ONE SHOT COMPILATION

One Shot: "One Day Walang Paramdam Challenge"

"ONE DAY WALANG PARAMDAM CHALLENGE"

" I dare you na wag kang magparamdam ng 1 day kay Damien" Nakangising Saad ni Hannah Na ikinanganga ko "Ha?"

"Dali na, para malaman natin kung mahal ka ba talaga niya"

" Mahal niya Ako Noh"

" 1 day lang naman, I'm sure Di ka niya matitiis.Pag katapos nito ililibre kitang Milktea, ano?game?" Nakangiting sambit niya.

" Oo na nga " napasimangot na lang ako ng Wala sa oras.

-

" How was it?" Tanong ni Hannah.

"Dami niyang text sakin Hannah, hindi ko Alam pero kinakabahan ako"

"Natural lang yAn dahil jowa ka niya"

From Damien❤
: Babe nasaan ka?
:Musta ka?
:Kumain ka Na ba?
: Wag kang magpapagutom babe😘
: Bat Hindi ka nagrereply?
: Babe magreply ka naman oh😊😊
:Bea??

Ang dami niya pang text na halos mapuno na ng pangalan niya Yung inbox ko pati sa missed call ay umabot na ng 50+. Sobrang nakokonsensya na talaga Ako dahil Alam kung nag aalala na siya sa akin. Pero Ang Hindi ko maintindihan ay Ang kanina pang malakas na  kabog ng dibdib ko, Weird.

*Ring*

"Oh,sagutin mo Na baka si my labs mo Na yang tumatawag" saad ni Hannah ng marinig namin Ang sunod sunod na ring mg cellphone ko kaya Dali Dali Kong tinignan pero to my disappointment, si mommy yung tumatawag Hindi si Damien.

"Hello mom"

"A-anak " rinig ko ang hagulgol ni mommy sa kabilang linya kasunod Ang sunod sunod na tunog ng ambulansya.

"M- mommy anong nangyayari?bakit umiiyak ka?"

"A-anak si Damien na-nasa Hospital"

"A-ano?" Hindi ko Alam pero bulong na lang Ang lumabas sa Bibig ko at sunod sunod na tumulo Ang luha ko.

"Anak kanina ka pa niya hi-nahanap...
Nag aalala na siya Sayo dahil Hindi mo daw sinasagot ang mga text at tawag niya kaya na-napagpasyahan niyang pu-puntahan ka...." Hindi ko Alam kung anong gagawin ko.Hindi sana tama Ang hinala ko dahil hinding Hindi ko talaga mapapatawad Ang sarili ko.
"Ayun sa nakapagsabi, nabangga daw siya ng 10 wheeler truck...naka over speed daw yu-yung sasakyan niya kaya di ni-niya nakita yung truck....I'm sorry anak..."

"Bea!! Saan ka pupunta?!" Rinig kong Sigaw ni Hannah habang tumatakbo Ako patungo sa sasakyan ko.

"Ha-hannah si Damien nasa ho-hospital " sambit ko habang umiiyak ng maabutan Ako ni Hannah.

"Wh-what??"

-

Nang makarating Ako sa hospital may inabot sakin si mommy na isang bucket of flowers na may kasamang card.

"Happy 11th Monthsary Babe❤ I love you"

Lalo akong napaiyak sa nabasa ko.

" Mom, Where's Damien" nilibot ko ang paningin isa isa sa kanila, at lahat sila ay nagsiilingan.

" N-noo, Mom where is he? "
"Answer me!!!!!!"

"A-anak tama na, wa-wala na siya""

"No....n-noo..it's my fault fuck!!!"

"Bea...." Naramdaman Kong Lumapit si Hannah at Niyakap ako " I'm sorry Bea...Blame me now, Hate me to death  , slap me , I will going to accept all of it. Because I know that it was my fault"

I can't stop my tears from falling damn! "  Hannah, no need to say sorry. It's not your fault and will never be yours"

-

"Fuck that 1 day walang paramdam challenge. Sa susunod Hindi na ako maglalaro nun kung ganito katindi Ang magiging consequences ,Edi sana kasama pa rin kita sa tabi ko, masaya pa rin sana tayo" nandto Ako ngayon sa puntod ni Damien kung saan siya nailibing 1 month ago. 1 month na ng mamatay si Damien and I'm still mourning from his death. I already learn my lesson from accepting challenge and I will never do that again. "Be careful when you accepting some challenges because there's always a surprise consequences that you can't take, like what happened to me"