1200 HOURS CHALLENGE
WRITTEN BY:GUNROYSKICRISTELL POINT OF VIEW
》》》》》DAY 2《《《《《《
I am with George, walking here at this beautiful resort na naka holding hands. Something was bothering me. I feel so nervous. I want to cry, i want to shout but i don't know how and why.
Maya maya lang din ay may natanaw akong mag-asawa which holding something na hindi ko makita mabuti until we were near them and i realize that it was may parents, holding a gun. They pointing it to us and anytime, they are ready to pull the trigger. I want to tell them that i am their daughter but i can't open my mouth. I try to run and go back but George just still continue walking forward.
When we are too near to them, George stop. Yes, what a relief. I look at him and i saw his chest full of blood. He was shoot. He was shoot by my parents. But now i can't see their faces. George fell down in the sand beside me. I want to begg for help but i can't move, i can't shout, i just cry and cry. Lately the woman pointed the gun in me and shoot me. Then something went black.
"Iha, Cristell, gising, gising." Inuuyog-uyog ako ni nanay Felisa. Doon lang ako nata uhan. Wait, nanaginip pala ako ng masama. Ang sakit pa ng ulo ko ngayon, parang ang bigat bigat pa ng pakiramdam ko.
"Naku kinabahan ako sayo. Grabe na yung pagsisigaw mo kanina." Napatawa nalang ako. Sa panaginip ko hirap na hirap na akong sumigaw tapos in reality grabe ma daw yung sigaw ko, hayysss. May mga bagay talaga na so magical tulad nalang sa harry potter.
"Sige baba na ako. Magluluto na ako para sa ating agahan. Sumunod ka ha."
"Sige nay."
I look at my wall clock, it is already 6:30 am.
I get my phone and on my data.
*ting
*tingTumunog naman yung phone ko. I open again the app of the challenge.
Pinindot ko naman ang notifocation button.
1,176 hours left
Auh ok. Marami pa naman ako time. At nagawa ko na kahapon ang una sa 5 ways ko. Ngayon ko naman gagawin ang pangalawa.
Saturday ngayon, at may gardening naman kami ngayon doon sa bayan nila tita mamayang 8:30 am. Napilitan lang naman ako dahil kay tita. Imbes daw na mag mokmuk ako dito, samahan ko nalang daw siya. Huhuhuhuhuhu. Pero 8:30 pa naman yun, tulog na muna ako ulit..
》》》》》》》》》》》》
"When gardeners choose to grow food organically, they're reducing their exposure to pesticides and potentially eating produce with a higher nutrient content . Gardening also reduces stress and improves mental health. And itcounts as moderate-intensity exercise, which can help people live longer lives chuchuchuchuchu." Pagpapaliwanag ni tita Ellen. Nag pa lecture mo na kami ngayon. At mamaya pa kami mag sta-start gumawa ng community garden here malapit sa house ni tita. Bilib na bilib nga daw sila sa akin dahil kahit anak mayaman ako ay di ako nag iinarte. Palakpak mga ears ko chos. May part rin naman sa sarili ko na nag volunteer no. Namana ko daw talaga sa mga parents ko ang pagiging matulungin. Wews, hindi ko gusto pag-usapan sila.
"So Yes to Gardening." Nagpalakpakan na ang mga tao pagkatapos ng paglelecture ni tita. Ang haba haba ng mga sinabi niya. Ewan ko nalang kung interested nga ba talaga ang mga tao sa pinagsasabi niya, hayyyss sana lang. Sayang naman yung laway nun.
Pumunta na siya sa gawi naman habang ngiting ngiti.
"So guiz, shall we start." Napatango na kami at kaniya kaniyang kuha ng gamit.
BINABASA MO ANG
1200 HOURS CHALLENGE
RomanceCristell Francine Walton, isang mayamang babae na hindi nakakita ng isang makabuluhang kulay sa kanyang buhay. Ang kanyang buhay ay mayamot kahit siya ay mayaman. Hindi siya nakaranas ng pag-aaruga mula mismo sa kaniyang magulang. Dahil sa...