçma bir rüya gördüm."

Kızların hepsi üzerime atlayıp sarılmaya başladılar. Bu hallerine gülümseyip onlara sımsıkı sarıldım. Hepimiz üniformalarımı giyip kahvaltıya indik. Bu sabah canım pek fazla yemek çekmiyordu. Kızlar ve annem güle oynaya kahvaltılarını yapıyordu. Küçük kardeşim bende ki durgunluğu fark etmiş olacak ki son kalan sucuğu bana itiyordu. Onun bu haline gülümseyip saçından öptüm. Her ne kadar gıcık olsa da onu çok seviyordum. Az da olsa kahvaltı yapıp okula yola koyulduk. Okul kapısından içeri gireccekken omuzuma atıllan elle durdum. Kafamı çevirdiğimde Efe pişmiş kelle gibi gülümsüyordu.

"Günaydın kankitoşkolarım beni özlediniz mi?"

Ona göz devirip yürümeye başladım. Aklımda hala bilin-meyen00 dolaşıyordu. Bu kim olabilirdi ki ama beni tanıyordu bu kesindi. Dalgın adımlarla yürürken birden bir yere çarptım burnum kırılmış bile olabilirdi çok acıyordu. Kafamı kaldırdığımda Kenan masumca bana gülümsüyordu. Onu görünce aklıma dün gece gördüğüm rüya geldi. Hala ona baktığımı fark edince bakışlarımı kaçırdım.

"Özür dilerim Akasya yanlışlıkla oldu. Acımadı değil mi bir yerin?"

"Hayır Kenan acımadı derste görüşürüz."

Sınıfa doğru yürümeye başladım. Sınıfın önüne varınca aklıma kızlar geldi. Dalgınlığım yüzünden kızları bile unutmuştum. Uyuşuk adımlarla sırama yürümeye başladım. Sınıfta az kişi vardı ve ilk defa temiz kokuyordu. Kafamı sıraya koyup uyumaya başladım. Gözlerimi açtığımda Derya hoca'nın dersindeydik ne yani 3 saatten beri uyuyormuydum. Kızlara baktığımda dersi dinliyorlardı Irmak uyandığımı görünce sessiz bir şekilde konuşmaya başladı.