POV Jill
Het is nu 4 jaar later. Jonah en ik zijn nogsteeds bij elkaar en hebben twee kinderen. Een jongetje, Alec, die nu 3 jaar oud is. En een meisje, Khloé, die 1 is. De jongens maken nogsteeds muziek en zijn nu een van de grootste bands in de wereld. Eben is helaas niet meer hun voorprogramma, maar de jongens zijn nogsteeds goed bevriend met hem. Corbyn en Christina zijn nogsteeds bij elkaar en gaan volgend jaar trouwen. Jack heeft een kindje van 1 genaamd Lavender. Daniel en Zach zijn nogsteeds single, net zoals Eben.
Ik kijk op wanneer ik de deur open hoor gaan. Jonah komt binnen lopen en Alec rent naar hem toe en springt in z'n armen. "Papa!" Jonah tilt Alec op en draait rondjes met hem. Daarna zet hij hem neer en loopt ie naar mij en Khloé toe. Hij geeft Khloé een kusje op dr voorhoofd en kijkt mij daarna aan. "Hey." "Hey, hoe was het in de studio vandaag?" "Saai, ik wilde liever bij jullie zijn." Hij geeft me een kus en gaat daarna naast me zitten. "De jongens komen zo, Christina komt ook mee en Lavender ook." "Gezellig." Een half uur later gaat de deurbel inderdaad. Ik loop naar de deur en Alec komt achter me aan rennen. Als ik open doe staan de jongens daar. "Uncle E!" roept Alec en hij springt in Ebens armen. Ik lach. Ik had me geen beter leven kunnen wensen.
JE LEEST
Free • why don't we
Fanfiction"Hey, mag ik hier zitten? Er is geen plek meer." "Ja tuurlijk." En zo begon het.