Elevator¹

Elevator - 19

Binanın önünde, içeriye girip girmemek arasında kalmış bir şekilde bekliyordu genç adam.

İç çekip omuz düşürerek binanın kapısını araladı ve içeriye bakındı.
İstemsizce içeriye adımını atıp merdivenlere doğru yürüdü.

Merdivenlerin hemen yanındaki asansörü görmesiyle duraksayıp asansöre baktı. Sonra bakışlarını merdivenin en tepesine dikip kötü bir anısını hatırladı.

~~~•~~~•~~~

"Jungkook!"

Pencereden annesinin seslenmesi üzerine duvardaki yazıyı es geçip koşarak annesinin görebileceği bir konuma geçip annesine seslendi,

"Anne! Sakın asansöre binmeyin!"

"Ne? Neden binmeyelim? Binmeyeceksek ne için var bu alet?"

"Dediğimi yapın! Asansöre binmeyin!"

"Kardeşin şu an aşağıya iniyor Jungkook ve sanırım asansörü kullandı."

"NE?"

"Sorun ne Jungkook?"

Annesine cevap vermeden binanın girişine koştu ve asansörün inmesini bekledi.

"Jungkook! Ah... Kime diyorum ben?" annesi de aşağıya inerek Jungkook'un ne işler karıştırdığını öğrenmek istedi.

"Lütfen... Eğer o yazılanlar gerçekse bile aileme zarar verme! Derdin sadece benimle olsun. Lütfen..."
Kendi kendine konuşarak asansörün aşağı kata inişini izledi küçük çocuk.

Nihayet asansör aşağı indiğinde kapısının açılmasını bekledi.

Kapı açıldığında büyük bir şok ve hayal kırıklığı yaşayan küçük çocuk bağırarak asansörün içine, kardeşinin yanına koştu.

"HAYIIIR!!"

Asansörün zemininde kanlar içinde yatan kardeşini bacaklarının üzerine alarak yüzüne hafifçe vurdu ve uyandırmaya çalıştı.

"Ji Ree! Lütfen uyan kardeşim. Lütfen bana bu acıyı yaşatma! Lütfen, aç gözlerini! Aç ve pastandan yediğim için bana kız. Lütfen... Aç gözlerini..."

Göz yaşlarını dökerek kardeşini uyandırmaya çalışıyordu ama kardeşinden tepki alamıyordu.

"Jungkook?"

Annesi, merdivenlerden aşağı inmek üzere bir şekilde oğluna seslenmişti.

"Anne!"

Annesine seslenip ayağa kalkarak kardeşini kucağına aldı ve asansörden dışarı çıkmıştı ki silah sesi eşliğinde annesinin bağırması üzerine korkmuş gözlerle duraksadı.

"Anne?"

Annesinden ses gelmeyince kardeşini narince yere bırakıp merdivenlere koştu ve annesine baktı.

"ANNE!!"

Bir yara daha almıştı. Annesi, vurulmuştu.

"HAYIR!!"

Bu sefer de annesine doğru koştu ve merdivene oturarak annesini uyandırmaya çalıştı.

"Anne, anne hayır. Ölemezsin anne hayır. Beni bırakamazsınız hayır! Aç gözlerini anne!"

Kurşunu kalbinden yiyen annesi, gözlerini maalesef ki açamıyordu. Bu durum küçük çocuğu fazlasıyla etkilemiş, hayatı oracıkta bitmişti.

Annesinin alnına alnını yaslayarak göz yaşlarının dökülmesine izin verdi ve mırıldandı.

"Bunu yapanı bulacak ve intikamınızı alacağım anne. Oğluna güven, meleğim."

Alnını kaldırarak gözü açık olan annesinin göz kapaklarına elini yukardan aşağı değdirerek kapattı.

Ayağa kalkıp kardeşine bakmıştı ki kardeşi bıraktığı yerde yoktu.

"Ji Ree?"

Bıraktığı yere adımlayıp etrafa iyice bakınmıştı ama kardeşi hiçbir yerde yoktu. Sonra bakışları asansörü bulduğunda kapısının açık ve içinde yazıyla kaplı olduğunu görmesiyle asansöre yaklaştı.

'Kardeşini istiyor musun? O zaman benim olana dokunma.'

Yazıya öylece bakakalan küçük çocuk, yumruğunu sıktı ve konuştu.

"Senin olan her neyse, ona sahip olacak ve sana bırakmayacağım, asansör."

~~~•~~~•~~~

Hatırladıklarına karşı sinirlenip ufak bir göz yaşı dökerek yumruğunu sıktı genç adam.

"Şimdi de Min Jae'yi mi alacaksın benden? Buna izin vermeyeceğim!"

İyice hırs yapan genç, adımını ilk basamağa atmıştı. Kafasını kaldırıp merdivenlere bakarak diğer basamaklara da bastı ve Min Jae'nin dairesine doğru ilerledi.

• Min Jae •

'Şimdi inandın mı bana?'

Ağlayarak ekrana bakan genç kız, kafasını yere eğdi ve gözlerini kapattı.

'Hadi ama... Lanet bir serseri için ağlama. Göz yaşlarına yazık.'

"Onu sevmiştim..."

'Yanlış kişiyi sevmişsin.'

"Beni aldattığını nerden biliyordun?"

'Ben her şeyi biliyorum.'

"Söyle bana, onu nasıl yakaladın?"

'Bunun ne önemi var? Önemli olan gerçekleri görmen Min Jae.'

"Bana kendini tanıt."

'Ne?'

Gözlerini açıp kafasını yukarı kaldırarak devam etti, "Bana kendini tanıt dedim. Beni istiyorsun değil mi?"

'Ne yani, beni kabul mu edeceksin?'

"İstediğin bu değil mi?"

'Evet ama..."

"Ya bana kendini göster ya da her şeyi nasıl bildiğinin sırrını ver."

'Sır?'

"Göster artık yüzünü, asansör."

| 20 oy ⏳|