-Sen nereden çıktın benim karşıma ya?Rahat bırak beni!
mark: Nerissa bunu kendine yapma.Gel az konuşalım.
Yine uçurumun kenarındaydım ama Mark da yanımdaydı.Çocuk ölmeme izin vermiyordu resmen.
-İstemiyorum konuşmak hem neden tanımadığın bir kız için bunları yapıyorsun?
mark: Göz göre göre seni ölüme atamam.Oradan uzaklaş yanıma gel söz bak konuştuktan sonra ikna olmazsan ne istersen yaparsın.
-Peşimi bırakacaksın ama tamam mı?
mark: Tamam hadi yanıma gel.
Mark'ın elini tutarak yanına gidip oturdum.Konuşmak iyi olur diye kabul etmiştim.
mark: Kendine bunu yapmak zorunda değilsin.Ölümden başka şansın yok mu sence?
-Yok.Ölmekten başka şansım yok.Fiziksel yaralarım dışında kalp yaram şırıl şırıl kanıyor.Elinde sonunda öleceğim.
mark: Bizimle kal.
-Anlamadım?
mark: Bizimle birlikte kal.Depoda.Bende senin yanında kalırım korkmazsın.Hem seni orada kimsede bulamaz.
-Teşekkür ederim ama sizin de bir hayatınız var,okulunuz var.Bana göre hayatınızı şekillendiremezsiniz.
mark: Sen de gelirsin bizimle okula.Onu biz ayarlarız.Sana kıyafetler alırız,kitaplar alırız.Depoda sana özel yer ayarlarız.Hem gördün depoyu kötü değil ki aynı ev gibi.Orada kalabilirsin.
-Senin ailen yok mu?Onlar her gece depoda kalmana bir şey demez mi?
mark: Benim ailem evlerinde ayda 1 defa kalabiliyorlar.İş meselesi anlarsın ya.Hem beni boş ver.Kabul ediyor musun?
-Bu yardımı neden yapıyorsun?
mark: Kabul ediyor musun?
-Yanımıza yıldız da alacaksak kabul ediyorum.
"oğlan çok sevinmişti. Daha dün gece tanıdığı bu kıza neden bu kadar bağlandığını anlayamasa da çok sevinmişti."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'm Fine/Mark Tuan
Teen FictionO kötü bir insan değildi sadece hayat onu kötü olmaya zorluyordu...