Final yaptığımı biliyorum ama Sherlock'u bırakmak istemedim. Ben de özel bir bölüm yazayım dedim. Umarım seversiniz. @cerennurd @BBayanYazar ve @holythespidey e sonsuz teşekkür ederim.
Sizi seviyorum. ❤️
Genç kadın elindeki oyuncak ayıcığı sallıyor, minik kızı susturmaya çalışıyordu. Fakat kız o kadar çok ağlamıştı ki yüzü kıpkırmızı kesilmişti. Ne yaptıysa susmamıştı. Bu durum da kendisinde ağlama isteği yaratıyordu.
Rosie ayıcığı alarak fırlattığında sıkıntıyla nefesini vermiş, kızın yüzüne dökülen saçları çekmişti. Nasıl susturacaktı bilmiyordu. John'a kızına iyi bakacağına dair söz vermişti.
Dayanamayıp Rosie'nin yanına çökmüş, o da tıpkı küçük kız gibi bağıra bağıra ağlamaya başlamıştı. Hiçbir zaman bebeklerle iyi anlaşamamıştı. Neden Rosie'ye bakmayı kabul etmişti bilmiyordu.
Minik Watson kısa bir süreliğine susarak şaşkınca ağlayan kadına bakmış, fakat yine bağırarak ağlamaya başlamıştı. 221B numaralı evde ikisinin bağırışları yankılanıyordu.
"Ben gel-Ne oluyor?"
İçeriye giren genç adam yanında Rosie ile ağlayan kadına bakmış, kaşlarını çatmıştı. Tuhaf bir manzaraydı.
"Rosie bir türlü susmuyor!" Diye isyan etmişti Mackenzie bağırışlarının arasında. İyice sinirleri bozulmuştu.
Sherlock dayanamayarak kadının bu haline kahkahalar atarak gülmüş, gülmekten gözünden akan yaşları silmişti. Sevgilisini bu halde göreceği aklına bile gelmezdi.
"Gülmesene! Neler yaptım susturmak için haberin var mı senin?"
Genç adam ağlayan iki kızın yanına ilerlemiş, diz çökerek ellerini Rosie'ye uzatmıştı. Minik kız Sherlock'u görünce susmuş, burnunu çekerek bir süre mavi gözlere baktıktan sonra konuşmaya çalışmıştı.
"Shelo!" Demişti sevinçle kendisine uzanan ellere atılarak. Genç kadın ise bebeğin bu haline hayretle bakakalmış, kollarını iki yana açmıştı.
"Bu neydi şimdi böyle? Nefret etmesi gereken kişi sensin! Neden benden nefret ediyor?"
Sherlock gözlerini devirmekle yetinerek kızı kucaklamış, alnına öpücük bırakmıştı. Mackenzie ise kollarını göğsünde kavuşturmuş, çatık kaşlarla onları izliyordu.
"Bana ihtiyacınız yok sanırım." Demişti öfkeyle. Kabul etmek istemese de Rosie'nin Sherlock'u görünce susmasını kıskanmıştı.
"Ağlama hemen, koca bebek. "
Sherlock genç kadının yanına oturarak Rosie'yi onun kucağına bırakmış, Mackenzie tereddütle kucaklamıştı minik kızı. Yine ağlamaya başlamasından korkuyordu.
"Yanılıyorsun. Sana ihtiyacı var." Diyerek devam etmişti genç adam.
Mackenzie suratında oluşan kocaman gülümseme ile minik bebeğe bakmış, Rosie ise çok şaşıracağı bir şey yapmıştı. Kadının kendisini saran eline beceriksizce öpücük bırakmıştı.
"Gördün mü? Beni öptü! Benden nefret etmiyor! Beni seviyor!" O da minik kızı öpücüklere boğmuş, sevinçten kahkahalar atmıştı.
"Evet." Demişti Sherlock kadına tebessüm ederek. "Seni seviyor. Hem de çok."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Forgive Me/Sherlock Holmes
FanfictionWilliam Sherlock Scott Holmes. En iyi arkadaşı Kızılsakal'ın ölümüyle yıkılmıştı. Sonrasında çocukluk aşkı da kendisine bir tekme atmıştı. O günden sonra bir daha eskisi gibi olamamıştı genç adam. Tüm duygularını bir daha gün yüzüne çıkarmamak üzere...
