I'm Fine/Mark Tuan

2.

Gözlerimi açtığımda kendimi yıldızların yanında bulamamıştım.Aksine depo gibi bir yerdeydim ama ortam ev gibi düzenlenmişti.Ölmediğimi anladığımda hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım.Göz yaşlarım,burnumdan ve kaşımdan akan kanlar birbirine karışmıştı.Ama ağlamam durmuyordu.

-Neden?Neden?Ölmeyi bile beceremeyecek kadar kötü müyüm neden!Gitmek istiyorum.Yıldızlara gitmek istiyorum!

Hem ağlıyordum hem de bağıra bağıra konuşuyordum.Resmen delirmiştim.Kendi halimde bağırıp çığırırken kapı açılmıştı.Yanıma bir anda yedi tane oğlan gelmişti.

oğlan1: Sakin ol.

oğlan2: Korkma biz sana kötü bir şey yapmayız.

-Korkmuyorum.Oradan bakınca korkuyor gibi mi gözüküyorum?Bana hiçbir şey olmaz.Benim bünyem alıştı artık!

Deli gibi bağırmaya devam ediyordum.

oğlan3: Bak sakin ol tamam bir şey demiyoruz sana.Gel otur şuraya.

-Hanginiz tuttu beni?Hanginiz bana engel oldu?Söyleyin!

oğlan7: Ben.

Ben diyen oğlanın karşısına geçip yine bağırmaya devam ettim.

-Neden?Neden yaptın?Ölecektim ben.Kurtulacaktım.Yıldızlarıma kavuşacaktım neden yaptın?Neden!

oğlan4: Bak ağlamayı ve bağırmayı kes artık.Otur şuraya.

-Hayır gidiyorum ben!

Depodan çıkacakken yine oğlanlardan biri konuştu

oğlan5: Nereye gideceksin?

-Yıldızlara gideceğim.

oğlan6: Şuan iyi değilsin gel biraz dinlen.Hiç mi laftan anlamazsın?

-Ben iyiyim.Hep iyiydim.

oğlan7: Bak burnun ve kaşın kanıyor.Yaralarını temizleyelim bari.

Beni tutan çocuk konuşmuştu.Yedi oğlanın ortasına geçip konuşmaya başladım.

-Benim kanayan yerlerim bir tek kaşım ve burnum değil.

Dedim ve üzerimdeki tişörtü çıkartıp onlara kandan,yaradan gözükmeyen sırtımı gösterdim.

oğlan1: Bunu sana kim yaptı?

-Size dedim önemli olan bunlar değil.Benim kalbim de kanıyor.İşte onu kimse temizleyemez.Yıldızlar dışında.