Dawn Of Destruction

CHAPTER 15: Reason To Fight

T H R O Y

Isinuot ko ang knee-length coat na madalas kong sinusuot habang nakatingin sa malaking salamin pero napatigil ako sa pag-ayos ng pagkakasuot nito ng mapansin ko sa reflection ng salamin ang pagkinang ng singsing sa right ring finger ko.

'Dad, please do me a favor.' pagsunod ko kay Dad na busy sa pagrepair ng ginagamit niyang mga armas.

'Not now, Throy. I'm busy, okay? Just... come back on the other day.'

'I'll come on the other day but I want to tell this to you this early.'

'Seriously?' saglit niya akong tiningnan saka binalik ang atensyon sa sword niya na nagsimulang magbaga nang hawakan niya. Pinagmasdan ko sandali ang pabaliktad at pagpukpok niya doon pero binalik ko din ang atensyon sa kanya.

'Dad, please!' di ko alam na napalakas ata ang sigaw ko nun kaya tumigil siya at humarap sa akin. 'Sorry, I didn't mean to. I just... want to get your attention, Dad.'

'You don't have to yell like an idiot. I'm not deaf you know? Yes, I'm getting older but my strong senses will never fade, you know?'

'Yeah. I know. I know. Sorry, okay?'

'Have you ever joined a cheering squad in your past mortal life?' kunot noong tanong niya na tumigil sa pagpukpok sa sword niya kaya napakunot ang noo ko sa kanya na para bang paulit ulit na nag-echo yun sa ulo ko na para akong mapapraning sa di ko alam na dahilan. Hindi ko din kasi alam kung bakit sa dami-dami nang pwede niyang itanong yun pa na hindi ko alam kung saan connected sa mga pinag-uusapan namin, na out of nowhere bigla niyang tinanong.

"What?! No! That's ridiculous! Why are you asking me that annoying question?'

Napatingin ulit saken si Dad nang hindi iniikot ang nakasideview niyang ulo paharap sa akin kaya nawala ang kunot ng noo ko. Lumipat ako ng posisyon kung saan nakaharap ang ulo niya kaya nag-angat siya ng tingin.

'Then stop talking like a cheerleader.' pagkasabi niya nun ay nagsimula na ulit siyang magpupukpok kaya mas lalo akong nairitang tumingin sa kanya.

'That's not funny anymore. Maybe I'll come back the other day.' walang gana kong sabi saka tumayo at umalis.  Pero di pa ako nakakalayo ay tumigil siya sa ginagawa niya at biglang humalakhak ng malakas kaya napatigil ako.

Hindi ko na tuloy alam kung siya ba yung ama ko pa na si Hephaestus o maling tao lang ang napuntahan ko sa pagkakataong ito.

'I'm your father, Throy! And it's hilarious to hear your funny thoughts inside your head right now.' humalakhak ulit siya ng sunod-sunod kaya napabagsak balikat na lang ako at napapikit sa biglang pagkainis. 'Now, come here and tell me what's the favor.'

Napamulat ako nang marinig ko yun kaya mabilis akong bumalik at naupo sa harap niya.

'Dad, uh... Er. I actually... want you to make a wedding ring for me.'

'A what?!' napalaki ang mata niya na parang gulat na gulat sa narinig niya habang bahagyang nakabuka ang bibig, kaya nagcross arm ako habang ang isang kamay ay nakatuon sa baba.

'Tss. See? You're overreacting again, Dad.' walang gana kong puna.

'Sorry. But you can make that, remember?'

'Dad, what I only make are weapons.'

'Me either.'

'I know you can make one. So...please?' halos pakikiusap ko na pero tumayo siya at kinuha ang sword na nirerepair niya saka itinubog sa likidong nasa barrel sa likod niya.