"Het gaat over mijn familie. Ik ben naar LA verhuisd met een reden..."
Pov Jill
"Ik woonde eerst in New Jersey samen met mijn broer en mijn moeder. M'n ouders zijn gescheiden sindsdat ik 2 jaar oud was dus ik ken mijn vader niet. We hadden een fijn leven in New Jersey. Ik ging naar een leuke school, had een goede band met m'n broer en had een vriendje. Ik was gelukkig. Maar toen ik en Mason een jaar verkering hadden veranderde dat." De tranen schieten weer in m'n ogen. Jonah ziet het en pakt mijn hand vast. Hij knijpt in m'n hand en dat laat me verder gaan. "Mason raakte verslaafd aan alcohol. Hij kwam vaak dronken aan op school. Op een dag was het heel erg en ik probeerde hem te helpen. Toen heeft hij me geslagen. Hij sloeg me elke dag." Ik slik. "We hadden hele erge ruzie in mijn kamer en Alec kwam binnen. Hij zag dat Mason me sloeg en kwam naar me toe om me te helpen. Op dat moment... Mason pakte een pistool uit z'n broekzak en schoot m'n broer dood." Ik begin weer te huilen. Jonah kalmeert me en ik ga weer verder met m'n verhaal. "Mijn moeder heeft me altijd de schuld gegeven van Alec's dood, dus ik besloot om te verhuizen. Sindsdat ik hier ben heb ik nog niets van m'n moeder gehoord, tot vandaag. Ze belde me op en volgensmij was ze dronken... Ze zei dat ze er niet tegen kan dat ik haar dochter ben en dat ze spijt heeft dat ze geen abortus had gepleegd. Ze vertelde me ook dat ik geen geluk verdien en dat ze me haat." Jonah zegt niks maar trekt me tegen hem aan. Ik blijf huilen terwijl Jonah over m'n rug wrijft.
Jonah wordt gebeld en neemt op. "Hey Corbyn." "Nee het gaat goed." "Oh is het al zo laat?" "Ja, we komen er aan." "Tot zo."
"Jill, we moeten gaan. Ga je deze outfit aanhouden of wil je je nog omkleden?" "Ik kleed me nog even om okay?" Jonah knikt en ik ren snel de trap op.Pov Jonah
Ik vind het zo naar voor Jill. Ik kan d'r moeder wel slaan, zo kan je toch niet zijn? Jill komt naar beneden gerend in een oversized hoodie en een joggingsbroek. "Kan je helpen met mijn koffers? Dan zijn we sneller klaar." "Omdat jij het bent" knipoog ik. Ze moet blozen en ik glimlach. We lopen samen naar boven en we brengen Jill'skoffers naar beneden. "Leuke hoodie." "Dankje, het was Alec's favoriete hoodie." Ik knik en geef Jill een knuffel. "Kom laten we gaan, anders gaat de tourbus weg zonder ons."
JE LEEST
Free • why don't we
Fanfiction"Hey, mag ik hier zitten? Er is geen plek meer." "Ja tuurlijk." En zo begon het.