Beğenmeniz Dileğiyle!!
Kuzey'le son kez bakıştıktan sonra direk okula girdim. Biliyorum bana inat yapmıştı. Ama Okan'a karşılık vermemiştim. Sınıfa girip çantayı sıraya atıp pencere kenarına geçtim. İstanbul'un denizini gören bir pencereydi. Camı açıp soluk alıp verdim. İstanbul'u seviyordum. İyi geliyordu bana. İç sesim yine kahkaha atarak:
''Kuzey gibi mi?'' dedi. İnkar etmedim. Aksine ''Eveet'' dedim.. İyi geliyordu Kuzey'de.. Gözümden bir damla döküldü. Elimin tersiyle hemen silip
''Güçlü ol'' dedim.. ''Güçlü olmak zorundasın..'' Pencereden dalıp gitmiştim. Ta ki biri elleriyle gözümü kapatana kadar.. Kimdi bu?
'' Ben kimim?'' diyince anladım. Okan?
''Okan? '' diyince ellerini çekip ellerime kenetleyip
''Bildin'' diye fısıldadı. Ellerimi dudağına götürüp minik bir buse kondurdu.
Okan yakışıklıydı. Biliyorum. Ama bir şey hissetmiyordum. Gözlerimin taa içine baktı. Dayanamayıp gözlerimi kaçırdım. Bu çocuğu kandırıyor muydum ben? İçim acıdı. Hak etmiyordu. Kafamı tekrar gözlerine çevirip:
''Seni seviyorum'' diye fısıldadı. Tam ne diyeceğim şimdi diye düşünürken içeriye Kuzey girdi. Hemen Okan'ın ellerinde olan ellerimi çektim. Kafamı kapıya çevirdim. Kuzey'in mavi-yeşil karışımı olan gözleri siyaha dönmüştü. İçeriye girip sırasına geçti. Elini cebine atıp ayponunu çıkardı. Gözlerimi tekrar Okan'a çevirdiğimde kırılgan gözlerle karşılaştım. Yine düşünmeden konuşup
-Akşam yemeğe çıkalım mı? diye sordum. Kırılgan gözler birden parladı.
-Olur dedi. Bir insanı kırmaya dayanamıyordum. Gözlerimi arka sıraya çevirdiğimde bu sefer Kuzey'in kırgın gözleriyle karşılaştım. Ciddi anlamda çaresizdim. Okan'a dönüp
-Oturalım mı? diye sordum. O da kafasını sallayınca önden yürüyüp sıraya oturdum. Yanıma gelip ellerimi ellerinin arasına alıp oynamaya başladı.
Zil çalınca sınıf doldu. Ali Baba'nın çiftliğinden kaçan hayvanlar ciddi anlamda bizim sınıfta toplanmıştı. Bu benzetmeye ister istemez sırıttım. Gözlerimi sınıfa çevirince Özge'yle göz göze geldim. Bir an Okan'ı Özge'den çalmış gibi hissettim. Acaip öfke doluydu gözleri. Telaşa kapılıp hemen gözlerimi çevirdim. Bu sefer Kuzey'e çevirdim gözlerimi. Sıranın altındaki ayponuyla oynuyordu.
Deli gibi merak ediyordum. Nereye bakıyordu acaba? İç sesim deli gibi kahkaha attıktan sonra ritimle
''Meraklı Melahat Eylül'' diye şarkı söylemeye başladı. İç seslerin gözlerini yuvalarından söküp,Gelinlik giydirip, 47 yerinden bıçaklayıp çalıların içine atamıyor muyduk?
Hm peki teşekkürler..
Kuzey sanki ona baktığımı hissedercesine bakınca göz göze geldik. Ne kadar güzeldi. Sanki o güzellikte kayboluyordum. Eğer kapıyı bulamazsam bağlanacaktım o güzelliğe. Ben o güzelliğe layık değildimki. Gözlerimden bir damla akınca telaşla silip gözlerimi çevirdim. Noluyordu bana? Neydi bu ergen tavırlar?
''Aşık oluyorsun..'' diye fısıldadı kalbim.
''Ama olmamalısın..'' diye devam ettirdi beynim.
Kimi dinleyecektim? Çantamdan suyumu çıkarıp birkaç yudum içtim. Geri kapağını kapatıp çantama dıktım. Hoca sabahtan beri bişeyler anlatıyordu ama dinlemiyordum. Fiziği zaten yapamıyordumki. Hocanın ne anlattığına baktığımda bakmaz olaydım diye fısıldadım. Okan'a baktığımda bilmem kaçıncı rüyasındaydı. Uyuyordu arkadaş. Arkadaş mı dedim? Sınıfa göz gezdirdiğimde sınıfın yarısının uyuduğunu gördüm. Kuzey hariç. Gözleri hala telefonundaydı. Allah aşkına o telefonda ne vardı?
