Tekrar Markları bulalı 1 hafta olmuştu.Bu sefer toparlanmam uzun sürse de iyiydim.Sebepsizce mutlu hissetmeye başlamıştım.Bunun nedenini tahmin edebiliyordum.Mark'dan hoşlanıyordum.Sürekli onunla olmak istiyordum.Zaten sürekli de birlikteydik.Sadece okuldaki kızlar canımı sıkıyorlardı.Sürekli Mark'ın peşinde dolanıyorlardı.Çaktırmamaya çalışsam da o kızları yolmak istiyordum.
Şimdi de okuldan çıkmış Mark ile depoya gidiyorduk.
mark: Ne düşünüyorsun?
-Hiç.
mark: Hiç mi? Ne oldu sana bakayım söyle.
-Sevgilin var mı?
mark: Anlamadım?
-Neyi anlamadın?Gayet açık bir soru sordum.Sevgilin var mı?
mark: Hemen neden atarlandın hanımefendi? Sevgilim yok merak etme.
-Merak etmedim!
mark: O zaman neden sordun?
-Okuldaki kızlar peşimizde kuyruk gibi dolanıyorlar ya ondan.Maşallah iki dakika bile gitmiyorlar.
Mark gülmeye başlamıştı. Sanki komik bir şey söylemiştim?Gıcık.
mark: Ne o rahatsız mı oldun?
-Hoşuma mı gitmesi gerekiyor?
Sorduğum soruyla Mark ağzımın içine eğilerek
mark: Ne o kıskandın mı?
Zaten nefes almayı unutmuştum sorduğu soruyla hep sarsılmıştım.Pislik biliyor yakışıklı olduğunu burada benimle uğraşıyor.
-Aaa depoya gelmişiz.Ben içeri gidiyorum.
Mark da arkamdan bağırdı.
-Kaç bakalım Nerissa hanım.Daha ne kadar kaçacaksın?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'm Fine/Mark Tuan
Genç KurguO kötü bir insan değildi sadece hayat onu kötü olmaya zorluyordu...