Elevator¹

Elevator - 9

Yine yeni bir güne açmıştı gözlerini genç kız ama bu sefer rahatsız edici güneş ışıklarıyla değil, sevdiği insanın yanında.

Boynuna gömülü bir şekilde sarılarak uyuyan sevdiği insanı izlemeye başladı. Kokusunu içine çekmek ve onunla böylesine bir güne başlamak onu fazlasıyla derinden etkilemişti.

Sol elini havaya kaldırıp sevdiğinin saçına yönlendirerek oynamaya başladığı sırada boynunda yumuşak, bir o kadar da ıslak bir temas hissettiğinde J'in uyandığını anlamıştı.

"J?"

J, konuşmadan Min Jae'nin boynunu öpmeye devam ettiğinde Min Jae konuşmasına devam etti,

"Seni serseri, boynumu rahat bırak."

Boynuna gömülü olan kafasını kaldırıp Min Jae'ye baktı. Sonra gözleri dudaklarına kaydı ve konuştu, "O zaman dudağını esir alırım."

"Ah... Seni doymak bilmeyen adam. Eve gitmem gerek, asansör ne haldedir şimdi?"

"Gidersen tehlikeli olmaz mı? Daha önce bir çok kez sana zarar verdi. Çıkardığı büyük bir sesle kulağını kanattı senin. Şimdi benimle bir gece kaldığın için neler yapar."

"Evet ama gitmediğimde de beni ve seni öldürecek, bunu biliyorsun."

"Ama en azından dışarıda seni koruyabilirim. Binada koruyamam."

Genç kız, J'in yüzüne elini yerleştirerek gözlerinin içine baktı.

"Merak etme J, ilişkiye girmediğimiz için bana ve sana bir şey yapamaz."

"O asansörün sırrını bulacağım ve seninle mutlu bir yuva kuracağım Min Jae."

"Ah... deli. Şimdi gideyim ben."

"Pekâlâ ama bak; her hangi bir şeyde, küçücük bir şey bile olsa, bana haber vereceksin."

"Merak etme J, sevgilimden bir şey saklamam ben."

"Tamam o hâlde."

Kuşkulu ve korkak gözlerle bakan sevgilisine kıyamayıp onu tatlı bir tavşan gibi görmesiyle yüzüne küçük bir gülümseme yerleştiren genç kız, sevgilisinin dudaklarına yaklaştırdığı dudaklarını hafif bir şekilde birbirine temas ettirdi.

"Seni seviyorum J."

"Ben de seni Min Jae."

"Kendine iyi bak koca bebek, Min Jae asansörün sırrını bulmaya gider."

Gülerek eline kabanını alıp otelden çıktı.

"Bulabilirse tabi." Sıkkınca kendi kendine konuştuktan sonra taksi çevirip binaya gitti.

.....

Bina kapısından içeri girmiş, asansörden bir hareketlilik bekliyordu ama asansörde ses seda yoktu.

"H-Hey..."

Asansör hala sessizliğini sürdürürken yukarıdan gelen gürültü, Min Jae'nin dikkatini oraya çevirmesine neden olmuştu.

"Bu da neydi?"

Tekrar bir gürültü gelmesiyle Min Jae merdivenlere doğru koştu. O sırada asansör çalışmıştı. Asansöre bakıp sıkkınca ellerini yere düşürerek yukarıya yöneldi.

Her bir kata bakarak gidiyordu. Sonunda, kendisinin ve komşusunun dairesinin bulunduğu kata gelmişti ki komşusunun kapısının aralıklı olduğunu gördü.

"HyuJi?" kendi duyabileceği bir şekilde konuştuktan sonra yavaşça kapıya doğru ilerledi.

Aralıklı olan kapıyı, eliyle yavaşça ittirerek tamamıyla açtı. İçeri girip etrafa bakındı. En son salona vardığında komşusunun, kafası kanar bir şekilde yerde yattığını gördü.