Sweetness of Love

Prologue

"I'm sorry shan. I didn't mean to hurt you. Wala na akong choice kundi gawin ang dapat. Nahihiya na ako sa parents ko. Kelangan kung unahin ang career ko, alam mu namang gusto ko nang mgtrabaho at kelangan kung mag focus para sa future ko."

Kriiiiiiing... kriiiiiiing... kriiiiiing..

Napabangon ako bigla dhl sa tunog ng alarm clock at pinahid ang tumutulong luha. "Limang buwan na ang nakalipas pero sariwang sariwa parin para sa akin ang paghihiwalayan namin ni Rain. Langya naman kasi kahit sa panaginip snusundan parin ako ng pait ng nakaraan." Tumayo na ako at naghanda para sa eskwela.

"Hi! I'm Shane Nami Gonzales, shana in short (kayo na bhala guys kng paano nabuo ang shana na yan ;D) i'm 18 yrs old at nasa 2nd yr na sa college peru isip bata pa rin. Mahlg kasi akong manood ng mga anime lalo na pg tungkol sa love at yeah gaya ng karamihan na mga girls, gusto kung mgkaroon ng happy ending! At gaya rin ng kramihan I ended up hating those love love love at opo isa po akong ampalaya! Isa po akong bitter! Bitter na bitter sa mga mag couples na kumakalat kahit saan -_- (mga bitter dyan. Hallowerrs bittgirls! Hahaha. Ako ang magtatayo ng bandila ng mg ampalaya. Hahaha) oh well Education lang nman ang knukuha ko at ako ang klase ng tao na masayahin but it turns out to dull noong nag break kmi ni Rain. Dahil sa kanya kaya ngng bitter ako at hanggang ngayon ay singleness baby parin. Haha!"

"Inaamin ko nman na hindi pa talaga ako nakaka move on. Ang hirap kasing ibaon ang inyong pinagsamahan lalo na at siya ang naging dahilan kaya ako bumabangon sa umaga! Sabi nga sa advertisement! Para kanino ka bumabangon? Hahaha. Noon diritsahan ko itong nasasagot dahil siya lang nman ang dahilan kya ako bumabangon sa umaga peru ngayon ewan kung para kanino na.

...........Study Hard

...........Makapagtapos

...........Makapasa sa LET exam

...........Maging teacher sa isang public school.

Sa ngayon dyan nkafocus ang buhay ko! Hindi ko lang alam kung madadagdagan iyan. (hahahaha. Yan nlang ata kasi wla akong planong mgkaroon ng pamilya!)

Maybe your thinking guys na wla akong pakialam sa pamilya ko? It's not that hndi ko sila mahal, nasanay lang cguro ako na mag isa at hindi open sa family ko. High school plang ako nang nahiwalay na ako sa parents at mga kapatid ko. Ako ang pinakamatanda sa aming tatlo. Ngayon nakatira ako sa tita ko! Si tita kasi walang asawa at mag isa na sya sa buhay kaya ako nalang ang kasama nya. Hindi naman kmi mayaman at hindi din mhirap. Yung tamang tama lang na mkakain tatlong beses araw-araw at maibgay nila ang mga kailangan namin. Si tita na rin ang nag papa aral sa akin peru hindi naman ako open sa kanya.

Sa totoo lang hndi talaga ako vocal sa nararamdaman ko lalo na pag tungkol sa sa seryosong bagay. Tulad nga ng sinabi ko kanina, masayahin akong tao at isa din sa mga nangunguna pgdating sa mga wlang kwentang usapan. After the break up! I've tried to act normal. Nagpapatawa parin, but everytime na nasa bhay ako,, naaalala ko na nman lahat lahat na sakit! Nasbi ko nalang sa sarili ko na ayaw ko nang magmahal kasi nakakapagod at aaminin ko that.....

"I'm afraid to fall inlove again!"

............

Papasok na ako ng school ng may nahagip ako na lalaking nakatayo sa labas ng 7/11 at laking gulat ako ng nakita ko na si Rain ito. Dug dug dug dug..... ang bilis ng tibok ng puso ko na parang hinahabol ng asong baliw at namamasa bigla ang mata ko nang may hinalikan sya sa pisngi at masayang nagpapalitan ng ngiti. (insert song here *that should be me holding ur hand that should be me making you laugh) Mas masakit palang mkita siya na masaya sa piling ng iba samantalang ako umaasa parin na mgkabalikan kami. Ang laki kong tanga! Niloloko ko lang naman ang sarili ko peru ang hirap kasing aminin sa sarili mo na wala nang kayo. Tumalikod na ako at tatakbo na sana nang may nabangga ako at bila nya akong niyakap.

"Nami... " malabo na ang mga mata ko dahil sa luha at wala na akong lakas para tumakbo pa at magsalita kaya umiyak nlang ako sa dibdib ng lalaking ito at hinayaan nya lang ako. Nagulat ako nang nagsalita ito. "You deserve someone who will love you and will never leave you because of someone damn girl. Nami it's time for you to be happy." And he hug me tightly! "Sssshhh tahan na!" I wipe my tears at nagulat ako dahil sa lahat ba nman ng mkakita sakin eh etong unggoy pa.

"Damn you! Bitawan mu nga ako at bka mahawa pa ako sa kayabangan mo!" Sabay tulak ko sa kanya. Humalakhak pa ang buang! Kainis nang lalaking to! Ang fc nman masyado! Tssss

"Sarap kna nyan? Hahaha! Ang panget mu nami. whahahaha! Oh! Panyo! Punasan mu yang tumutulo sa ilong mu. Hahaha.... Langya! Bakit kasi sya pa ang nandito, sa dinami dami ba nman ng estudyante sa scol na ito, eh itong mahangin pa ang nakakita sa akin.

"Langya! Kainin mu yang panyo mu! Di ko kailangan yan! Ang hangin mu!" Kinapkap ko nman ang panyo ko sa bulsa ng uniform ko at wala ito. Wait! Bka nsa bag ko! Hnalungkat ko din ito at sa kamalasan nga naman, wala akong dala! Ano ba ito!

"Oh ano? Ayaw mu? Cge goodluck sa pghahanap. Hahaha" Iiwanan nya na sna ako ngunit tiniglan ko sya at knuha ang panyo nya. I have no choice, alangan nman na pupunasan ko tong mga luha ko ng uniform ko. Haixt! "Ibabalik ko nlang to bukas, labhan ko muna. Ah.. ahm... ahm... " ano ba to! Ang hirap mgpasalamat sa kanya. "Ah.. ano. Ahm. Sa... ahm."

"Ok lang! Kelangan mu yan! Cge! Mauuna na ako sa loob." Napatitig nlang ako sa kanya dhil sa nginitian nya ako ng totoo yung hindi nang aasar, tumango nlang ako at hndi ko alam ngunit napa ngiti ako dahil sa inasta nya. "Lokong yun!" Mukha na akong tanga dhil hndi ko matiglang mpangiti sa kanya! Ika nga nila. Expect the unexpectd. I never thought that my worst enemy will make me smile. Inayos ko muna ang sarili ko bago pumasok sa scol! Dahil sa kanya gumaan ang sakit na nararamdaman ko. "Thank you Ken" bulong ko.

"Shana! Shana! Shana" napalinga ako dhil sa pagtawag ni Joy. Isa sa bestfriend ko. Tumatakbo itong lumapit sa akin at kasunod nya nman si Zee ang isa ko pang bestfriend. "Oh?" Sagot ko kay joy at sbay na kming pumasok sa room at umupo dahil mgkakatabi lang nman kmi.

"Meron ka?" - Zee

"Oo nga! Init ulo natin ah?" - Joy

Tinitigan ko na lang sila at hinayaan sa pag tsi-tsismiss nila.

"Uy Shana ampanget nang pinalit ni Rain sayo. Akala mu kung sinong maganda kung maka kapit kay Rain eh mukha nun hindi malaman kung babae talaga o lalaki. Tpos alam mo feeling close sa brkda ni Ra-"

"Gusto mong masipa Joy?" Pananakot ni Zee kay Joy. Haayy! Napakabunganga tlaga ni Joy.

"Oh Shan, sayo ata to! Mukhang nhulog gling sa bag mu eh!" Inabot ni Zee ang maliit na papel. Binuklat ko ito at binasa ang nakasulat "You are worth to be love. Pain is one of the ingredients in a relationship. You won't understand it now but it will make you stronger! Smile :) Love, Niel"

"Anong nkasulat shan? Patingin, patingin." Parang asong inaabot ni Joy ang papel sa akin. Natatawa nlang ako sa ginagawa nya. "HAHAHA! Hindi pwdi joy para to sa akin kaya hindi pwding e'share." Behlat! Hahaha." Ewan ko kung bkit nasiyahan ako sa nbasa ko. HAaay sino kya sumulat nito! Kinukulit pa ako ni joy at sakto nman ang pgdating ni sir. Buti nlang kundi hindi ako patatahmkin nitong si Joy hanggat hndi nya to nabasa.

At dito na nga nag umpisa ang pagbabago ng buhay ko pati ang pananaw ko sa pag- ibig!

Author's Note: hello readers. Hmmn. Hope you enjoy yung prologue ko. Ano kasi.. nahihiya ako. Hahahaha. Well first tymer po kasi ako guys tsaka ito yung pinaka unang story na gagawin ko at half of this story is based on my experience sa love. Yes! Nasaktan nadin kasi ako ng sobra at ito na nga yun! I decided to wrote a story para ma e'share din ng ideas kung panu mag mahal muli at kung panu bumangon at harapin ang pag ibig. Sensya guys kung maraming maling grammar. Hihihi. Love u ol! GOD BLESS!

Love cutie pototi your's truly, Nhecee :)