Chapter 17

14 0 0
                                    

Home, sweet home

Pagkamulat ng mata ko ay gumihit ang ngiti sa aking mga labi. He has the face of an angel. Lahat ng sakit na naramdaman ko kahapon ay nawala. Is it because he here with me?

Hinawakan ko ang pisnge niya at pinaglaruan ang daliri ko dito. I'm so lucky to be loved by this man. Kahit ang laki ng kasalanan ko sakaniya ay mahal niya pa rin ako. Kahit nakita niya na ang mga bagay na mali sakin his feelings never changed.

Napangiti ko naman ako ng minulat nito ang mga mata nito. I love to stare at his blue eyes. I love to do things that concerns him.

"Let's go home." Sabi nito at hinawakan ako sa pisnge.

"Take me home." Sabi ko.

Lumapit naman ito at hinalikan ako. Sa lahat ng sinabi niya kahapon lahat ng sakit at duda ko ay nawala.

"My pleasure."

"Luther." Banggit ko sa pangalan niya.

"Yes?"

"I love you." Sabi ko at hinalikan siya.

Habang nag hahalikan kami ay pumangibabaw ako sa kaniya. Naglakad naman ang kamay niya sa batok ko at lalo ako nilapit sa kaniya. Ngayon ay nakapatong na ko ang buong katawan ko sa kaniya. Muli namang naglakbay ang kamay nito sa likod ko hangang sa umabot ito sa pwetan ko. Agad naman ako tumigil ng pisilin niya ito. Gumuhit naman ang ngisi sa kaniyang labi.

"Loko loko." Sabi ko sabay kurot sa pisnge niya.

Tumayo naman ako at nag unat unat. Hindi ko naman mapigilan matawa sa mukha nito. Para siyang nalugi ng isang milyon. Nagmartsa naman ako papuntang banyo para makaligo.

"Yun na yon—" Hindi na niya natapos ang sasabihin niya ng sinaraduhan ko ito ng pinto.

Hindi ko naman mapigilan matawa habang iniisip kung anong itsura nito. Paniguradong nakanguso yon at nakakunot ang noo. Parang ayoko ng lumabas sa banyo dahil sa malamig ng tubig. Gusto ko pa mag babad kaso baka magwala naman si Luther sa labas. Agad agad ko naman tinapos at nag bihis.

Pagkalabas ko sa banyo ay nakita ko ang mukha ni Luther na nakabusangot. Hindi ko naman mapigilan ang sarili ko at kinurot ko ang magkabilang pisnge niya. Natawa naman ako ng hindi mag bago ang elspresyon nito habang kinukurot ang pisnge niya.

"Ang tagal mo." Sabi nito at ngumuso. "Nandiyan na sa labas si Fredrick."

"Ok." Sabi ko at tinalikuran siya.

Para naman akong nakuryente ng yakapin niya ko mula sa likod. I can feel his breath on the back of my neck.

"Let's go home."

I want to stay at this position. His hugs gives warmth and comfort. I really love this guy. Kumalas siya sa pag kakayakap sa akin at hinawakan ang aking mga kamay. Habang pababa ay nakatitig ako sa kamay namin na mag kahawak. I wish we could stay like this forever.

Pagkalabas namin ay bumungad samin si Fredrick na naka pormal sa suot. Binuksan niya naman ang pinto ng sasakyan at yumuko.

"Handa na po ba kayo umuwi?" Magalang niyang tanong. Tango na lang ang sinagot ko sa kaniya at pumasok sa sasakyan.

Habang nasa byahe ay hindi pa rin kami kumakalas sa pagkahawak ng kamay. I cant help myself to smile.

"Sorry," Malungkot na sabi nito. Tumingin naman ako dito at nakita ang kaniyang malungkot na mukha. "Hinawakan niya ko kaya di kita na abutan... Hinawakan niya kaya nauna yung tukmol na yon." Sabi niya at kinuyom ang kanyang kamao.

Hindi naman ako nag salita at sinandal ang ulo ko sa balikat niya. Pag pikit ko ng mga mata ko naramdaman ko ang kamay niyang humaplos sa ulo ko.

"I love you, Eunice Alcon." Sabi niya.

"I love you too, Luther Falson." Sagot ko habang hindi pa rin minumulat ang mata.

How I love this guy. By his words all of my anger and doubts fade away in an instant.  Nung sinabi niyang hinanap niya ko naawa ako bigla. He must be tired.

"Eunice?" Rinig kong tawag niya sa pangalan ko. "Malapit na tayo. Anong gusto mong kainin?"

"Anything would do." Sabi ko at minulat ang mga mata ko.

Everytime na titingin ako sa mata niya para ba kong nahuhulog ng paulit ulit. Damn those blue eyes. Dumako naman ang paningin ko sa labi niya. His lips are small and pinkish. Dinaig niya pa ang mga babae.

"Stop starring." Sabi nito at linapit ang mukha nito. "I might kiss you."

Natigilan naman ako sa sinabi niya. What the fudge? Binatukan ko siya at tumingin sa bintana. He never fails to make me blush.

"Eunice." Tawag niya sakin gamit ang mapang asar na tono. "Love, Can I have a quick kiss?"

"Aba—" Naputol  ang sasabihin ng dumampi ang labi nito sa Labi ko. "Tarantado ka ah!" Sabi ko at binatukan siya ulit.

"Ito naman!" Sabi niya habang nakanguso. Hindi ko naman mapigilan matawa at kurotin ang pisnge niya. 

"Siraulo." Sabi ko. Napatingin naman ako sa bintana ng makita ko ang patak ng ulan.

"My lady, nandito na po tayo." Rinig kong sabi ni Fredrick. "Kunin ko lang po ang payong sa trunk."

"Wag na." Pigil ko sa kaniya. "Susugurin na lang namin. Ingat sa pag maneho pauwi." Sabi ko at nginitian siya.

Hinawakan ko sa kamay si Luther at bago lumabas ay ngitian ko siya. Habang tumatakbo papunta sa bahay ay mag kahawak pa rin kami ng kamay. Pag kadating namin sa tapat ng pinto ay kumalas ako sa pag kakahawak sa kaniya at binuksan ang pinto.

"That was fun!" Sabi ko pagkapasok ng bahay. Naramdaman ko naman ang pag yakap ni Luther mula sa likod ko.

"Finally, we're here. At last we're home." Rinig kong sabi niya. Nag init naman ang pisnge ko ng maramdaman ang hininga niya sa leeg ko.

"Im home when ever I'm with you." Sabi ko sa kaniya at hinarap siya. "You're my home, sweet home."

Unti unti ko naman pinikit ang mata habang nilalapit niya ang mukha niya. I felt butterflies in my stomach and my heart was pounding. I miss this kind of kiss. I miss this kind of feeling.

"I'm your home sweet home?" Rinig kong tanong niya.

"Hmm-hmm." Sagot ko habang hindi pa rin minumulat ang aking mga mata.

For the second time he kissed me again.

A Love Under The Red MoonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon