Elevator¹

Elevator - 25

"Min Jae!"

"Merhaba Hyu Ji."

"Neden yine bindin asansöre? Çık hemen ordan!"

"Hayır"

"Ne? Ne demek hayır?"

"Hyu Ji, J ile sana sormam gereken bir soru var. Vereceğiniz cevaba göre ben bu asansörden dışarı çıkacağım ya da çıkmayacağım."

"Ne saçmalıyorsun sen?"

"J nerde?"

"O... Evine gitti."

"Ne? Beni merak etmedi mi?"

"Aa... Min Jae, sana söylemem gereken bir şey var."

Sorulu gözlerle genç kadına bakmaya başlamıştı Min Jae. Kötü bir şey duymaktan korkuyordu.

"J... Seni hatırlamıyor."

"Ne? Ne demek hatırlamıyor?"

"Beni daireme gönderip kendisi arkandan asansöre binmiş. Çıktığında yanında 20'li yaşlarda bir kız vardı ve senin adını ona söylediğim zaman hatırlamadığını söyledi."

"Nasıl olur bu? Ayrıca kız dedin.. O nerden çıkmış?"

"Bilmiyorum.."

"Beni unutması imkansız! Durduk yere beni nasıl unutur?"

"Büyük ihtimal asansör ona hak verdi, unutma hapı."

"Ah.. Cidden! Bekle bir dakika, eve gittiğini söyledin, kız da mı onunla?"

"..evet"

"NE?"

Endişeli gözlerle Min Jae'ye bakmaya başlamıştı. Olacaklardan biraz korkuyordu.
.....

"Ji Hae- Ah... Her seferinde unutuyorum."

Eline kağıdı alarak Ji Hae'ye ne demek istediğini yazdı ve ona uzattı.

'Benim karnım acıktı. Eğer sen de açsan, ramen yemeye ne dersin?'

'İstersen ben yapayım.'

'Olmaz, misafirime iş tutturamam.'

'Sana yeterince yük oluyorum, ramen yapmak elime yapışmaz."

'Beraber yapalım o hâlde.'

'Ah.. Pekâlâ'

Ayağa kalkıp mutfağa yol aldıkları sırada kapı çalındı.
Şaşırarak duraksayan ikili, birbirine bakış attıktan sonra J kapıya yöneldi.

Kapıyı açtığında kendisine bağıracak birini beklemiyordu.
"J!"

Anlamaz bakışlar atıp konuştu,
"Kim?"

"N'apıyorsun sen burda-"

İçerdeki kızı görünce susup kıza baktı. Sonra bakışlarını tekrar J'e çevirdi ve konuştu,
"Bu kim J?"

"Birincisi, bundan size ne? İkincisi, J kim? Üçüncüsü, siz kimsiniz?"

"Ne? J, kendine gel! Ben senin sevgilinim ve senin lakabın J. Ayrıca bu kızın senin evinde olması beni çok ilgilendirir, çünkü sevgilimin evinde sevgilimle beraber duruyorlar!"