Zoraki Evlilik Jungkook

-13-

Duyuru: Yeni hikayemi dün yayımladım. Zoraki Evlilik Jimin. Bu da Zoraki Evlilik serimde ki ikinci üye. Güzel olacağına inanıyorum. Ve okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum.

^^^

2 gün sonra:

Onu komadayken beklemek de varmış kaderimde. Hemde bana beni sevdiğini söyledikten sonra. O çok istediğim şey gerçekleştiğinde sevdiğim adam kollarımda gözlerini kapatmıştı. Hayatımın ölüm gibi geçen en kötü anıydı şimdi. O da annem gibi gitsin istemiyorum. Onun da ölmesine izin veremem. Ne olduysa zaten benim yüzümden oldu. Eğer ben onun hayatına girmeseydim şu an bu halde olmayacaktı. Belki de daha güzel günlere merhaba diyecekti. Ama benim yüzümden şu an ölümle mücadele ediyordu. Etrafımda abileri güçlü durmaya çalışıyordu. Ama hepsi o kadar bitkindiler ki anlatamam. Ben kendimden bahsetmeye gerek bile duymuyorum. Hele Jungkook'un annesini görünce içim parçalanıyor. Onlar bunu hak etmediler. Jungkook bunu hak etmedi. Şimdi herkes onun uyanmasını bekliyordu. Uyanırsa düzeleceklerdi, uyansa düzelecektim.

...

Camdan bir dakika bile gözümü ayırmadım, ayıramadım. Onu öyle görmek o kadar kötü ki. Keşke onun yerinde ben olsaydım. Evet belki onu vuran tutuklanmış olabilir ama bu onun uyanacağı anlamına gelmezdi ki. Doktorum ama onun için bir şey yapamıyorum. Yakınıyım diye izin vermiyorlar. Belki yardım etsem uyanırdı. Uyanırdı değil mi? Bende emin değilim. Herkes ümitle bekliyorken bende o ümit azalıyordu. Yanıma Tae abim gelince düşüncelerime ara verdim.

Tae"Ela, canım hadi gel biraz otur iki gündür ayrılmıyorsun oradan. Kendini harap ettin."dediğinde ona baktım o da aynıydı. Belki ben biraz fazlaydım. Ama onun başından ayrılamam ki. Gözlerim şiş ve yorgun halde ona bakıyordum.

"Hayır abi o uyanana kadar burada bekleyeceğim."

Tae"En azından biraz yemek yesen."

"Onsuz boğazımdan bir şey geçmiyor."

Tae"Bak biz de bir şeyler yedik. Ayakta kalmak için güçlü olman gerekiyor."

"Abi şu an olmaz, yiyemem biliyorum. Zaten o ben.."

Tae"Saçmalama Ela bu senin suçun değil. Bak Jungkook seni seviyordu sevdiği için de ne gerekiyorsa yaptı. Sen olsan aynı şeyi yapmaz mıydın?"

"Yapardım tabi ki ama..."

Tae" O zaman bir daha bunun lafını etme. Bak zaten perişan oldun."

"Tamam bir daha söylemem."

Tae"Bizden Rm, Jin ve Suga abim Jungkook'un annesini ve diğerlerini götürecek haberin olsun."

"Tamam onlar dinlensinler biraz iyi gelir." En azından onlar iyi olsun.

Tae"Bir şey istersen biz buradayız."

"Teşekkür ederim abicim. Olursa söylerim."

...

Artık gücüm kalmamıştı. Ama onun yanından ayrılmak istemiyordum. En son küçükken bu olayı yaşadım. Bir daha bunu kaldıramam ne olur uyan sevgilim. Seni böyle görmek istemiyorum sende bana bunu yapma.

Jimin"Ela iyi misin?"diyip elini omzuma koymuştu.

"İyiyim desem ne değişir ki?"dediğimde gözlerim dolmuştu. Engel de olmadım göz yaşlarıma. Birine sarılıp ağlamaya ihtiyacım vardı. Bende Jimin abime sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. O da bana sarılıp ağlıyordu.

Jimin"Ağla canım, rahatlarsın. Ama inan bana sonunda hepimiz güleceğiz. Jungkook uyandığında ikinizin de hayatı yeniden başlayacak buna inanıyorum. O seni çok seviyor, senin için yaşayacak biliyorum."diyip destek oluyorlardı bana. Bu acının dinmesi gerekiyordu artık.