Tweestrijd

Hoofdstuk 10 - Skylar

Nogal duizelig stond ze op en keek om zich heen. Door een gevoel van claustrofobie deinsde ze achteruit tegen de muur van de kleine ruimte. Haar ogen stelden zich opnieuw scherp en opgelucht blies Skylar de adem uit die ze onbewust had ingehouden. Ze was in een toiletruimte, die bij Reily thuis. Reily... Reily's toilet... Waarom ben ik hier? verwonderde Skylar zich. Ze besloot dat er geen andere mogelijkheid was dan het uit te vinden door de eerst zo verontrustend kleine ruimte te verlaten.

Ze opende de deur en zag Nouschka verveeld aan haar dikke rode haar friemelen. Toen ze Skylar zag slaakte ze een geërgerde zucht. "Serieus," zei Nouschka, haar haren loslatend, "hoe lang kun je erover doen? Ik sta hier nu al 10 minuten."

"Je had ook naar de wc boven kunnen gaan," opperde Skylar.

"We mogen niet op de bovenverdiepingen komen, weet je nog?"

Skylar wist niet wat ze moest zeggen. Waarom mochten ze niet op de bovenverdiepingen komen? En waarom stond de muziek zo hard? Langzaam begon het haar te dagen dat dit Reily's feest was. Het besef dat ze een verdwijning had gehad op de sweet sixteen van haar beste vriendin, maakte Skylar misselijk. Ze had geen idee wat ze gedaan had in de tijd die een zwart gat in haar geheugen vormde. De verdwijningen leken zich steeds vaker voor te doen, wat haar ook verontrustte. Had iemand iets gemerkt?

"Serieus, Skylar, wat dééd je al die tijd?" Nouschka's geïrriteerde vraag bracht Skylar terug naar de wereld om haar heen.

"Ehm, ik had een meidenprobleempje...," antwoordde Skylar.

"Oh, sorry. Had dat dan gezegd!" Nouschka was meteen haar irritatie van zojuist vergeten en haastte zich nu het toilet in.

Skylar leunde even tegen de muur naast het toilet om alles op een rijtje te krijgen. Ze was op Reily's feest en haar vriendin had de DJ erg aantrekkelijk gevonden. Daarna had ze een tijd met Nouschka staan praten en dansen. En toen was ze naar Jaden gelopen en hadden ze gezoend. De gedachte hieraan deed Skylar blozen, maar ze had geen spijt van wat zonder twijfel de beste kus van haar leven was geweest. Ze had met Reily gepraat, met Jaden gedanst en wat er toen gebeurde wist ze niet meer.

Ze wachtte nog even tot Nouschka klaar was en ze liepen samen weer naar buiten, waar het feest nog volop aan de gang was. Reily stapte met een verontwaardigde blik op Skylar af. "Waar was je nou," begon ze, "ik stond net iedereen te vertellen over Michael en mij en opeens liep je weg, zomaar, uit het niets. Vervolgens heb ik je meer dan een uur niet gezien, terwijl ik nog naar je heb gezocht. Je was spoorloos. Je moeder kwam trouwens vragen of je hier was omdat je tijdens huisarrest was weggelopen - wat je helemaal niet aan me verteld had. Dus ik heb gezegd dat je hier niet was, want dat was je ook niet. Skylar, waar ben je geweest?!" Reily's boze blik ontspande zich en veranderde in een bezorgde frons. "Wat is er aan de hand met je?"

Nouschka merkte dat Reily wenste even met Skylar alleen aangelaten te worden en liep daarom naar Miriam en Milou, haar zusjes die ook uitgenodigd waren.

"Ik, eh... Ik werd even niet lekker, dus toen ben ik buiten even gaan lopen. Ik moest ook even nadenken over alles wat er de laatste tijd gebeurd is, met Jaden en zo." Skylar verwachtte door dit laatste een begrijpende blik bij Reily te zien, maar in plaats daarvan staarde haar vriendin haar zonder blijk van enige emotie aan. "Dat van die huisarrest had ik niet verteld," ging Skylar verder, "omdat ik je niet ongerust wilde maken, ik mocht namelijk niet komen naar je feest."

Reily schudde haar hoofd, nog steeds geen emotie verradend. "Skylar, had dan gezegd dat je even weg moest. En had op z'n minst gewacht tot ik uitgepraat was, nu heb je de belangrijke mededeling gemist. Michael en ik zijn een stel, maar dan kon je wel raden na die zoen, hé? Waarom liep je opeens weg, Skylar, wees eerlijk." Nu klonk Reily verdrietig en dat maakte Skylar ongelukkig, omdat zij de oorzaak was.