My Wicked Clumsy Girl

Manila

"Hija are you sure you're fine?" tanong ng dad sa akin wala si Nico ngayon dahil may mga aasikasuhin daw sya sa school at kakausapin din nya si Ma'am Pyrus.

"Hija sa bahay ka na lang para maalagaan ka ng mommy mo" nakangiting tinabihan ako ng mommy sa kama ko "Ikaw pa naman ang nag-iisang baby namin" lambing nya pa.

I smiled ever since kasi nag-usap kami at nalaman ko ang totoo they are more caring now,siguro din lahat ng sama ng loob ko nawala dahil naintindihan ko yung point of view nila "Mom,Dad I will be fine isa pa I will get back to work—".

"Anak you don't have to work so hard—".

"Dad I wanted too...isa pa good training ground ang Yuzon para sa future ko mag-transfer sa bank natin" I stressed the word natin,because I won't let anyone broke my dad's heart not even the mother of the love of my life.

"Anak" he gave a genuine smile "If Danielle will take—".

"She will not" I sigh hindi ko din alam kung papanu but I will try hard kahit pa mag-makaawa ako sa kanya,It will be yours pag-kasal na kayo ni Nico remember? bulong ng utak ko, lalo na again Nico just answered me with a hug nung biglaan mag-propose ako sa kanya.

"You know that's there is only one way para maging sayo ang lahat" my dad said in a flat tone.

"Dad as I said I will marry her for only one reason not because of the wealth na nakadikit sa kanya".

"I already talk to her".

"About what?" nagtatakang tumingin ako sa kanya kelan sila nag-usap at bakit hindi ko man lang alam.

"When you're asleep hija,I just want to make sure na kaya ka nya buhayin,isa pa magiging anak ko din sya" he chuckled but I know hindi umabot sa mata nya ang tawa na yun.

"And Nico seems nice and polite" dagdag naman ng mom gusto ko masamid sa salitang nice because I seldom co-relate Nico sa salitang yun.

Exactly 1 week na after ko na lumabas sa hospital halos hindi ko naramdaman yung panahon,ang bilis lang weekend na naman and 3 days ago pa ako nakabalik sa work. Siguro totoo din yung kasabihang time flies when you are happy.

Nico has been very caring sa akin,she made sure I take my medication on time,I ate healthy food on time, speaking of food hindi ko maiwasan maalala yung next day namin sa condo after ko ma-discharge.

Nakikiliti ako sa hanging tumatama sa talukap ng mata ko umikot ako sa kabilang side para iwasan, pero ilang saglit ayun na naman hindi ko na mapigilan ang ngiti ko na nauwi sa pag-kagising ko "hey" I had to clear throat dahil medyo nanunuyo ang lalamunan ko "You're up".

"Yup" she sweetly smile "kanina pa kita ginigising kaso ang sarap pa ng hilik mo".

"Hindi ako naghihilik" sabay irap ko sa kanya then I smiled "did I snore?".

Kunwaring nag-iisip sya "I will record it next time" she peck a kiss on my lips bago ako hinila patayo "kakain na ang baby ko kasi iinom pa ng gamot".

I hugged her from behind habang naglalakad kami papuntang kitchen "baby....hhmmmnnn cheesey".

"If I know kinikilig ka" tukso nya sa akin.

"Hindi ah!" .

"Talaga ba?".

"Burrylight lang" sabay tawa.

"Ok sit down na" pareho kami naupo ang sarap naman ng nasa table ang tagal ko na din kumakain ng ganito tapsilog at porksilog tapos may sawsawan pa na suka at ciempre hot coffee. She put food on my plate.