Markla sonunda sevgili olmuştuk ve depoda kalmaya devam ediyorduk.Ne kadar çok iyi ve mutlu hissetsem de Mark'ın annesi yüzünden geriliyordum.Marka da bunu ne zaman söylesem umurunda olmadığını söylüyordu.Ben de çok fazla üstelemiyordum. İkimiz el ele tutuşmuş yolda yürüyorduk.
mark: Cidden inanamıyorum.
-Neye?
mark: Benim oluşuna.Bu güzel kızın bana ait olmasına inanamıyorum.
-Ah Mark utandırma beni.Hem asıl ben inanamıyorum.Senin gibi bir adamla birlikteyim neredeyse 2 aydır da dayak yemiyorum çakma annem ve babam da yok.Sadece sen varsın..
mark: Sana zarar verilmesine asla izin vermeyeceğim biliyorsun de mi?
-Tabi ki de biliyorum.
Sonra konuşmayı bırakıp yürümeye devam ettik.Sessizliği bozan yine Mark oldu.
mark: Nerissa?
-Efendim?
mark: Seni seviyorum bebeğim.
Yüzüne çarpık bir gülümseme attım
-Ben de seni seviyorum Mark.
Bu sefer dudaklarına yapışan taraf ben oldum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'm Fine/Mark Tuan
Teen FictionO kötü bir insan değildi sadece hayat onu kötü olmaya zorluyordu...