Bugün okula yeniden başlayacağım gün. Gece Masalla baya konuştuk, ne giyeceğime de karar vermiştim. Genellikle salaş tişört tercih ederdim ama bugün beyaz kolsuz gömleğimi giyecektim. Bilekten kot pantolonumu da giyip turuncu bez ayakkabılarımla kombini tamamlayacaktım.
Ama uyanmamla tüm hevesim kaçtı. Neden? Tabiki harika ebeveynlerim sağ olsun güne yine kavga ederek başlamışlardı. Yerinde olan moralim gene bozuldu.
Üzerim, giyinip , aynanın karşısına geçtim, uzayan turuncu saçlarıma baktım. Kemoterapim bittikten sonra artık saçlarım eskiye dönmüştü,uzuyordu. Elimle oynayıp şekle soktuktan sonra hiçbir şey söylemeden evden çıktım.
Rahatlamam lazımdı. Bana en iyi gelen şeye ihtiyacım vardı: ÇİLEK.. Köşedeki manava uğrayıp Ali Amcaya - gele gele adını öğrendiğim tonton amca- selam verip yiyebileceğim kadar aldım. Elimdeki paketten başka hiçbir yere bakmıyordum. Sallana sallana yürürken karşıma birinin çıkması ve çileklerimin yere düşmesiyle sarsıldım. Tam özür dileyeckken kafamı kaldırmamla o sert gözlerle karşılaşmam donup kalmama yetti.
Elimdeki çilek,beyaz gömleğini mahvetmişti.
-Napıyosun sen sakar,Aptal mısın? diye bağırdı..
-Be..be..ben özür dilerim..
Neden kekeledim onu da bilmiyorum korkmakla etkilenmek arası duyguydu bu.
-'' Çekil aptal '' diyerek iğrenircesine gömleğine baktı ve hızla uzaklaştı. Hala şaşkındım ve çok sinirimi bozmuştu egoist. Sanki evini başına yıkmışım gibi davrandı. Alt üstü bi gömlekti işte. Zaten sinirim bozuktu şimdi daha kötü olmuştum. Hışımla okula doğru yürümeye başladım. Olayı unutmaya çalışarak okula girdim. Sinirimi Masal'ı gördüğüm an unuttum. Tam karşıma gelip bana baktı hiç görüşmüyoruz gibi birden sımsıkı sarıldı. Ben de aynı şekilde karşılık verdim. Geri çekildiğimizde mavi gözleri dolu dolu olmuştu. Ben bu arkadaşı hak edecek napmıştım böyle?
Masal'ın arkasından gelen Bulut'u görünce bütün duygusal ortam dağıldı. Gelip oda sarıldı. Bugün böyle herkes bana sarılacaksa işimiz vardı :D
Bulut beni kolunun altına aldı ve sıraya girdik. Murat hocamız kürsüye çıkmış konuşma yapıyordu. Ve bir an göz göze geldik. Konuşması bittiğinde :
''Hoşgeldin okulumuza tekrardan Eylül Altun. Geçmiş olsun '' dedi ve kürsüden indi. Sıradaki 9 lar yavaş yavaş okula doğru girmeye başladılar. Sıra 11 lere geldiğinde sıradaki Özge ve sürtükleri hasret gidermeyi bırakıp en baştaki merdivenlerden çıkarak hep birlikte sınıfa doğru ilerledik. Masalla kol kola sınıfa girdik ve sıramıza oturduk. Sırama oturduğum an başıma sınıf arkadaşlarım toplandı ve hepsinin geçmiş olsun dileklerini kabul ettim.
Hoca içeri girince herkes kendi yerlerine geçti. Bu hocayı tanımıyordum.
''Merhaba Arkadaşlar. Okulun ilk günü. Artık 11.sınıf oldunuz. Büyük sorumluluklarınız baş- demeden hocanın sözünü kesen sınıfın çalan kapısıydı. Hocanın ''GİR'' emriyle sınıfa girdi.
Yanlış görüyorum değil mi? Şu an ki ağzım ''O'' şeklinde. Kesin bilgi yayalım..
Arkadaşlar 2. bölümle merhaba :) Biraz kısa oluyo. İlk bölümler olduğu için. Ama yavaş yavaş uzatacağız. Yarın da bir bölüm yayınlayacağım. Öbür bölüm büyük ihtimal perşembe gelecek. Çünkü okulda yazdığımız için 4. bölüm hazır değil. Lütfen kusura bakmayın :) Eylül'ün yaşadıklarını bölüme alıyoruz şu anlar :)
Ve arkadaşlar sizden tek ricamız okuyan arkadaşların voteleyip kısa da olsa yorum yapmaları. Emin olun bizim için çok önemli.. Şimdiden teşekkürler :)
Beğenmeniz dileğiyle :))
