Zoraki Evlilik Jungkook

-11-

1 ay sonra:

Hayatımın belki de annemden sonra en üzücü ve stresli ayıydı. Jungkook yoktu, tam sevmeye alıştığım anda bırakmıştı beni. Ama ne diyip de onu geri döndürebilirdim ki? Seni seviyorum desem ne değişirdi, o sevmedikten sonra. Sadece ben gururu kırık bir şekilde hayatıma devam ederdim. Onu çok arayıp konuşmak istedim ama her elim telefona gittiğinde yapma Ela üzüleceksin diyordu. Evet aramadım onu, aramadı beni. Belki ihtimal verdim konser turları olduğu için aramadı dedim ama neden beni arayacaktı ki? Bunun için bir sebep mi vardı? Hayır yoktu. Arkadaşız dedi ve öyle kaldı. Ama ben öyle bırakmayacağıma söz verdim. Bir ay bugün bitmişti. Onlar tekrar buraya döneceklerdi. Ve belki de tekrar karşılaşacaktık onunla. O bir şey hissetmeyecekti bende hissettiklerimi bastıracaktım. İhtimalimizin hep olduğunu düşündüm. Ama ihtimalimde ki adam da sevecek yer var mı bilmiyorum. Ben o ihtimali oldurmak için uğraşacağım.

...

İş yerinden çıktığımda telefonum çalmıştı. Gözlerim fal taşı gibi açıldı. Arayan Jungkook'tu. Bekletmeden hemen açtım.

Jk"Ela merhaba."

"Merhaba Jungkook?"

Jk"Aslında gece gece seni rahatsız etmek istemezdim. Ama bizim eski evde bir kaç eşyan kalmış. Bende bugün kendi eşyalarımı almaya geldiğimde gördüm. Ben alıp sana getireyim mi, yoksa sen kendin gelip alır mısın?"

"Ss-sen zahmet etme ben gelir alırım."

Jk"Tamam o zaman görüşürüz."dediğinde hızla arabaya binip oraya gittim. İçim kıpır kıpırdı. Ne de olsa onu görecektim bir ay sonra.

...

Eve doğru gittiğimde kapıda onu gördüm.

Jk"Hoş geldin."dedi o sevdiğim gülümsemesiyle.

"Hoş buldum, hadi içeri geçip alalım eşyaları."dedim daha fazla konuşursam ağlayabilirdim.

İçeri girdiğimde direk odaya çıktık. O umursamıyordu beni, benim ona umursamamı önemsemeden. Belli etmemem gerekiyordu ona olan hislerimi.

Jk"E hadi kapının orda mı bekleyeceksin?"

"Yok dalmışım öyle."diyip odaya girdim ve kalan eşyalarımı bir poşete koydum.

Jk"Ela sen ne yaptın 1 ay geçti hiç arayamadım seni. Biliyorsun konser turlarımız vardı yurt dışında."

"Hiç ben aynı tempoda işime devam ettim. Öyle yani..."

Jk"Ailen seni zora sokan sorular sordu mu bizim hakkımızda?" Güldüm, acı bir şekilde..

"Biz mi? Ah Jungkook onlar da biliyorlardı bu işin çok sürmeyeceğini. Hiç de garipsemediler. Biraz kendileri adına üzülmüşlerdir yani. Sonuçta onlar da "Biz" diye bir şey olmadığını biliyorlardı."dedim

Jk"Ne demek istiyorsun Ela, anlamadım?"

"Yani diyorum ki hiç bir zaman "Biz" diye bir şey olmadı ki şimdi de olsun ve onunla ilgili soru sorsunlar."dedim biraz da sinir ve üzüntü ile.

Jk"Anladım e o zaman işimiz bittiğine göre gidebiliriz."dedi

Kapıya geldiğimizde Jungkook yine konuştu:

Jk"Evin anahtarı sen de var değil mi?"

"Evet ama artık bir gereği kalmadı."

Jk"Bence bu evi hala daha kullanabiliriz."

"Nasıl yani?"

Jk"Yani sen istediğinde ben istediğimde burayı yine kullanabiliriz. Öyle kenara atmayalım bu evi."