H A D E S
Pagkaalis ng anak sa Underworld ay sinundan niya ito sa Camp Half Blood at para na din tingnan kung ano na ang kaganapan doon.
Sa Strawberry fields siya lumabas at dahil sa mga nakikita niya ay wala siyang naging ibang reaskyon kundi ang mapangiti na lamang sa tuwa. Ang strawberry fields na dating mayabong at namumunga ng masagana, ngayon ay naging likidong itim na lamang ganun din ang mga punong kahoy na madadaanan papunta sa mga cabin.
Hades suddenly spotted her daughter ending each demigod's life effortlessly while Argus is running around Peres aggressively to cover her from anyone's attack. He also noticed that even grass that Peres stepped on turned into soluble.
Halos wala ring nakakalapit kay Peres dahil maliban sa binubugahan ni Argus ng apoy ang sinumang susugod sa kanila ni Peres ay mabilis na naaagnas din ang mga lumalapit sa kanya ng isang metro, ganun din ang mga arrow na tatama sa kanya ay nagiging soluble. May mga cabin na rin na tinutupok na ng malaking apoy na kagagawan ng mga Hellhound at ibang Fury.
"I'm gonna love this view." reaskyon ni Hades na napapangiti ng malawak dahil sa nasasaksihan. Pero matapos ang ilang sandali ay umuwi din siya agad sa Underworld.
P E R E S
I can almost hear and see everybody's soul groaning and crying for help but I am not here to save them or help them either. Why would I do that anyway?
Maraming nagpaulan ng pana sa direksyon namin ni Argus pero ni isa ay walang tumatama dahil bago pa ito makalapit ay nagiging likidong itim na. Bawat shadow travel ko rin ay nakasunod sa akin si Argus at tahasang inaatake ang mga demigod at Centaur na papalapit sa direksyon namin, habang sa bawat hampas ko naman sa mga demigod gamit si chadar ay para itong may buhay na lumulubog agad sa katawan ng target at bawat demigod na malapatan ng ni chadar ay mabilis na naaagnas.
I was about to shadow travel again to show up behind the other demigod but a golden arrow distracted me. It was already close to my right shoulder blade when I deflected it using chadar.
Napaisip naman ako sandali kung bakit muntikan na ako nung matamaan samantalang yung iba namang arrow kanina ay naging soluble lang. Tiningnan ko ang direksyon na pinanggalingan nung
arrow na halos katapat ko lang din at ang nakita ko sa kalayuan ay dalawang puting centaur na may mahabang dreadlock na buhok yung isa at may hawak na gold bow at arrow habang yung sa isang centaur naman ay gawa sa silver. Gulat na gulat ang itsura nilang sabay pang nagkatinginan at napakunot ang noo nung dreadlock ang buhok.
"Chiron?" mahinang tawag ng centaur na may silver bow sa nakadreadlock habang nakatingin sa direksyon ko. "Tell me it's just a dream."
"I hope so. But it ain't. "
I was about to hit them my chadar but I immediately halted when the centaur with golden bow yelled at me. I wasn't sure if it was really me he yelled at.
"Peres?!"
Sa narinig kong yun ay napanliitan ko siya ng mata.
"Excuse me?" kunot noo kong tanong dahil hindi ko naman alam kung pangalan ba yun or whatsoever.
"C-Chiron?" napakunot noo sa kawalan yung may silver bow pero tumingin siya saglit sa tinawag niyang Chiron kanina. "I... I think there's something wrong with h-her."
"We have to evacuate as soonest as possible." pabulong na sabi ni Chiron sa kasama pero hindi ko alam kung bakit naririnig ko pa yun ganung malayo naman sila.
"But— where are we going? We have to fight her, Chiron. Can't you see our camp—"
"Not now, Lexus." matapos niyang sabihin yun ay hinila niya ang cord ng bow niya kasabay ang tatlong golden arrow. "Gather everyone and bring them to Olympus. That's the safest place for now."
