-Öp beni..
-Hhahahahahhshahaha hahahshahhaa Eylül ahahhaha yüzün ahahahha
Şaka mıydı? Anlamıyorum bu çocuğu. Ne yapmaya çalışıyor? Sinirden pamuk şekeri banka bırakıp ayağa kalktım. Ve yürümeye başladım. Kuzey'in de arkamdan geldiğini hissedebiliyorum. Gelmesin.
-Hey Bi dakika Eylül durur musun lütfen? Eylül diyorum diyip kolumu tuttu.
-Ne Eylül ne?
-Şaka yapmıştım.
-HAHAHAHHA ÇOK GÜLDÜM GERÇEKTEN. Her şey için teşekkürler Kuzey iyi akşamlar diyip kolunu çektirmeye çalıştım ama çekmiyordu. Gözlerini yüzüme çevirip öylece bakıyordu.,
-Bırakır mısın kolumu diye tısladım.
-Bırakmıyorum napıcaksın? dedi. Amacı neydi bunun?
-Kuzey bırak kolumu canımı acıtıyorsun dedim. Tamam klişe bir laf olabilir ama ciddi anlamda kolum fena acımıştı.
-Kız sana kolunu bırakmanı söylüyor.. dedi biri arkamı döndüğümde ise bu kişinin Okan olduğunu gördüm. Bu çocuk her yerden çıkmak zorunda mı?
-Bende bırakmayacağımı söylüyorum. Sanane pardon diye diklendi Kuzey. Ah pekala. Kavga kokusu alıyorum.
-Okan tamam biz hallederiz. Gidelim mi Ku-
-Hayır Eylül. Bu çocuk kolunu bırakmadan gitmiyorum. dedi Okan. Sabır diliyorum SABIR! Kuzey kolumu bırakıp Okan ' a ciddi anlamda bir tane yumruğu yapıştırdı ve refleksle çığlık attım. Kuzey kolumu tutup adeta sürükleyerek yürütmeye başladı.
-Bırak kendim yürüyebilirim. Hey Kuzey bırak diyorum. YA BIRAK CANIMI ACITIYORSUN. diyince olduğu yerde durdu. Yüzüme bakmıyordu. Sinirliydi evet hemde fazlasıyla. Ama benim suçum neydi? Öp beni diye şaka mı olur Allah aşkına?
-BAK EYLÜL. ŞAKA YAPTIM DEDİM TRİP ATIP EVE KENDİN GİTMEYE KALKIŞTIN. AMA YETER. YÜRÜ. BURAYA SENİ BEN GETİRDİM. EVİNE BEN GÖTÜRECEĞİM diyip bu sefer ellerini ellerime kenetleyip yürümeye başladık.
Sahipci boy.. Pekala. Arabaya gelene kadar ikimizde konuşmadık. Sonunda otoparka geldiğimizde Kuzey elimi bırakıp benim kapımı açtı ve içeri girmemi bekledi.
Kesinlikle kaçacağımı düşünüyo.. Arabaya bindim ve tam karşıya bakmaya başladım. Ama önüme bir taş eğilene kadar. Kemeri boynumdan deliğe soktu ve tam çekiliyorduki Benim ona baktığımı gördü. Parfümü çok güzeldi. Ama gözleri.. Ah pekala.. Bu bir büyü. Ve ben bu büyüye kapılırsam.. Olacakları düşünmek bile istemiyorum. Kafamı cama çevirdim. O da zaten çekildi ve kapıyı örtüp kendi tarafına geçti.
Yarım saat yolculuğun ardından sadece evi tarif ettiğimde konuştuk. Sonunda eve geldiğimizde arabayı durdurdu ve beklemeye başladı. İnmek istememem normal miydi?
-Iıı şey her şey için teşekkürler. Diyip yanağına bir buse kondurdum. Öp beni dememiş miydi? Ben dudak anlamıştım. Ama o ne dudak dedi ne de yanak. Değil mi?
-İyi geceler dileyip arabadan indim. Anahtarı çantadan çıkarıp kapıya yürüdüm. Arkamı döndüğümde hala arabada olduğunu gördüm. Sahiplenici evet. Yanılmıyorum. Anahtarı deliğine sokup kapıyı açtım. Ve içeriye girdim. Ben içeriye girer girmez de gazı kökleyip gitti. Kırmış mıydım onu? Evet..
Ertesi sabaha annemin öpücüğüyle uyandım. Ve aklıma Kuzey'in yanağı geldi. Yumuşacıktı..
