1200 HOURS CHALLENGE

CHAPTER VII

1200 HOURS CHALLENGE
WRITTEN BY GUNROYSKI

》》》》》》》DAY 10《《《《《《《
*7:00pm*

CRISTELL POINT OF VIEW

As week passed by, i have done such many activities, happening i've been experience and George and Glyzelia is with me at those time.

Nagiging close narin kami ni playmate sa ngayon. Well oo, i'm just acting after all. Pero may mga bagay rin na totoo ngayon tulad nalang ng pagtrato ko sa kaniya pa minsan-minsan. Hindi naman ako mahuhulog sa taong yun no, baka may iniisip na kasi kayo diyan. No, no, no way.

But the real thing that bother me is how Glyzelia treat me as time passed by. Shes getting colder and colder. Yes naiintindihan ko naman siya. It is all my fault. Nabuhos ko na yung attention ko sa challenge especially sa playmate ko kaya hindi ko na siya masyado na papansin at hindi ko naman maikakaila na nakakalimutan ko na nga siya kaya hindi naman talaga imposible na magtampo yun. I have to make an action to keep our frendship.

"Is there any problem? Parang ang lalim ng iniisip mo ah." George arrive from an ice cream vendor and now sitting with me in a bench here at the park. Inaya niya ako kanina na pumunta dito dahil weeksarry daw namin ngayon. Tsk tsk lahat nalang yata may celebration.

"Kung ano man yang iniisip mo, e ice cream mo nalang yan."

"Thanks." Umayos na siya ng pagkakaupo at tumingin sa akin.

"When i was a kid, palaging ikinikwento ni mom ang alamat ng ice cream."

"Pffft." Napatawa ako ng malakas dahil sa sinabi niya.

"Hayysss grabe na talaga ang mga kababaihan ngayon, pati ang itsura ng nga lalaki pinagtatawanan."

"I didn't laugh because of your face. Pfft."

"So ano? Sa alamat. Hindi pa nga ako nag umpisang mag kwento."

"Paano naman kasi magkakaroon ng alamat yun e alam naman siguro ng nakararami kung pano ginawa at ginagawa yun."

"I just want to make you happy."

"Ang corny mo."

"Pero tumawa ka." Agad na akong tumigil at kumain nalang ng ice cream. I really appreciate his effort to make me happy even in his simplest way. Habang tumatagal, mas lalo ko pa siyang nakilala kung sino siya at doon ay mas lalong gumagaan ang loob ko sa kaniya. Pero walang love doon ha. Hindi naman kasi kami ganito noong nasa frat niya pa ako. Mas lalo na rin akong nakokonsensiya pero kailangan ko talagang malagpasan ang challenge na to.

"Those stars was so beautiful. Ngayon ko lang na realize." Sabi niya habang nakatingala sa kalangitan.

"Kailan pa ba yan naging pangit? Tsk tsk."
Tiningnan niya naman ako at ngumiti.

"But you are the most beautiful creature i've been ever seen." Tumingin nalang din ako sa mga bituin para makatakas sa pagtitigan namin.

"I'm so happy that we've reach a week in a relationship together. It such a big blessing." Pag-uumpisa niya. "But i'm begging for more. Another weeks, months, years, and even decades."

I just smile at him. Alam kung hindi mangyayari ang lahat ng iyon. 50 days lang ang challenge and i just have 40 days left.

"George." Pagtawag ko sa kaniya.

"Yes love?"

"Ano nga ba ang nagustuhan mo sakin." I asked out of knowhere. Ewan ko, yun lang ang unang tanong na pumasok sa aking isipan upang mabsag ang namumuong katahimikan sa aming dalawa.