Elevator¹

Elevator - 21

"Bir şeyler yapmalıyız Hyu Ji! Burada böylece bekleyemem. Beklemek bana bir şey kazandırmaz. Aksine kaybettirir."

"Ne yapmayı düşünüyorsun?"

"Binaya gitmeliyim."

"Gidip ne yapacaksın? Asansöre bineceğim deme bana."

"Başka çarem yok."

"Var..."

"Hı? Var mı?"

"Sana... Birkaç şey anlatmam gerekiyor J."

• Min Jae •

"Beni ne zaman bırakacaksın?"

'Beni kabullendiğin zaman.'

"Biliyor musun, senin bu inatçılığın bana birini hatırlatıyor."

'Öyle mi? Kimi?'

"Jimin... Jimin'i."

'Ne?'

"Küçükken, bir odada kilitli kalmıştık. Karanlık bir odaydı. Korktuğum için bana sarılırdı."

'Onu özlemiş gibi konuşuyorsun.'

"Ne o? Ondan da mı kaçıracaksın beni? Belki zarar vereceksin? Ya da belki çoktan verdin? Tavan... Tavanda resmini gösterdiğini tasma... Ondaydı. Ona bir şey yapmadın, değil mi?"

'...'

"Bir şey söyle."

'İnatçılık diyordun ama sarıldığını söyledin? Onu özlüyor musun?'

"Açıkçası, evet. Kim arkadaşını özlemez ki?"

'Arkadaş... Senin için o sadece arkadaş mı?'

"Evet, başka ne olabilir? Merak etme, J gibi benden uzaklaştırabileceğin biri değil o."

'Yine de özlüyorsun. Sarılışını...'

"Evet... Bana en çok destek olan biriydi. Ne zaman üzülsem mutlu olmam için elinden geleni yapardı. Ne zaman kendimi mutsuz hissetsem kapısını çalardım. O da hiç tereddüt etmeden açardı. Bana iyi gelirdi. Beni mutlu eden tek kişiydi diyebilirim."

'Peki, bağınızın kopmasını sağlayan şey neydi?'

"Neden merak ediyorsun?"

'Sadece...'

"Şehir dışına çıktım. Babamın izni yüzünden... Sevdiğim insan... Jungkook!"

'Ne?'

"Ben buraya Jungkook için gelmiştim!"

'O kim?'

"Bir dakika... J..."

'Olamaz!'

"Sen... J-"

O sırada kapı açılmıştı ki fazlaca gelen ışık, genç kızın gözlerini kapatıp kafasını yana çevirmesine neden olmuştu. Neticede karanlık bir odadaydı.