Elevator¹

Elevator - 4

"Min Jae! Uyan artık Min Jae!"

Boğuk da olsa kulağıma gelen sesle kendime yavaş yavaş gelip gözlerimi aralayarak bana seslenene baktım.

"J"

"Sonunda, iyi misin?"

"J, beni bir daha o eve gönderme. Lütfen..."

Susup cevap vermeden bakmıştı. Sonra bir bardak su almaya gidip yanıma geldi.

"Biraz su iç."

Elime zar zor alıp içmeye çalıştığım bardaktaki suyu, elim titreye titreye ağzıma yönlendirdim.

Bu durumumu görmesi ile elini yardım etmek için uzatıp suyu içirdi.

"Teşekkür ederim."

"Orda n'oldu Min Jae?"

"Asansör... Asansör binanın girişindeyken kapısını açtı. İçi mavi renkle kaplıydı, her zaman farklı vir renk kullanıyor. Sonra ekranında içine binmemi, sadece yukarı çıkaracağı için söz verdiği bir yazı yazdı. Buna inanmamı bekleme diyip yukarı hızla çıktığımda içi kırmızılarla kaplanmış bir şekilde gördüm. Sana güzellikle bin dedim ama sen bana argolu konuşup gittin. Bunu ödeyeceksin diyip içinden yeşil bir sıvı çıkarmaya başladı, bu sıvı asitti. Kilimleri eridi çünkü. Sonra ayaklarıma kadar gelen sıvıdan ve asansörden korkmam sonucu hızla aşağı indim. Tam kapıdan çıkacakken büyük bir ses yankılanmaya başladı. Kulağımı tutmak zorunda kaldım, elimi çekince ses daha çok geliyordu ve kulağım kanıyordu. J, evden çıkamadım ve korktum, lütfen beni oraya geri gönderme."

"Eğer oradan temelli ayrılmaya çalışırsan oradaki güç başka türlü canına yakacak. Evin sırrını bulmadan oradan çıkamazsın."

"Ama oraya geri dönemem."

"Ölmek mi istiyorsun yani?"

Dediği şeye karşı korkulu gözlerle ona bakıp dudaklarımı birbirine bastırdım.

"O evden çıkmak isteyen herkes öldü Min Jae. Bu yüzden o eve girmiyorum. Sırrını dışarıdan çözmeye çalıştım bunca zaman ve şimdi sen geldin. Diğerleri gibi seni de ölüme sürüklemek istemiyorum. N'olursun onlar gibi inatçı olma ve dediğimi yap. Kendini düşünüyorsan yap bunu."

Ona yine korkulu gözlere baktıktan sonra konuştum, "O zaman bu sırrı bulana kadar beni bırakma."

"Hiç şüphen olmasın."

"Ah... Pekâlâ, en azından biraz kalsam?"

"Tamam"

Tebessüm ederek baktıktan sonra etrafa bakındım.

"Bir şey sorsam sana..."

Konuşması üzerine soru soran gözlerle baktım, "Evet?"

"Sevgilin var mı?"

Bunu sorması garip gelmişti. Tuhafsamış bir suratla bakıp konuştum, "Hayır... Neden?"

"Çünkü asansör ya da ev... Evinde yaşıyanların ilişkiye girmesini istemiyor."

"Ne?" afallayarak bakmıştım ona.

"İlişkiye giren çift istemiyor, özellikle evde yaşayan bir kadınsa ona karşı fazlasıyla korumacı oluyor."

"Bak... Bu ev canlı falan değil, dediğim gibi biri tarafından yönetiliyor olmalı ve madem kadınlara karşı daha korumacı, evi yöneten bir erkek olmalı. Tüm kadınları kendi karısı belliyor."

"Sanmam, çünkü o bir erkek olsa, vücudunu gördükten sonra sakin kalamazdı."

"..." ona kısık gözlerle baktım.