OYUNCU / Düzenleniyor!

9. Bölüm - Dönüş Yolu

- Gül ve İsmail ' in gençliğini Yunus Narin ve Ilgaz Kaya olarak düşünebilirsiniz. İyi okumalar! -

- Anıl ' ın Ağzından

" Bu kız nerede ya! "

Bomboş sokakta bağırdığım sırada Mesut abi de diğer sokaktan dönüyordu.

Tam tamına 5 olmuştu saat. Sabahın köründe, dışarıda, Neva ' yı arıyorduk. Bir iz yoktu, ya da herhangi bir ses.

" Böyle olmayacak. Kamera kayıtlarına bakalım en iyisi. " dedi Mesut abi kaşını çatarak.

" Bence de."

Böylelikle Mesut abinin ofisine gidip kamera kayıtlarını açtırdık.

" Bak, hastaneden çıkıyor. "

Başımı odadan bilgisayara çevirip görüntüye baktım. Doğruydu. Neva hastaneden çıkıyordu.

" Abi biraz hızlandırabilir misin? "
" Tabi. "

Görüntü hızlı hızlı akmaya başladığında gözlerim bir şeye takıldı.

" Abi burada durdur! "

" Anıl bir şey mi gördün? "

Cevap vermeyerek tekrar oynattım görüntüyü yavaşa alarak. Bu kişinin Neva olup olmadığını bilmem gerekiyordu.

" Anıl? "

Yüzü kameraya doğru dönünce anladım. Bu kesinlikle Neva ' ydı.

" Abi, Neva **** Street ' te görülmüş. Baksana. Ayrıca da saat 18.32 . "

Mesut abi görüntüyü tekrar incelerken,

" Doğru." diye mırıldandı.

" Yani, ne demek istiyorsun Anıl? "
" Abi bak şimdi. " diyerek diğer görüntüyü açtım alelacele. Bu görüntüde de Neva bir sokaktan çıkıyor, ve sokağın köşesinden bir kafeye ilerliyordu.

" Burada da saat 20.03 . "

" Yani Anıl? Bu ne demek?"

" Yanisi abi, Neva sürekli daire çizmiş farkında olmasa da. Lisede ruhumuzla ilgili bir konuşma yapmıştı rehber hocası. Eğer bir şeyde karar vermeye çalışırsanız, bir şeyi hatırlamaya çalışıp ona odaklanırsanız sürekli daire çizersiniz, demişti. "

" Yani Neva bir şeyi hatırlamakta ve düşünmekte zorluk mu çekmiş  diyorsun? "

" Büyük ihtimalle. Ayrıca bir ipucu daha buldum. " diyerek yutkundum.

Devam ettim.

" Neva en son girdiği kafeden çıktığında biz de tam onun karşısındaki sokaktayız ve adını sesleniyoruz. Baksana saat burada 22.56 . "

" Evet, ama neden sesimizi duymamış? "

" Duydu. "

" O zaman neden yanımıza gelmedi? "

" Çünkü adını bilmiyordu. Hatırlamakta güçlük çektiği şey buydu. Belki de beni bile hatırlamadı. Belki bizi gördü ve bir yakınını arayan vatandaşlar olduğumuzu sandı... "

" Aman Allah ' ım... "

" Daireler halinde yol almalıyız. En son görüldüğü yerde yorgun gözüküyordu. Fazla yürümüş olamaz. İlla ki yakındaki bir otel veya pansiyonda yatıyordur . "

" Oraya en yakın pansiyonu biliyorum. "

- Neva' nın Ağzından

Gözümü yavaşça aralayarak esnedim. Gözlerim açıldığında ilk olarak duvar saati gözüme ilişti. Saat 06. 12' ydi. Neden bu kadar erken kalkmıştım ki? Acaba daha önce de erken kalkıyor muydum? Yoksa sadece bugüne mi özeldi?